Οι μαθητές της Γ’ & Δ’ τάξης επισκέφθηκαν τον  αρχαιολογικό χώρο της Κάντζας.

Η λαϊκή παράδοση, μη γνωρίζοντας την αρχική του προέλευση του, το συνέδεσε με το μύθο ενός άγριου λιονταριού, που (υποτίθεται ότι) ζούσε σε ένα σχετικά παραπλήσιο και αρκετά μεγάλο σπήλαιο, κοντά στη ΒΔ απόληξη του Υμηττού που φέρει το όνομα «Σπήλαιο Λεοντάρι» και, πάντοτε σύμφωνα με την παράδοση, το άγριο αυτό λιοντάρι που κατασπάραζε τους ανθρώπους και τα ζώα τους, εντέλει εφόνευσε ο Άγιος Νικόλαος, προς τιμήν του οποίου έχει κτισθεί εκεί ένα ναΰδριο του 16ου αι.

Στην πραγματικότητα όμως, το μαρμάρινο λιοντάρι είναι πολύ παλιότερο, περίπου 2500 ετών! Το 541 π.Χ. (ή το 539 σύμφωνα με άλλες πηγές) στην περιοχή διεξήχθη, η «επί Παλληνίδι μάχη» (σύμφωνα με τον ιστορικό Ηρόδοτο). Ο τύραννος Πεισίστρατος νίκησε τους Αθηναίους αντιπάλους του και εγκατέστησε την τυραννία στην Αθήνα.

Το μαρμάρινο λιοντάρι, είχε τοποθετηθεί σαν επιτάφιος λέων, πάνω στον τάφο των νεκρών Αθηναίων της μάχης αυτής. Όπως εξηγεί ο Χ. Ενισλείδης στη μελέτη του, πρόκειται σίγουρα για έναν Λέοντα Επιτύμβιο, απ’ αυτούς που στήνουν οι αρχαίοι στον τόπο ταφής ενδόξων ανδρών, όπως είναι μεταξύ άλλων, ο Λέων των Θερμοπυλών, ο Λέων της Αμφιπόλεως και ο Λέων της Χαιρώνειας.