Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1805 σε μια μικρή πόλη της Δανίας, το Όντενσε, που βρίσκεται κοντά στην πρωτεύουσα της χώρας, την Κοπεγχάγης.

Καταγόταν από πολύ φτωχή οικογένεια .Ο πατέρας του έφτιαχνε παπούτσια και η μητέρα του ήταν μοδίστρα. Ο μικρός Χανς μεγάλωσε σε ένα πολύ φτωχικό περιβάλλον και μεγάλωσε σε μια φτωχική καμαρούλα. Σε πολύ μικρή ηλικία έχασε τον πατέρα του και από πολύ νωρίς μπήκε στη βιοπάλη. Η μητέρα του τον έστειλε εργάτη σε ένα καπνομάγαζο, αλλά έφυγε πολύ γρήγορα γιατί δεν άντεξε τη σκληρή δουλειά σε ένα ραφτάδικο. Ούτε κι εκεί άντεξε και πολύ γρήγορα έφυγε από εκεί και ονειρευότανε πώς να γίνει ηθοποιός ,τραγουδιστής, πώς να παίξει στο θέατρο. Να γίνει διάσημος όπως οι αγαπημένοι του λογοτεχνικοί συγγραφείς με τους οποίους μεγάλωνε, αφού ο πατέρας του διάβαζε λογοτεχνικά κείμενα του Σαίξπηρ μα και βιβλία του Λούντβικ Χόλμπεργκ που ήταν Δανός. Σαν πέθανε ο πατέρας του περνούσε την ώρα του πετώντας χάρτινες βάρκες ταξιδεύοντας νοερά σε ξένους τόπους .

Ο μικρός Χανς Κρίστιαν Άντερσεν είχε το ίδιο όνομα με τον πατέρα του. Σαν έχασε τον πατέρα του  άρχισε να πηγαίνει στο ψυχιατρείο και να λέει ιστορίες στο μικρό ψυχιατρείο όπου εργαζότανε η γιαγιά του. Κάποτε όμως αποφάσισε να ανοίξει τα φτερά του. Η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε και  στα δεκατέσσερά του αποφάσισε να φύγει από το σπίτι και να πάει στο  Βασιλικό Θέατρο. Πίστευε πως εκεί θα έβρισκε δουλειά ως τραγουδιστής, χορευτής ή ηθοποιός. Τρία ολόκληρα χρόνια προσπαθούσε μα η επιτυχία δεν ερχότανε. Ώσπου αποφάσισε να ασχοληθεί με τη συγγραφή θεατρικών έργων και παιδικών βιβλίων .Το 1822 έγραψε το πρώτο του έργο, με τίτλο «Νεανικές Απόπειρες» και μερικά ακόμη.

Ο σκηνοθέτες του Βασιλικού Θεάτρου, του Γιόνας Κόλινς ήταν αυτός που τον βοήθησε να κερδίσει μια υποτροφία για σπουδές. Τα χρόνια στο σχολείο ήταν δύσκολα γεμάτα φωνές και επιπλήξεις από τον Διευθυντή.  Το 1835 γνώρισε την επιτυχία. Επισκέφθηκε χώρες της Ευρώπης, των Βαλκανίων μα και την Ελλάδα. Μέχρι το 1855 ήταν διάσημος με «Το παραμύθι της ζωής ο Άντερσεν αγαπήθηκε από όλο τον κόσμο.

Το 2005 συμπληρώθηκαν 200 χρόνια από τη γέννησή του. Σε όλο τον κόσμο διοργανώθηκαν εκδηλώσεις προς τιμήν του. Η ημέρα των γενεθλίων του  2 Απριλίου ορίστηκε η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικής Λογοτεχνίας ως ελάχιστος φόρος τιμής. Πέθανε σε ηλικία 70 χρονών ευτυχισμένος που εκπλήρωσε όλα του τα όνειρα.

Το σπίτι του έγινε ένα μικρό μουσείο και ανακηρύχτηκε επίτιμος δημότης του Όντενσε . Στο λιμάνι της Κοπεγχάγης υπάρχει το άγαλμα μιας γοργόνας, η οποία υπήρξε ηρωίδα ενός πασίγνωστου παραμυθιού του.

Γιατί παιδιά μου η ευτυχία κρύβεται σε μικρά ,αλλά ταπεινά πράγματα. Σε αυτά φρένο δεν μπορεί να βάλει κανείς. Η φαντασία σύνορα δε γνωρίζει ,αλλά ούτε και η πένα του συγγραφέα. Μια δοκιμή θα σας πείσει;

Παπαμιχαήλ Δήμητρα

                                                                                                                             Καλή Επιτυχία!