4ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ

 

           Επίσκεψη στο Κολμάρ (γαλλική πόλη κοντά στο Στρασβούργο)

 

Η πρώτη συνάντηση για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Κομένιος με θέμα:

«ΠΑΡΚΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΟΥ», στο οποίο συμμετέχει το 4ο Δημοτικό Σχολείο Χαϊδαρίου, έγινε στην πόλη Κολμάρ της Γαλλίας στις 28, 29 και 30 Νοέμβρη 2008.

          Η Δ/ντρια του σχολείου κ. Μπικάκη Άννα, συντονίστρια του προγράμματος, και η καθηγήτρια των Αγγλικών κ. Μιχαλακάκη Ελένη εκπροσώπησαν το ελληνικό σχολείο στην συνάντηση αυτή των εταίρων όπου συζητήθηκε η εξέλιξη του προγράμματος και προγραμματίστηκαν  οι μετακινήσεις – επισκέψεις των συμμετεχόντων εκπαιδευτικών και μαθητών.

          Οι γάλλοι συντονιστές είχαν πολύ προσεκτικά σχεδιάσει τη συνάντησή μας και μας εντυπωσίασαν με την οργάνωση, αλλά και την φιλόξενη διάθεσή τους.

Το γαλλικό σχολείο του Κολμάρ είναι ένα ιδιαίτερο σχολείο καθώς οι δάσκαλοί του είναι δάσκαλοι- εκπαιδευτές νέων δασκάλων (φοιτητών) του Παιδαγωγικού τμήματος του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου, που έχει παράρτημα στο Κολμάρ.

Το σχολείο ήταν ένα όμορφο, κλασικό παλιό κτήριο , πολύ καλά συντηρημένο, χωρίς ιδιαίτερα μεγάλους χώρους προαυλίου, αίθουσας για γιορτές ή ειδικές αίθουσες για άλλες χρήσεις). Τα παιδιά μας υποδέχτηκαν στις σκάλες του σχολείου και μας τραγούδησαν χριστουγεννιάτικα τραγούδια με μια υπέροχη πολυφωνική χορωδία.

Αμέσως μετά είχαμε την ευκαιρία να ξεναγηθούμε στο σχολείο, σε συγκεκριμένες τάξεις που μας είχαν προκαθορίσει, και να συζητήσουμε με τους Γάλλους μαθητές. Τα παιδιά μας έκαναν ενδιαφέρουσες ερωτήσεις που τους απασχολούσαν ( όπως πόσες ώρες μάθημα κάνουν τα παιδιά στην Ελλάδα, πόσο διάλειμμα, τι παιχνίδια παίζουν κλπ.).

Έπειτα πήγαμε στο Δημαρχείο της πόλης όπου ο προσωρινός Δήμαρχος (είχαν δημοτικές εκλογές την επόμενη μέρα την Κυριακή) μας καλωσόρισε στην πόλη, μας συνεχάρη για τη συνεργασία και το πρόγραμμα  και μας προσέφερε γαλλική σαμπάνια και γλυκά.

Γυρίσαμε πάλι στο σχολείο, όπου μας πρόσφεραν παραδοσιακό φαγητό και το φημισμένο ( όχι άδικα) κρασί Αλσατίας. Μετά περπατήσαμε όλοι μαζί στη γραφική και χριστουγεννιάτικα στολισμένη πόλη, διασχίσαμε απέραντα πάρκα (με ανθισμένα παρτέρια παρά το χιονιά) και πήγαμε στο κτήριο του Παιδαγωγικού Πανεπιστημίου.

Σε μια κατάλληλα εξοπλισμένη αίθουσά του άρχισαν οι εργασίες για το πρόγραμμα ως τις 19.00 μμ. Την επόμενη μέρα (Σάββατο) οι εργασίες συνεχίστηκαν στην ίδια αίθουσα, με την απαραίτητη διακοπή 12.00- 14.30 για φαγητό, στο σχολείο.

Το βραδάκι μας πήγαν σε ένα υδάτινο κανάλι της πόλης για να δούμε ένα χριστουγεννιάτικο «happening» που γίνεται αυτές τις μέρες στην πόλη τους. Ο Αι-Βασίλης (Άγιος Νικόλας τους) ήρθε από το ποτάμι σε βαρκούλα και μαζί μ’ αυτόν  κι άλλες 5-6 βαρκούλες με παιδάκια ντυμένα “αγιοβασιλάκια” που τραγούδησαν γλυκά χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Πάρα πολύς κόσμος ήταν μαζεμένος στις όχθες του καναλιού και χειροκρότησαν το θέαμα.

Ήταν ένα Σαββατοκύριακο γεμάτο τουρίστες, γιατί πέρα από το ότι η πόλη είναι πανέμορφη κάθε χρόνο τέτοια εποχή γίνεται μεγάλο χριστουγεννιάτικο παζάρι στα ρομαντικά σοκάκια της παλιάς πόλης.

Επισκεφτήκαμε και ένα Μουσείο που είναι αφιερωμένο στον Κολμαριανό γλύπτη Μπαρτολντί (άγαλμα της Ελευθερίας στη Ν.Υ.)

 

          Τα αποτελέσματα της συνάντησης ήταν :

 

1. Στις 8,9 και 10 Μαΐου 2008 εκπρόσωποι όλων των σχολείων θα έρθουν στην πόλη μας για να συζητήσουν τα αποτελέσματα του προγράμματος για το πρώτο έτος και να ανταλλάξουν απόψεις για τα εκπαιδευτικά συστήματα των συμμετεχόντων σχολείων.
2. Δύο Γαλλίδες δασκάλες θα έρθουν να διδάξουν στο ελληνικό σχολείο κατά το τέλος Μαΐου, γαλλικά
3. Τέσσερις ελληνίδες δασκάλες θα πάνε τον Απρίλιο στο Κολμάρ να διδάξουν στο γαλλικό σχολείο, εικαστικά.
4. Δύο δασκάλες από την Τουρκία θα συνοδεύσουν τέσσερεις 12χρονους μαθητές τους στο ελληνικό σχολείο . Τα παιδιά από την Τουρκία θα κάνουν μαζί μάθημα και θα παίξουν με τους Έλληνες μαθητές για λίγες μέρες.
5. Δώδεκα Έλληνες δάσκαλοι θα επισκεφτούν το συνεργαζόμενο σχολείο της Τσεχίας στο τέλος Ιουνίου.
6. Για το 2ο έτος έχουν ήδη προγραμματιστεί συναντήσεις στη Νορβηγία (Σεπτέμβριος 2009 ) και Γερμανία (Μάιος 2010).

 

          Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία η επίσκεψη αυτή. Μακάρι να μπορούσαν όλοι οι Έλληνες δάσκαλοι και γονείς μαθητών να ήταν μαζί μας. Είδαμε ένα πρότυπο σχολείο, που δεν υπερτερούσε καθόλου από τα δικά μας σχολεία σε χώρους, καθαριότητα και κατασκευή.

          Αυτό που είχαν περισσότερο από τα δικά μας σχολεία ήταν: άφθονα βιβλία και εκπαιδευτικά παιχνίδια μέσα στις αίθουσες. Τους υπολογιστές (1 σε κάθε τάξη) δεν τους είδαμε σε λειτουργία, ούτε ειδική αίθουσα υπολογιστών είδαμε. Καταλάβαμε όμως ότι χρησιμοποιούσαν δημοτικούς χώρους και χώρους του Πανεπιστημίου σαν δικούς τους.

           Όλες οι τάξεις είχαν (κατά μέσο όρο 25 μαθητές) δάσκαλο, βοηθό δασκάλου και 2-3 φοιτητές που εκπαιδεύονταν να γίνουν δάσκαλοι.

          Το σχολείο στη Γαλλία λειτουργεί 4 μέρες την εβδομάδα (Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή). Κάποιοι μαθητές μένουν Ολοήμερο (περίπου όσοι και στην Ελλάδα). Σε ερώτησή μου που πάνε τα παιδιά των εργαζόμενων την Τετάρτη μου απάντησαν ότι το κράτος πληρώνει τροφούς (κυρίες που κάνουν αυτή τη δουλειά) για την απασχόλησή τους.

          Όταν χτυπάει το κουδούνι τα παιδιά φεύγουν μόνα τους και βγαίνουν σε ένα κεντρικό δρόμο της πόλης. Κανένας γονιός δεν μπαίνει στο σχολείο, εκτός από τις ορισμένες μέρες και ώρες επίσκεψης).

          Τα περισσότερα παιδιά ( πάνω από τα 10 τους χρόνια) έρχονται μόνα τους με τα ποδήλατα και τα κράνη τους στο σχολείο, παρά τις χαμηλές θερμοκρασίες της πόλης. Μας φανήκαν πιο υπεύθυνα και πιο ήρεμα από τα ελληνόπουλα.

          Μία από τις αξίες των ευρωπαϊκών προγραμμάτων είναι η γνώση του τι γίνεται σε άλλα κράτη. Μπορούμε να αντιγράψουμε ότι ενδιαφέρον και αξιόλογο βλέπουμε και μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι δεν είμαστε τόσο «χάλια» όσο νομίζουν οι πιο απαισιόδοξοι από εμάς.