Την Πέμπτη 17 Μαρτίου, υπό την καθοδήγηση της Αναστασίας Λιάπη και την επίβλεψη των εκπαιδευτικών Αναστασίας Γκιλδάκη και Δέσποινας Σπυροπούλου, η Πέμπτη τάξη ταξίδεψε στη χώρα του παραμυθιού…
Το «Μήλο των Παραμυθιών», «γευτήκαμε» παρέα
με την Αναστασούλα μας, τη Λιάπη την ωραία!
Περάσαμε υπέροχα, «φορτώσαμε» χαρά,
με ώρες δημιουργίας και μ’ ώρες της καρδιάς!
«…Και ένα ΑΣΧΗΜΟ μικρό παπί,
το μήλο βλέπει κι απορεί,
το πλησιάζει όσο μπορεί…
Να παίξει θέλει;
Να τ’ αφήσει;
Μήπως να το καταβροχθίσει;
Και μήπως, μήπως, πώς και πώς,
γίναμε δέκτης και πομπός!»
Κι όλοι μαζί… γράψαμε το τέλος, γινήκαμε όλοι, έτσι,
μέλος,
στο ΜΗΛΟ της Αναστασούλας, στη δύναμη της
παρεούλας…
με την Αναστασούλα μας, τη Λιάπη την ωραία!
Περάσαμε υπέροχα, «φορτώσαμε» χαρά,
με ώρες δημιουργίας και μ’ ώρες της καρδιάς!
«…Και ένα ΑΣΧΗΜΟ μικρό παπί,
το μήλο βλέπει κι απορεί,
το πλησιάζει όσο μπορεί…
Να παίξει θέλει;
Να τ’ αφήσει;
Μήπως να το καταβροχθίσει;
Και μήπως, μήπως, πώς και πώς,
γίναμε δέκτης και πομπός!»
Κι όλοι μαζί… γράψαμε το τέλος, γινήκαμε όλοι, έτσι,
μέλος,
στο ΜΗΛΟ της Αναστασούλας, στη δύναμη της
παρεούλας…
Κάθε φορά που με προσκαλούν σε ένα σχολείο η χαρά και η προσμονή είναι πάντα μεγάλη, όταν πρόκειται να συναντήσω μικρά παιδιά και να αγγίξω την ψυχή τους με τα έργα μου. Η ικανοποίηση που νιώθει κανείς βλέποντας στα μάτια των παιδιών την έκπληξη και το ενδιαφέρον δε μετριέται και φυσικά δεν περιγράφεται… Η επίσκεψή όμως αυτή την φορά στο σχολείο σας και συγκεκριμένα στην Πέμπτη δημοτικού ήταν για εμένα άλλη μία όμορφη εμπειρία .
Η άψογη συμπεριφορά, η συνεργασία, η φαντασία , η δημιουργικότητα των παιδιών και η αγάπη που μου έδειξαν με έκαναν να νιώσω ότι αξίζει να προσπαθεί κανείς όταν πρόκειται να ευαισθητοποιήσει και γιατί όχι, να συγκινήσει τις ψυχές τους.
Θα ήταν παράλειψή μου να μην ευχαριστήσω τον Διευθυντή του σχολείου Λεωνίδα Οικονομίδη για την πρόσκληση, τους δασκάλους για τη συνεργασία και την ΔέσποιΝούλα της καρδιάς Μου για την εμπιστοσύνη που δείχνει στις δημιουργίες μου και αγκαλιάζει μικρούς και μεγάλους με μια αγκαλιά αληθινή μητέρας .
Εύχομαι σε όλους να κάνουν πάντα χρωματιστά, φανταχτερά όνειρα, όπως αυτά των παραμυθιών!
Αναστασία Λιάπη
