Η σχολική τάξη έγινε υπαίθρια! Αυτή τη φορά για τις ανάγκες μιας έκθεσης. Οι μαθητές της Δ΄1 τάξης στο 4ο δημοτικό Αμαλιάδας ετοίμασαν και παρουσίασαν μια έκθεση αφιερωμένη στα παραδοσιακά προϊόντα, όλα φυσικής καλλιέργειας από τον κήπο του σχολείου που εδώ και τρία χρόνια δε σταματά να δίνει καρπούς, αλλά και συγκινήσεις. Αυτό όμως που κάνει ξεχωριστή την εκδήλωση είναι η χαρά και η ικανοποίηση που προσφέρει η αναγνώριση της προσπάθειας από γονείς, δασκάλους και συμμαθητές!
Η προετοιμασία ξεκίνησε από πολύ νωρίς, ήδη από τον περασμένο Οκτώβριο, με τη συλλογή μοσχευμάτων από φυτά και τη διαδικασία ριζοβολίας, την αποξήρανση βοτάνων και τη συσκευασία τους. Η παραγωγική διαδικασία όμως δεν τελειώνει εδώ, καθώς νέες ιδέες έρχονται και αξιοποιούνται δημιουργικά. Το φυσικό εντομοαπωθητικό, απαραίτητο τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι ένα προϊόν που παρασκεύασε η «ομάδα παραγωγών της Δ΄1 τάξης» και είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν οι επισκέπτες της έκθεσης.
Η επίσκεψη την περυσινή χρονιά στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Κρεστένων και η ενημέρωση για τον τρόπο παρασκευής του σαπουνιού, με την ψυχρή μέθοδο, έδωσε τη δυνατότητα στα παιδιά να πειραματιστούν και να φτιάξουν το δικό τους σαπούνι, με τη συνδρομή του δασκάλου τους, Άγγελου Μιχαλόπουλου και της εικαστικού, Δώρας Γιαννοπούλου.
Η συγκεκριμένη δράση ενδυνάμωσε τα παιδιά, ενισχύοντας κοινωνικές δεξιότητες συνεργασίας και επικοινωνίας, ενώ τόνωσε την αυτοπεποίθηση τους. Διδακτικά αξιοποιήθηκαν γνωστικά αντικείμενα της γλώσσας, των μαθηματικών, της μελέτης περιβάλλοντος και της ιστορίας, με τρόπο ολιστικό και βιωματικό.Σαν άξονας της όλης διαδικασίας ήταν η άμεση δημοκρατία και η αυτοδιαχείριση, καθώς σε όλα τα στάδια της προετοιμασίας και της τελικής προβολής το λόγο είχαν τα παιδιά σε σχέση ισοτιμίας μεταξύ τους και με το δάσκαλό τους. Τέλος, να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη έκθεση πραγματοποιείται για τρίτη συνεχή χρονιά και ευχή όλων είναι να γίνει θεσμός!
Θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα για τη σχολική βία στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Αμαλιάδας
Οι μαθητές και οι μαθήτριες των Δ΄, Ε΄ και ΣΤ’ τάξεων του 4ου Δημοτικού Σχολείου Αμαλιάδας, την Παρασκευή 11 Μάιου, συμμετείχαν στο Θεατροπαιδαγωγικό Πρόγραμμα – Παράσταση “349΄ ακόμα…” (“Δεν φοβάμαι… έχω φίλους, εσύ;”) από την από την θεατροπαιδαγωγική ομάδα ΠΑΙΘέΑ σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.
Το έργο «349’ ακόμα…» είναι ένα ολοκληρωμένο Θεατροπαιδαγωγικό Πρόγραμμα που περιλαμβάνει παράσταση και δραστηριότητες πριν και μετά την παράσταση. Τόσο η παράσταση, όσο και οι δραστηριότητες που προηγούνται και ακολουθούν, αξιοποιούν τεχνικές του θεάτρου φόρουμ και του εκπαιδευτικού δράματος.
Η παράσταση σχετίζεται με τη ενδοσχολική βία και έχει ως στόχο, μέσα από τη δυνατότητα της ενεργητικής συμμετοχής των μαθητών και των μαθητριών, να προτείνει εναλλακτικές στρατηγικές αντιμετώπισης του φαινομένου.
Σκοπός της συγκεκριμένης παρέμβασης είναι να αναδειχτούν οι διαστάσεις του προβλήματος τόσο στους εκπαιδευτικούς όσο και στους ίδιους τους μαθητές. Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Σχολείου μας μπήκαν στη θέση των πρόσωπων της ιστορίας και λειτουργώντας με ενσυναίσθηση, κατανόησαν την κατάσταση του θύματος και προτείνουν έμπρακτα στρατηγικές που θα μπορούσαν να το οδηγήσουν σε αποτελεσματικότερο χειρισμό της, ώστε συστημικά να επηρεαστεί θετικά και η συμπεριφορά των θυτών. Παράλληλα, σημαντική είναι η ευαισθητοποίηση των μαθητών-παρατηρητών, ώστε από τη μια πλευρά να αποβάλουν την παθητική τους στάση και να στηρίξουν – ενδυναμώσουν τους συμμαθητές τους, που αποτελούν θύματα της σχολικής βίας, προκειμένου να αποκτήσουν αυτοεκτίμηση, να τροποποιήσουν τους χειρισμούς τους και σταδιακά να βρουν διέξοδο στο πρόβλημά τους και από την άλλη με το διαμεσολαβητικό τους ρόλο να εξωραΐσουν την επιθετική συμπεριφορά εκείνων που λειτουργούν ως θύτες.
Το έργο «349’ ακόμα…»
Στο έργο «349’ ακόμα…» κεντρικό πρόσωπο είναι ένας ευαίσθητος και μοναχικός μαθητής της ΣΤ΄ τάξης, ο Μαρίνος. Του αρέσει να ζωγραφίζει, αλλά δεν τα καταφέρνει όμως το ίδιο καλά και στο ποδόσφαιρο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γίνει στόχος από μια ομάδα συμμαθητών του, με αρχηγό τον Γρηγόρη, οι οποίοι τον κοροϊδεύουν, τον εκφοβίζουν και τον χτυπούν. Ο Μαρίνος επιχειρεί να ζητήσει βοήθεια από τη δασκάλα του, αλλά διστάζει να αποκαλύψει όλα τα περιστατικά που του συμβαίνουν. H δασκάλα του δεν αντιλαμβάνεται τις διαστάσεις του προβλήματος και του δίνει κάποιες γενικές συμβουλές. Ένας συμμαθητής του που παρατηρεί την κατάσταση προσπαθεί να τον προσεγγίσει, αλλά ο Μαρίνος από φόβο δε δέχεται τη βοήθειά του και παραμένει απομονωμένος. Παράλληλα, συχνά αρνείται να πάει στο σχολείο προφασιζόμενος αδιαθεσία, γεγονός που ερμηνεύεται ως τεμπελιά από την πολυάσχολη μητέρα του. Αδυνατώντας να χειριστεί αποτελεσματικά την κατάσταση και να ξεφύγει από το αδιέξοδο, στο τέλος της παράστασης, κάνει δραματική έκκληση στο κοινό να τον βοηθήσει. Αυτή είναι και η αφορμή για να συμμετέχουν οι ενεργοποιημένοι από την παράσταση θεατές στη δράση, κατά την επανάληψη των σκηνών, προκειμένου, παίζοντας το ρόλο του Μαρίνου, να προτείνουν με την παρέμβασή τους νέες στρατηγικές που θα μπορούσαν να μεταβάλλουν την κατάσταση.Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά το τέλος του προγράμματος, οι μαθητές και οι μαθήτριες της ΣΤ΄ Δημοτικού, ξάφνιασαν θετικά όλους τους παρευρισκόμενους, διότι παρουσίασαν ένα ενδιαφέρον θεατρικό δρώμενο, που οι ίδιοι προετοίμασαν, με θέμα τη σχολική βία.
