Αρχείο μηνός Ιούνιος 2009

Ο μπαμπάς μου όταν ήταν μικρός έπαιζε ένα παιχνίδι  που το εξηγώ παρακάτω. Έφτιαχνε με σύρμα ένα στεφάνι που ήταν τόσο μεγάλο όσο να περνάει μια μπάλα.Άλλοι χρησιμοποιούσαν ρόδα από μηχανάκι.Το κρεμούσαν από ένα κλαδί ενός ψηλού δέντρου ή κάπου … Συνέχεια →

Η μαμά μου έπαιζε το δαχτυλίδι με τα άλλα παιδιά.Κάθονταν σε ένα κύκλο έβαζε μια πετρούλα στα χέρια και περνώντας από όλα τα παιδιά τραγουδούσε,” Που ΄ναι ,που ΄ναι το δαχτυλίδι ,ψάξε ψάξε δε θα το βρεις.Μετά έβαζε την πέτρα … Συνέχεια →

Ο μπαμπάς μου μικρός έπαιζε αγάλματα ακούνητα αγέλαστα.Να και το πως παίζεται…. Ένα παιδί είναι η μάνα γυρίζει την πλάτη και λέει -“Αγαλματάκια ακούνητα αμίλητα αγέλαστα μέρα ή νύχτα;” Αν πουν “νύχτα” δεν γυρίζει , αν πουν “μέρα” γυρίζει και … Συνέχεια →

Όλα τα παιδιά κάθονται σε μια σειρά .Μόνο ένα παιδί είναι ο ψαράς και στέκεται απέναντι των άλλων παιδιών.Τώρα τα πολλά παιδιά φωνάζουν “Ψαρά ,ψαρά πόσο βαθύ είναι το ν ερό”; Ο ψαράς λέει για παράδειγμα 6000μ.Τα παιδιά τον ξαναρωτάνε … Συνέχεια →

Σχεδιάζανε ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο και το χωρίζανε σε οκτώ ίσα μέρη .Μετά ρίχνανε την πέτρα από την άκρητου τετραγώνου. Σε όποιο τετραγωνάκι έπεφτε,  έπρεπε να πάει το παιδί που έπαιζε,  πηδώντας με το ένα  πόδι, να πάρει την πέτρα  και … Συνέχεια →