Το νερό μπορεί και κινείται προς τα πάνω ακόμη και σε ψηλά δέντρα. Πώς γίνεται αυτό;

Το γεγονός πως ακόμη και ψηλά δέντρα μπορούν να ρουφήξουν νερό από το έδαφος οφείλεται σε ένα συνδυασμό εξάτμισης και ικανότητας των μορίων του νερού να συνδέονται με άλλα μόρια νερού.

Το νερό κινείται από τη γη προς τον κορμό του δέντρου μέσω του εξωτερικού στρώματος κυττάρων των ριζών, και από εκεί περνά από όλο το δέντρο. Το ξύλο είναι γεμάτο κανάλια αγγείων που έχουν μέσα πολύ μικρά αγγεία (πλάτους 10 μικρομέτρων μέχρι 0,5 χιλιοστού του μέτρου).

Τα αγγεία αυτά περικλείονται από σκληρά τοιχώματα κι έτσι καθίστανται γερά και δεν μπορούν να συμπιεστούν. Από τα κανάλια του κορμού το νερό πηγαίνει προς τα φύλλα, από όπου και εξατμίζεται. Η εξάτμιση αυτή τραβά τη στήλη νερού που βρίσκεται σε όλο το μήκος του ξύλου έτσι ώστε να κινηθεί νέα ποσότητα νερού από τη γη προς τις ρίζες.

Το νερό τραβιέται σαν μια συνεκτική στήλη γιατί το νερό έχει πολύ ισχυρή δύναμη συνοχής. Τα μόρια του νερού συγκρατούνται μεταξύ τους με δεσμούς υδρογόνου που είναι ασθενείς μεταξύ των ατόμων.

Μαζί δίνουν στο νερό τόσο μεγάλη συνοχή ώστε να μπορεί αυτό να ανέλθει σε ύψος μεγαλύτερο των 110 μέτρων μέσα στο δέντρο.

Η βροχή είναι μια πρόκληση για όλα τα ιπτάμενα ζώα γιατί οι σταγόνες του νερού μπορεί να έχουν μεγάλη ορμή και να εμποδίζουν την ορατότητα. Εκτός αυτού, ένα βρεγμένο ζώο είναι πιο βαρύ από ένα στεγνό. Αυτό σημαίνει πως δυσχεραίνεται η πτήση και απαιτείται περισσότερη ενέργεια. Γι’ αυτό, μόλις αρχίζει η βροχή, τα περισσότερα ιπτάμενα έντομα αναζητούν καταφύγιο.

Ωστόσο, ορισμένα ιπτάμενα έντομα μπορούν να πετάξουν ανάμεσα στις σταγόνες της βροχής, αν βρέχει ελαφρά. Αυτό ισχύει ειδικά για μικρά έντομα με ταχεία ικανότητα αντίδρασης, όπως ορισμένα είδη μυγών που είναι καλά στο «να χορεύουν» στον αέρα.

Ωστόσο, τα έντομα που είναι μικρά και έχουν αργή ικανότητα αντίδρασης πέφτουν συχνά στο έδαφος. Τα μεγάλα έντομα μπορούν να αντέξουν τα χτυπήματα λίγων σταγόνων βροχής. Ωστόσο, αν η βροχή είναι πολύ δυνατή, σχεδόν όλα τα έντομα που δεν έχουν καταφύγει κάπου πέφτουν στο έδαφος και είτε ψοφούν είτε έχουν την τύχη να ξαναπετάξουν αφού πρώτα στεγνώσουν.

Ο φωτισμός στην καμπίνα ενός αεροπλάνου χαμηλώνει αμέσως πριν από την προσγείωση αλλά και κατά τη διαδικασία της απογείωσής του. Αυτό συμβαίνει γιατί λαμβάνεται υπόψη η νυχτερινή όραση των επιβατών και του προσωπικού της καμπίνας.

Σε περίπτωση εκκένωσης του αεροπλάνου, κάθε δευτερόλεπτο είναι πολύτιμο και δεν πρέπει να σπαταλάται χρόνος μέχρι να προσαρμοστούν τα μάτια. Οι επιβάτες, για παράδειγμα, θα πρέπει να μπορούν να βλέπουν τις φωτεινές λωρίδες στο πάτωμα όταν θα εξέρχονται από το αεροσκάφος. Τα λαμπάκια για το διάβασμα δεν σβήνουν γιατί δεν επηρεάζουν τη νυχτερινή όραση.

Τα αεροπλάνα του μέλλοντος θα είναι ελαφριά, φτηνά και διαφανή

Οι αεροναυπηγοί της Airbus, αφήνοντας τη φαντασία τους ελεύθερη, μας προτείνουν το επιβατικό αεροπλάνο του 2050.

Οι μηχανικοί δεν περιορίζονται σε ό,τι είναι σήμερα τεχνολογικά εφικτό, αλλά λαμβάνουν υπόψη τους τις καινοτομίες που θα φέρει η εξέλιξη αν συνεχιστούν οι ρυθμοί ανάπτυξης των επιστημών ‒και σίγουρα έχουμε ακόμη πολλά να δούμε στο μέλλον.

Οι επιβάτες του μέλλοντος θα έχουν το δικό τους κουπέ με τη διακόσμηση της αρεσκείας τους χάρη στην τεχνολογία της ολογραφίας. Με τα νέα όργανα αεροπλοήγησης οι αναταράξεις θα είναι απλώς ένας εφιάλτης του παρελθόντος και νέα υλικά θα κάνουν την άτρακτο διαφανή ώστε ο επιβάτης να έχει οπτική επαφή με τη γη.

Κάθε χρόνο εκατό χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν από δάγκωμα φιδιού και περίπου τρεις φορές περισσότεροι υπόκεινται σε ακρωτηριασμούς ή μένουν ανάπηροι για το υπόλοιπο της ζωής τους ως συνέπεια των σοβαρότατων τραυμάτων.

Επανειλημμένα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έχει κάνει έκκληση προς τη διεθνή κοινότητα για την παραγωγή κατάλληλων αντιδότων.

Το Science Illustrated επισκέφτηκε στην Κόστα Ρίκα έναν από τους μεγαλύτερους παρασκευαστές.

Το πρόβλημα είναι τεράστιο αλλά θα μπορούσε να αποφευχθεί, αφού σε αντίθεση με άλλα προβλήματα υγείας, είναι μάλλον εύκολο να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες ενός δαγκώματος φιδιού. Έχουν ήδη παρασκευαστεί αντιοφικοί οροί για όλα τα είδη και αν κανείς προλάβει να κάνει μια ένεση αντιδότου (μεταξύ μίας και τεσσάρων ωρών, ανάλογα με το είδος του φιδιού) ύστερα από λίγο όλα τα πρόδρομα συμπτώματα εξαφανίζονται χωρίς συνέπειες.

Εκεί ακριβώς βρίσκεται και το πρόβλημα. Δεν υπάρχουν δηλαδή αρκετές δόσεις αντιδότων και όσες υπάρχουν δεν φτάνουν στις απομακρυσμένες περιοχές, εκεί που με άλλα λόγια είναι απαραίτητες. Ο ΠΟΥ των Ηνωμένων Εθνών έχει κάνει επανειλημμένα εκκλήσεις προς σχεδόν όλες τις χώρες για την παρασκευή αντιοφικών ορών καθώς είναι γεγονός πως σήμερα η έλλειψή τους είναι κραυγαλέα.

Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα σοβαρό σε χώρες του τρίτου κόσμου, στην Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Στη Αφρική, για παράδειγμα, μόλις στα μισά θύματα φιδιών χορηγείται αντίδοτο.

Το πιο μαλακό ορυκτό είναι ο τάλκης. Παρά το γεγονός ότι δεν είναι τόσο γνωστό στη φυσική του μορφή, οι περισσότεροι από εμάς το γνωρίζουμε από τη λευκή πούδρα, το ταλκ, με την οποία οι γονείς πουδράρουν τα μωρά τους στα ευαίσθητα σημεία και ορισμένοι αθλητές τα χέρια τους. Από γεωλογικής άποψης, ο τάλκης είναι ένα πυριτικό ορυκτό πλούσιο σε μαγνήσιο, που περιέχει και ελάχιστο νερό.

Η σκληρότητα των ορυκτών μετράται με την κλίμακα Mohs που φέρει το όνομα του επινοητή της, του Γερμανού ορυκτολόγου Friedrich Mohs. Στην αρχή της κλίμακας βρίσκεται ο τάλκης, με τιμή 1, και στο τέλος το διαμάντι, με τιμή 10. Το χαρακτηριστικό της κλίμακας Mohs είναι πως κάθε ορυκτό χαράζει την επιφάνεια των προηγούμενων και χαράζεται από τα επόμενα. Ορυκτά με τιμή χαμηλότερη του 3 μπορούν να χαραχτούν με το νύχι – επομένως και ο τάλκης. Τα ορυκτά που χαράσσονται με μαχαίρι έχουν τιμή γύρω στο 6.

Ο τάλκης δημιουργείται από το μετασχηματισμό άλλων ορυκτών πλούσιων σε μαγνήσιο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας. Το ορυκτό βρίσκεται σε φυσική μορφή σε πολλά σημεία του πλανήτη μας και κατόπιν επεξεργασίας αξιοποιείται εμπορικά. Μάλιστα, είναι πολλαπλών χρήσεων. Χρησιμοποιείται στη βιομηχανία χάρτου, κεραμικών, ελαστικών και μονωτικών. Χρησιμεύει επίσης ως προσθετικό στην κατασκευή χρωμάτων και σε ορισμένα τρόφιμα.

Τα ορυκτά ταξινομούνται με βάση τη σκληρότητά τους

Η κλίμακα Mohs ταξινομεί τα ορυκτά με βάση τη σκληρότητά τους, με τιμές από το 1 για το πιο μαλακό έως το 10 για το πιο σκληρό.

Ορυκτό / Σκληρότητα
Τάλκης 1
Γύψος 2
Ασβεστίτης 3
Φθορίτης 4
Απατίτης 5
Άστριοι 6
Χαλαζίας 7
Τοπάζι 8
Κορούνδιο 9
Διαμάντι 10