Ο δεκάχρονος εγγονός Αντώνης μεγάλωνε με την οικογένεια του στους Αμπελόκηπους στην Αθήνα. Ο παππούς του συνταξιούχος ηθοποιός, πλούσιος σε συναισθήματα, γνώσεις και με ιδιαίτερες συνήθειες,όταν πρόσεχε τον εγγονό του, του μεγάλωνε την φαντασία με τις ιστορίες που του διηγούνταν από την ζωή του. Η Λάρα οικιακή βοηθός ήταν πάντα ακροατής και με τον Αντώνη αναρωτιόνταν αν οι ιστορίες που έλεγε ο παππούς ήταν αληθινές. Η ιστορία του με τη Μαργκώ ήταν η αγαπημένη του.Σε ένα ταξίδι στο Παρίσι ο Αντώνης έμαθε λεπτομέρειες για τη ζωή του μπαμπά και του παππού από τότε που έζησαν εκεί, έμαθε πόσο αγαπητός ήταν στους μαθητές του ως ηθοποιός,του γεννήθηκαν όμως ερωτηματικά για το τι απέγινε η γιαγιά του. Όταν γυρίσανε στην Αθήνα, ο παππούς έλαβε ένα γράμμα από την κόρη της Μαργκώς.

Ο παππούς ταξίδεψε στην Κω με τον εγγονό του, συνάντησε την κόρη της Μαργκώς και έμαθε ότι αυτή έχει πεθάνει. Ο Αντώνης έμαθε ότι η Μαργκώ ήταν μαύρη, ότι αγάπησε τον παππού αλλά δεν ήθελε να του δημιουργήσει κοινωνικό πρόβλημα. Οι απορίες του Αντώνη έγιναν μεγαλύτερες,πίστεψε ότι ήταν υιοθετημένος και κατηγόρησε τον παππού ότι ήταν ψεύτικος. Ο παππούς αφού συγκέντρωσε όλη την οικογένεια, εξομολογήθηκε στον Αντώνη ότι ο αδερφός του πνίγηκε σε ένα ναυάγιο και η αρραβωνιαστικιά του,έφερε στον κόσμο τον μπαμπά του. Ο παππούς μεγάλωσε το παιδί αυτό σαν δικό του και όταν αργότερα γεννήθηκε ο γιος του, του έδωσαν το όνομα του: Αντώνης. Έτσι ο παππούς εξήγησε ότι ψεύτικος δεν ήτανε ποτέ αλλά πέρα για πέρα αληθινός. Μετά από λίγες μέρες ο παππούς αρρώστησε και πέθανε.

Είδος: Μυθιστόρημα

Συγγραφέας: Άλκη Ζέη

Τόπος: Αθήνα, Παρίσι, Κως

Χρόνος: 2000

Ήρωες: Αντώνης, Παππούς, Λάρα, γονείς του Αντώνη

Αφηγητής: Αντώνης

Τρόποι αφήγησης: Περιγραφή, Διάλογος, εσωτερικός μονόλογος

Κριτική: Εξαιρετικό

Η κριτική γράφτηκε από την μαθήτρια της Β”  τάξης Φωτεινή Τηνιακού  υπό την καθοδήγηση της φιλολόγου της  κ. Δημοπούλου