Η ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΒΓΟΥ
Nikolai Pimonenko
Τι χρώμα τελικά θα καταλήξει? Θα επιστρέψει άραγε πίσω στο σπίτι του?
Το μικρό χελιδόνι μάταια έψαξε κάτω από την φτερούγα του το χάρτη της Ευρώπης. Σίγουρα του είχε πέσει κάπου στην Ρωσία και τώρα δεν ήξεραν που πάνε.
“Ήθελα να επιστρέψω στην Ελλάδα, αύριο ξημερώνει Μεγάλη Πέμπτη και όλα τα αδέρφια μου η νοικοκυρά του σπιτιού θα τα βάψει κόκκινα εκτός από εμένα” είπε με παράπονο το μικρό αβγό που βαθιά στον κρόκο της καρδιάς του ένιωσε νοσταλγία για το σπίτι του και μια επιθυμία είχε γεννηθεί μέσα του να στόλιζε κι αυτό , με χρώμα κόκκινο το πασχαλινό τραπέζι της νοικοκυράς.
“Λίγο αργά μικρό αβγό το πήρες απόφαση να βαφτείς κόκκινο, σίγουρα δεν είμαστε πάνω από την Ελλάδα και είναι ήδη βράδυ. Δεν μπορούν άλλο τα μάτια μας να δούνε μέσα στο σκοτάδι.” το μάλωσε τρυφερά το χελιδόνι που κι εκείνο ένιωσε νοσταλγία για την φωλιά που είχε χτίσει κάτω από τα κεραμίδια του κοτετσιού. Το δεύτερο χελιδόνι τους τράβηξε με το ράμφος του και πέταξαν χαμηλά. Στην νέα χώρα που είχαν βρεθεί υπήρχαν χωράφια με στάχυα , ποτάμια και κανάλια , ανθισμένες αμυγδαλιές .
‘Ολα τα έργα ανήκουν στον Vincent Van Gogh
“Είναι πάντως μια όμορφη χώρα το μέρος που βρισκόμαστε . Καλύτερα να βρούμε ένα μέρος να φωλιάσουμε και αύριο πρωί πρωί πετάμε πίσω στην Ελλάδα κι ίσως αν είσαι τυχερός θα προλάβεις την κυρά του σπιτιού να βάψει κι εσένα κόκκινο” Χαμήλωσαν το ιπτάμενο χαλάκι τους . Τα σπίτια κάτω στο χωριό είχαν ακόμη αναμμένα φώτα . Ο ουρανός έλαμπε από άστρα που έμοιαζαν σαν να χόρευαν γύρω από τον εαυτό τους και το φεγγάρι κίτρινο και μεγάλο ήταν σαν ένας νυχτερινός ήλιος.
Έναστρη Νύχτα, Vincent Van Gogh
Kοιτάξτε καλά τον πίνακα..χαμηλά στο χωριό υπάρχουν σπίτια με αναμμένα φώτα. Άραγε τι κάνουν οι άνθρωποι μέσα στα σπίτια τους? Έκατσαν στην βάση ενός κυπαρισσιού και κοίταξαν όλοι μαζί τ’ αστέρια.
“Γειά σας” Ακούστηκε απρόσμενα μια ανθρώπινη φωνή και τα τέσσερα χελιδόνια και το μικρό αβγό ανάστατα έστρεψαν το βλέμμα τους από τον ουρανό και κοίταξαν έναν άντρα που καθόταν στο σκοτάδι . Είχε μαζί του ένα καβαλέτο και ζωγράφιζε τον ουρανό , το χωριό, το κυπαρίσσι που ήταν δίπλα τους και τα σκούρα βουνά.
“Γεια σας . Είστε ζωγράφος ?” είπε το αβγό ευγενικά που είχε μαγευτεί ήδη από την ζωγραφιά του άντρα.
“Ναι είμαι ζωγράφος . Το όνομα μου είναι Vincent Van Gogh και αυτή είναι η χώρα μου η Ολλανδία”
Vincent Van Gogh
“Α! ώστε λοιπόν στην Ολλανδία είμαστε!” αναφώνησε το μικρό χελιδόνι που από ώρα είχε την απορία σε ποιο μέρος είχαν βρεθεί.
Πόσο μακριά είναι η Ρωσία από την Ολλανδία? Ας ακολουθήσουμε με το δάχτυλο μας πάνω σε ένα χάρτη την πορεία των φίλων μας!
Το αβγό πρόσεξε πως οι πινελιές του ήταν σαν να είναι ζωντανές και πως αν κοιτούσες τα αστέρια ήταν σαν να χόρευαν στον ουρανό! Aς δούμε όλοι μαζί τι είδε το μικρό αβγό!
https://www.youtube.com/watch?v=6PndwgJuF3g&feature=emb_title
“Μα πως το κάνεις αυτό? Όταν κοιτάω εγώ τ’αστέρια του ουρανού μου μοιάζουν διαφορετικά” είπε με ολοφάνερη περιέργεια το μικρό αβγό.
“Μα δεν ζωγραφίζω φίλε μου αυτό που βλέπω ! Αλλά αυτό που μου κάνει εντύπωση! Και μέσα στις ζωγραφιές μου κρύβω τα αισθήματα μου για τον κόσμο και τις σκέψεις μου. Βλέπεις πολλές φορές ..νιώθω μοναξιά και ντροπή όταν είμαι πλάι σε ανθρώπους, προτιμώ να κρύβω στους πίνακες μου τις σκέψεις μου για τον κόσμο”
Το μικρό αβγό δεν ήξερε αν καταλαβαίνει τα λόγια του ζωγράφου . Αλλά σίγουρα τα ένιωθε με την καρδιά του. Είχε μάθει άλλωστε πως την τέχνη μερικές φορές δεν μπορούμε να την εξηγήσουμε με λόγια, παρά την νιώθουμε με την καρδιά μας. Κύλησε δίπλα του και του ζήτησε να ζωγραφίσει στο τσόφλι του αστέρια όπως εκείνα τα μικρά αστέρια που χόρευαν σαν να είναι ζωντανά πάνω στο χαρτί του.
Άσκηση φαντασίας: Σχεδίασε πολλά αστέρια που χορεύουν περιστροφικά πάνω σε χαρτί -σαν να γυρίζουν γύρω γύρω από τον εαυτό τους-και μετά κόψε τα σε σχήμα αβγών. Πάρε τα αβγά και κόλλησε τα πάνω σ’ ένα χαρτί.
“Καλά θα σε ζωγραφίσω , αλλά κι εσύ βάλε μας μια μουσική που να ταιριάζει με αυτόν τον ουρανό για να ταξιδέψουν οι σκέψεις μας καλύτερα.”
Το αβγό δίστασε. Ήταν ανάμεσα σε δυο επιλογές. Εσύ ποιο τραγούδι θα επέλεγες? Κοίταξε την Έναστρη νύχτα του Van Gogh και επέλεξε ποιο τραγούδι ταιριάζει στον πίνακα:
https://www.youtube.com/watch?v=GXFSK0ogeg4&feature=emb_title
https://www.youtube.com/watch?v=9E6b3swbnWg&feature=emb_title
Τέλος κοιμήθηκαν βαθιά..μα σαν ξύπνησαν την επόμενη μέρα..
“ΣΥΜΦΟΡΑ ΜΟΥ! ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ! ΕΧΑΣΑ ΣΤΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΟ ΒΑΨΙΜΟ ΤΩΝ ΑΒΓΩΝ!”
Πόσο μακριά είναι η Ολλανδία από την Ελλάδα? Ας το βρούμε στο χάρτη! Πήραν οδηγίες από το ζωγράφο και ξεκίνησαν να πετάνε βιαστικά.
“Δεν θα προλάβουμε! Μετανιώνω τόσο πολύ! Γνώρισα πολλά χρώματα και μέρη αλλά το τσόφλι μου αποζητά βαθιά ως τον κρόκο μου, ένα χρώμα! Το κόκκινο!Δεν μπορώ να αντισταθώ στο πεπρωμένο μου!”
Και το αβγό ξεκίνησε να κλαίει σπαρακτικά. Τα χελιδόνια άρχισαν να πετάνε με όλη τους την δύναμη για να προφτάσουν το βάψιμο της νοικοκυράς ..πέρασαν πάνω από χωράφια και βουνά.. πάνω από ανθισμένα λιβάδια και λίμνες , όταν .. “ΠΕΦΤΩΩΩΩΩΩΩΩ”
Ένας δυνατός αέρας παρέσυρε το ύφασμα τους και το αβγό με φόρα ήταν έτοιμο να πέσει με φόρα πάνω στο έδαφος.
“ΕΙΜΑΙ ΜΙΚΡΟ ΑΚΟΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΟΜΕΛΕΤΑ! ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΕ ΣΩΣΕΙ!!”
Και καθώς με ταχύτητα έπεφτε προς τη γη το μικρό αβγό, είδε έναν τουρίστα με το καβαλέτο του να ζωγραφίζει πάνω σε ένα καμβά. Πριν πέσει και σπάσει πάνω στον πίνακα , ένα μικρό αεράκι φύσηξε ,του άλλαξε πορεία κι έπεσε με φόρα μέσα σ’ ένα μεγάλο γυάλινο ποτήρι. Εκεί είχε φυλαγμένη την μπογιά του ο ζωγράφος.
Το μικρό αβγό βγήκε λαχανιασμένο και βρεγμένο από το ποτήρι- και σώο-.
“Είσαι καλά μικρό αβγό? Να συστηθώ . Με λένε Mark Rothko” είπε ο ζωγράφος ,αλλά το αβγό αντί να συστηθεί γούρλωσε τα μάτια του και είδε τον πίνακα που ζωγράφιζε ο καλλιτέχνης. Ήταν ολοκόκκινος!
Μark Rothko
Κοίταξε τότε τον εαυτό του. Ήταν ολοκόκκινο! “Τι ευτυχία είναι αυτή!” αναφώνησε το αβγό που αν είχε στόμα θα είχε φιλήσει από την χαρά του τον ζωγράφο.
“Νομίζω μικρό αβγό είσαι έτοιμο για το πασχαλινό τραπέζι!” είπε το χελιδόνι και χαρούμενοι οι πέντε φίλοι επέστρεψαν στην Ελλάδα παρέα με το μικρό κόκκινο αβγό. Η νοικοκυρά είχε ήδη βάψει τα αβγά της κόκκινα και τώρα τα γυάλιζε προσεκτικά με λάδι. Έδωσε μια το αβγό και κύλησε προς τ’ αδερφάκια του.
“Ήρθα πάνω στην ώρα για το γυάλισμα!”είπε χαρούμενα το μικρό αβγό καθώς ξεκίνησε να διηγείται όλες τις περιπέτειες του στα αδέρφια του. Τα χελιδόνια κούρνιασαν στην φωλιά τους ευτυχισμένα..
Η κότα καμάρωνε στον κόκορα γιατί αυτή μπορεί και κάνει αβγά ενώ εκείνος όχι ..
Κι ένα μικρό παιδί κοίταξε το αβγό της ιστορίας μας που έλαμπε ολοκόκκινο μέσα στο πασχαλινό καλάθι.
“Εσύ θα είσαι φέτος το αβγό μου! Είσαι πανέμορφο!”είπε το μικρό αγόρι και το πήρε στα χέρια του.
“Ε φαίνεται ότι το παιδί εκτιμά την τέχνη!” φώναξε ευχαριστημένο στα αδέρφια του το μικρό αβγό.
” Και καλό Πάσχα σε όλους μας!” ευχήθηκε το μικρό κόκκινο αβγό που κατάλαβε πως όσο ταξίδια και να έκανε , προτίμησε τελικά ..να μείνει σπίτι!
Και τώρα η σειρά σας! Ας δημιουργήσουμε το δικό μας βιβλιαράκι τέχνης!
Βάλτε σε μια σειρά όλες τις εργασίες με τα αβγά που ζωγραφίσατε. Ανοίξτε με την βοήθεια των γονιών σας δυο μικρές τρύπες στο πλάι των χαρτιών για να δέσουμε τις εργασίες μας σ’ ένα μικρό βιβλιαράκι. Μπορείτε να περάσετε μέσα από τις τρύπες διπλόκαρφα, κορδέλες, κλωστές ή τα μαρτάκια σας αν δεν τα πετάξατε! Έπειτα πάρτε στα χέρια το βιβλιαράκι τέχνης σας και αφηγηθείτε κοιτώντας τις ζωγραφιές σας τις περιπέτειες του μικρού αβγού στον μπαμπά, στην μαμά, στ’ αδέρφια σας! Όταν τελειώσετε με την αφήγηση , καθίστε αναπαυτικά σ’ έναν καναπέ , πάρτε στα χέρια σας το βιβλιαράκι και σκεφτείτε μια δική σας ιστορία! Μπορείτε να την υπαγορεύσετε στους γονείς σας και να την εικονογραφήσετε!
Και τώρα έφτασε η καλύτερη στιγμή της ιστορίας!! Ας αφήσουμε τα αβγά μας να κυλήσουν στην ιστορία μας! Μπράβο σας παιδιά!
*Μια ιδέα της παιδαγωγού Παρασκευής Φωτιάδου που βρήκαμε εδώ
