Πραγματοποιήθηκε στο νηπιαγωγείο μας πρόγραμμα Κυκλοφοριακής Αγωγής, ώστε να μάθουν τα παιδιά να κυκλοφορούν στο δρόμο με ασφάλεια.
Στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων “Συνεργασία στο Νηπιαγωγείο”, τα παιδιά δημιούργησαν συνεργατικά τη δικής τους ιστορία για τις περιπέτειες πέντε φίλων που πήγαν εκδρομή σε ένα βουνό.
Εμπνεύστηκαν και υπαγόρευσαν την ιστορία, την εικονογράφησαν και ανεβάσαμε τις ζωγραφιές (με το κείμενο της ιστορίας) σε εφαρμογή δημιουργίας βιβλίου. Το βιβλίο μας είναι τώρα δημοσιευμένο! Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ
Τα παιδιά όμως δεν αρκέστηκαν στο βιβλίο. Θέλησαν να γίνει παράσταση και ταινία! Στιγμιότυπα προσεχώς!
Πόσο γρήγορα πέρασαν οι εποχές! Εφτασε η Ανοιξη, ωρα το δέντρο της τάξης μας να ανθίσει.
Διερεύνηση προϋπάρχουσας γνώσης, συμμετρία.
Το εργαστήριο ανήκει στη θεματική Φροντίζω το περιβάλλον-υποενότητα: Οικολογική συνείδηση.
Το «Καλάθι του Πικνίκ» αποτελεί ένα εργαλείο αναδιαμόρφωσης των διατροφικών συνηθειών των μαθητών/τριών, όσον αφορά το κολατσιό και δημιουργήθηκε σε συνάρτηση με το στόχο της WWF της μείωσης των επιπτώσεων που προκαλεί το σύστημα παραγωγής τροφίμων στον πλανήτη κατά 50%.
Στόχος είναι να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιών ώστε να αποκτήσουν βιώσιμες διατροφικές συνήθειες, να κατανοήσουν ότι οι διατροφικές επιλογές τους έχουν αντίκτυπο στο περιβάλλον και να αναλάβουν δράση για την προστασία του.
Οι δεξιότητες που αναμένεται να καλλιεργηθούν μέσω του εργαστηρίου είναι: Δημιουργικότητα, Επικοινωνία, Κριτική σκέψη, Συνεργασία, Αυτομέριμνα, Ενσυναίσθηση και ευαισθησία, Κοινωνικές Δεξιότητες, Προγραμματισμός-Παραγωγικότητα, Πρωτοβουλία, Υπευθυνότητα, Επίλυση προβλημάτων, Κατασκευές, Πλάγια σκέψη.
Στο πλαίσιο αυτό, με παιχνίδια και σε συνεργασία με τους γονείς, καθιερώσαμε 3 ημέρες βιώσιμης διατροφής για όλη τη σχολική χρονιά. Τι ημερες αυτές το δεκατιανό των παιδιών ακολουθεί τους αντίστοιχους κανόνες. Η Δευτέρα είναι η ημέρα σπιτικού φαγητού, η Τετάρτη είναι η ημέρα φρούτου και η Παρασκευή είναι η ημέρα που δεν πετάμε φαγητό.
To καλάθι του Πικνικ ήρθε λοιπόν στο νηπιαγωγείο μας και αφού είδαμε τι περιέχει, κάναμε, τι άλλο, πικνικ στην αυλή μας!
1η εργαστήριο: Εισαγωγή για τους μαθητές
«Πες μου τι τρως, να σου πω ποιος είσαι» είπε ένας σοφός Γάλλος που λεγόταν Σαβαρέν, πριν από 200 χρόνια. Τι λες να σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι αν φας ένα μπισκότο… είσαι μπισκότο; Ή ότι αν τρως μπρόκολο… είσαι μπρόκολο; Ή ότι αν τρως κοτόπουλο… είσαι και εσύ…; Φυσικά, ο κύριος Σαβαρέν δεν πίστευε ότι είμαστε όλοι μπρόκολα ή μπισκότα. Τα λόγια του ήταν σαν παροιμία και στην πραγματικότητα κρύβουν μέσα τους μια μικρή ιστορία. Την ιστορία του πώς το φαγητό γεννιέται και μεταμορφώνεται, ώστε να τρέφει το σώμα μας και να μας δίνει την ενέργεια που χρειάζεται, για να παίζουμε και να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα. Οταν τρώμε λοιπόν ένα φαγητό, τρώμε και την χαρούμενη ή λυπημένη ιστορία του. Κάπως έτσι ξεκινήσαμε την 1η μας δραστηριότητα.
Τα παιδιά κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις, να προβληματιστούν, να φανταστούν και να βρουν λογικές απαντήσεις βασιζόμενα στις προσωπικές τους εμπειρίες. Πως ξεκινά η ζωή της τομάτας; Πως και που αναπτύσσεται; Ποιος την καλλιεργει; Πως γίνεται μια ντομάτα “χαρούμενη”; Πως φτάνει στο τραπέζι μας; Αν έρχεται από μακριά, με τι μέσα έρχεται και τι επιπτώσεις έχει αυτό το μεγάλο ταξίδι στο περιβάλλον; Στο τέλος τα παιδιά απεικόνισαν την ιστορία της ντομάτας.
2ο Εργαστήριο: Σπιτικό φαγητό
Είδαμε το βίντεο της WWF για το σπιτικό φαγητό. Συζητήσαμε για τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών, για την αξία του σπιτικού φαγητού για την υγεία μας, αλλά και για τον πλανήτη. Τι είναι σπιτικό φαγητό; Μπορούμε να ετοιμάσουμε τα πάντα στο σπίτι ή κάποια πράγματα πρέπει να τα αγοράζουμε; Το γάλα για παράδειγμα ή το αλεύρι. Τι μπορούμε να κάνουμε;
Δεσμευτήκαμε ότι κάθε Δευτέρα θα τρώμε σπιτικό δεκατιανό στο σχολείο. Ζητήσαμε την βοήθεια των γονιών για να πάρουμε ιδέες για σπιτικό δεκατιανό, ζητώντας να ανεβάσουν φωτογραφίες στο padlet. Τις επόμενες ημέρες, τα παιδιά έδειχναν το δεκατιανό τους στους συμμαθητές τους!
3ο Εργαστήριο: Φρουτομπουκιές
Φρούτα πολλά ήρθαν στο σχολείο μας. Μιλήσαμε για το κάθε φρούτο, τις βιταμίνες και τα στοιχεία που μας προσφέρουν και γιατί κάνουν καλό στο σώμα μας. Συζητήσαμεγια τη σημασία μιας διατροφής που βασίζεται περισσότερο στα φυτά και λιγότερο στα ζώα (όπωςείναι η Μεσογειακή διατροφή). Γιατί αυτή η διατροφή ωφελεί την υγεία μας και τον πλανήτη; Ποια φρούτα όμως να διαλέγουμε; Αυτά με την πιο χαρούμενη ιστορία, που δεν στοιβάζονται σε φορτηγά ψυγεία και δεν κουράζονται από μακρινά ταξίδια, αλλά και αυτά που τα χαϊδεύει το φως του ήλιου. Φρούτα εποχικά και τοπικά!
Ετοιμάσαμε έπειτα την πιο νόστιμη φρουτοσαλάτα και τη μοιραστήκαμε. Γιαμ! Κεντρικό μήνυμα:Τρώμε περισσότερα φρούτα. Τηρούμε τη Μεσογειακή διατροφή. Γνωρίζουμε τις τοπικές ποικιλίες φρούτων. Τρώμε τοπικά και εποχικά φρούτα και λαχανικά.
Είδαμε και συζητήσαμε το Κάθε φρούτο στον καιρό του
Παίξαμε παιχνίδια: Τυφλή φρουτο-γευσιγνωσία! Ποιος θα μαντέψει σωστά με κλειστά μάτια το φρούτο μέσω της αφής, της όσφρησης και της γεύσης;
4ο Εργαστήριο: Παιχνίδια Tutti Frutti
Παίξαμε δύο επιτραπέζια παιχνίδια με κάρτες , το Tutti Frutti UNO και το Tutti Frutti-Μάντεψε ποιος. Τα παιδιά στο πρώτο παιχνίδι χωρίστηκαν σε μικρές ομάδες.
Στόχος των παιχνιδιών, σε συνέχεια του προηγούμενου εργαστηρίου, ήταν να αντιληφθούν οι μαθητές τη σημασία, για το περιβάλλον, της κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών στην εποχή τους . Πριν από τα παιχνίδια δόθηκαν ερωτήσεις σχετικές με το θέμα και έγινε σχετική συζήτηση στην ολομέλεια.
5ο Εργαστήριο: Η ιστορία της μπανάνας
Η ιστορία της μπανάνας
«Μπορείτε να βρείτε τι σχέση έχει η πολική αρκούδα με την μπανάνα που τρώμε συνήθως;» η ερώτηση έκπληξη για τα παιδιά.
Βλέπουμε βίντεο με την ιστορία της μπανάνας και εντοπίζουμε στον χάρτη από που έρχεται.
Μιλάμε για την απόσταση που πρέπει να διανύσει και πόσους πόροι καταναλώνονται για να φτάσει στο τραπέζι μας. Υπολογίσαμε την απόσταση, με τη βοήθεια του distance.to , από τον Ισημερινό και άλλες χώρες παραγωγής μπανάνας ως την Ελλάδα. Τη συγκρίναμε με την απόσταση, τα βήματα, που χρειάζεται για να έρθει από την Κρήτη. Τι συμπέρασμα έβγαλαν τα παιδιά;
Χωρισμένοι σε μικρές ομάδες, οι μαθητές/τριες τοποθέτησαν στη σωστή σειρά κάρτες που απεικονίζουν την ιστορία της μπανάνας από τη φυτεία μέχρι το σπίτι μας. Συγχρόνως, εντόπισαν τις φωτογραφίες που απεικονίζουν ρύπανση και τις ανέφεραν στην ολομέλεια.
Στη συνέχεια ατομικά στον διαδραστικό πίνακα, βάζουν στη σειρά τις εικόνες με το ταξίδι της μπανάνας.
Στόχος της δραστηριότητας είναι να κατανοήσουν πως σε κάθε τροφή αντιστοιχεί ένας αριθμός τροφοχιλιόμετρων μέχρι να φτάσει σε εμάς, τα οποία με τη σειρά τους αντιστοιχούν σε ένα υψηλό, ή χαμηλό, αποτύπωμα άνθρακα.
6ο Εργαστήριο: Δεν πετάμε φαγητό!
«Έχετε πετάξει ποτέ φαγητό; Πόσο συχνά τυχαίνει αυτό; Γιατί συμβαίνει; Είναι επειδή έχει περάσει η ημερομηνία λήξης; Επειδή χορτάσαμε; Άλλοι λόγοι; Μπορείτε να φανταστείτε γιατί είναι πρόβλημα το να πετάμε φαγητό». Με αυτές τις ερωτήσεις, ξεκινήσαμε τη συζήτηση πριν να παίξουν τα παιδιά επιτραπέζιο παιχνίδι με κάρτες, σε μικρές ομάδες.
Σκοπός του παιχνιδιού ήταν να αντιληφθούν οι μαθητές τη σημασία της αποφυγής σπατάλης τροφίμων και να αρχίσουν να επινοούν απλούς τρόπους για να το επιτύχουν.
7ο Εργαστήριο: “Πείτε το παντού!”
Στο τελευταίο εργαστήρι, συζητησαμε και εντόπισαν τα παιδιά τι νέο έμαθαν σε σχέση με όσα αρχικά γνώριζαν για το θέμα, αλλά και πως θα μπορούσαν να ενημερώσουν την ευρύτερη κοινότητα για το σημαντικό αυτό ζήτημα. Αποφάσισαν ότι η αφίσα θα ήταν ένα καλό μέσο.
Σε δύο ομάδες, δημιούργησαν τις παρακάτω αφίσες, επιλέγοντας τον τίτλο και τα στοιχεία που περιλαμβάνουν.
Μες στον Φλεβάρη άνθισαν στο σχολείο μας οι αμυγδαλιές.
“Μα τι κάνετε όλη μέρα;”, μας ρωτάνε. Πολλά!! Ρίξτε μια κλεφτή ματιά στο σχολείο μας για να δείτε .
Βρίσκουμε την καρτέλα με το όνομά μας και μετράμε πόσα παιδιά είναι στο σχολείο και πόσα απουσιάζουν. Στην παρεούλα λέμε τα νέα μας , την ημερομηνία και γινόμαστε μετεωρολόγοι! Και να ξέρετε, δεν έχουμε κάθε μέρα την ίδια δασκάλα. Γινόμαστε εμείς οι δασκάλες και οι δάσκαλοι!
Διαβάζουμε πολλά βιβλία, μας αρέσουν οι λέξεις και τα γράμματα και παίζουμε με αυτά. Μας βοήθάνε άλλωστε να γράφουμε το όνομά μας για να μην χάνουμε τη σειρά μας, όταν θέλουμε να παίξουμε στο σούπερ μάρκετ. Εχουμε γράψει και τιμές στα προϊόντα του σούπερ μαρκετ, φτιάξαμε και χαρτονομίσματα. Ετσι, όταν ψωνίζουμε μετράμε και δίνουμε τόσα χρήματα όσα γράφει κάθε προϊόν. Η κυρία μας είπε ότι είμαστε ακριβοί , αλλά εμείς αποφασίσαμε πως δεν είμαστε καθόλου. Αφού μπορούμε να φτιάξουμε όσα χρήματα θέλουμε!
Μαθαίνουμε αγγλικά ταϊζοντας τα ζωάκια που πέφτουν σε χειμερία νάρκη/ύπνο.
Παίζουμε πολύ, γινόμαστε μικροί επιστήμονες, γιατί κάπου ακούσαμε πως ό,τι μαθαίνουν τα παιδιά της ηλικίας μας, το μαθαίνουν παίζοντας! Δείτε τα αεροπλάνα, τα πλοία, τα κάστρα, τις πόλεις, τις κατασκεύες μας. Μετράμε, σχεδιάζουμε, συγκρίνουμε, συνεργαζόμαστε. Αλλά και ζωγραφίζουμε πολύ, γιατί αγαπάμε την τέχνη σε αυτό το σχολείο.
Μερικές φορές χορεύουμε κιόλας, αλλά θα σας το δείξουμε άλλη μέρα!
Μια μέρα, τα παιδιά του 2ου Τμήματος αποφάσισαν να προσκαλέσουν τα παιδιά του 1ου τμήματος σε γεύμα. Εγραψαν λοιπόν προσκλήσεις και τις μοίρασαν στους προσκεκλημένους μαθητές που δέχθηκαν με χαρά! Οταν οι προσκεκλημένοι ήρθαν στην τάξη του 2ου Τμήματος, είδαν να τους περιμένει ένα πλούσιο τραπέζι, ενώ στις θέσεις τους βρήκαν και το μενού (γραμμένο από τους οικοδεσπότες/οικοδέσποινες). Ακολούθησε γλέντι και ατέλειωτο παινχίδι (ρόλων/θεατρικό!).
Οι πρόσφατες κρύες ημέρες, ήταν η αφορμή για να ασχοληθούμε με τον Χειμώνα . Καταγράψαμε αρχικά τι ξέρουν τα παιδιά για τον χειμώνα. Διαβάσαμε έπειτα το βιβλίο “Λιγουλάκι χειμώνας” και τα παιδιά ανακάλεσαν την ιστορία παίζοντας ένα παιχνίδι στον διαδραστικό πίνακα.
Τι μας θυμιζει περισσότερο τον χειμώνα; Τι άλλο από το κρύο, το χιόνι και τον πάγο. Τα παιδιά κατασκευάζουν έναν χάρτινο χιονάνθρωπο περιμένοντας να χιονίσει για να φτιάξουν έναν αληθινό!
Μιλάμε για τα ζώα που ζουν στους πάγους και τα παιδιά ζωγραφίζουν το αγαπημένο τους. Την ξέρετε τη φάλαινα μονόκερο; Τα παιδιά ναι!
Πως καταλαβαίνουμε ότι είναι χειμώνας; Μέσα από τις 5 αισθήσεις μας. Μάθαμε ποιες είναι και τα παιδιά ζωγράφισαν κάτι που βλέπουν, ακούν, μυρίζουν, γεύονται και αγγίζουν που τους δείχνει ότι είναι χειμώνας.
Τι είναι σύνθετες λέξεις; Το μάθαμε και αυτό! Βρήκαν σύνθετες λέξεις που φτιάχντοται από χιόνι. Δημιούργησαν και μία- ξέρετε τι είναι η¨χιονοουρά”; Επαιξαν έπειτα με εικονο-κάρτες, συνθέτοντας τις λέξεις.
Ο Χειμώνας δεν είχε τελείωσει και είχαμε πολλά ακόμα να διερευνήσουμε.
Παρακολουθήσαμε ένα υπέροχο παραδοσιακό ουκρανικό παραμύθι,”Το γάντι”, που άρεσε πολύ στα παιδιά. Μας δόθηκε έτσι η ευκαιρία αρχικά να μιλήσουμε για έννοιες όπως η αλληλεγγύη, η ανεκτικότητα, η συνεργασία . Επειτα, έφτιαξαν το δικό τους γάντι και έβαλαν μέσα τα ζωάκια που είχαν ζωγραφίσει και ανα- διηγήθηκαν το παραμύθι. Επεξεργαστήκαμε μαθηματικές έννοιες όπως τα τακτικά αριθμητικά, τα παιδιά ζωγράφισαν τα ζωάκια και τα κόλλησαν με τη σειρά που εμφανίζονται στο παραμύθι (1ο, 2ο, 3ο κλπ). Υπολόγισαν πόσα lego θα μπορούσαν να χωρέσουν στο γάντι τους, δοκίμασαν, καταμέτρησαν και επαληθευσαν ή απέρριψαν τον αρχικό τους υπολογισμό καταγράφοντας παράλληλα τον τελικό αριθμό. Αντιστοίχισαν τα ζωάκια με τα ονόματά τους, ανακάλυψαν το αρχικό γράμμα του ονόματος, σιεροθέτησαν και έπαιξαν αναπαριστόντας τα ζωάκια. Πραγματικά ανεξάντλητο θέμα!
Η πιο όμορφη εποχή του χρόνου! Το σχολείο μας μεταμορφώθηκε σε ένα εργαστήριο όπου μικρά ξωτικά έγραφαν, ζωγράφιζαν, δημιουργούσαν και τραγουδούσαν περιμένοντας με ανυπομονησία τα Χριστούγεννα. Και τι δεν κατάφεραν ! Ζωγράφισαν στα τζάμια τον Αγιο Βασίλη με τον Ρούντολφ, χιονάνθρωπους και ένα χιονισμένο δέντρο , ενώ έφτιαξαν πολύχρωμα βιτρό για να τα παράθυρα. Ενα χριστουγεννιάτικο δέντρο από χαρτί στόλισε την πόρτα μας.
Τα παιδιά δημιούργησαν γούρια από πηλό για τη νέα χρονιά, στολίδια για το δέντρο από κουκουνάρια και χιονάνθρωπους από καπάκια , τους τρεις μάγους και χριστουγεννιάτικη κάρτα από ανακυκλώσιμα υλικά! Μέσα σε πανέμορφα κουτιά που στόλισαν όπως ήθελαν, πήραν τα στολίδια στο σπίτι τους την τελυταία ημέρα πριν τις διακοπές.
Εγραψαν γράμμα στον Αγιο Βασίλη ζητώντας του μαγνητικά τουβλάκια και το ταχυδρομήσαμε. Φτιάξαμε και τζάκι για να μπορέσει να αφήσει τα δώρα του ο Αγιος Βασίλης. Λέτε να μας φέρει τα τουβλάκια;
Πριν αποχαιρετίσουμε το σχολείο για τις διακοπές των Χριστουγέννων, έγινε και η γιορτή μας. Ηρθε στο σχολείο μας η γνωστή εικονογράφος Λήδα Βαρβαρούση, αφηγηθηκε και σχεδίασε μια διαδραστική χριστουγεννιάτικη ιστορία. Τα παιδιά συμμετείχαν στην ιστορία και έγιναν μέρος της.
Δεν ξεχάσαμε να ετοιμάσουμε μια ηλεκτρονική κάρτα για τους γονείς, με τις ευχές των παιδιών για τη νέα χρονιά. Ευχήθηκαν όλοι οι άνθρωποι να έχουν: σπίτι, δώρα, ειρήνη, παιχνίδι, ρούχα και παπούτσια, να μην μένει κανείς μόνος του, καλοσύνη, χαρά, υγεία, δικαιοσύνη, αγάπη και οικογένεια!
Το πρόγραμμα εντάσσεται στον κύκλο «Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ: Κοινωνική Συναίσθηση και Ευθύνη», πιο συγκεκριμένα στην επιμέρους θεματική ενότητα της προώθησης του αλληλοσεβασμού και της συνεργασίας και απευθύνεται σε μαθητές και μαθήτριες νηπιαγωγείου.
Στοχευόμενες δεξιότητες
Δεξιότητες 21ου αιώνα : Επικοινωνία, Κριτική σκέψη και Συνεργασία
Δεξιότητες Ζωής : Προσαρμοστικότητα, Ενσυναίσθηση, Πρωτοβουλία, Υπευθυνότητα
Δεξιότητες του νου: Κατασκευές, Στρατηγική σκέψη, Επίλυση προβλημάτων, Μελέτη περίπτωσης
Μέσω του προγράμματος στοχεύσαμε στην προώθηση της έννοιας και των δεξιοτήτων συνεργασίας, τη συνεργασία ανά ζεύγη-μικρές ή μεγαλύτερες ομάδες, την καλλιέργεια θετικών στάσεων, την ανάδειξη της μοναδικής προσωπικότητας κάθε παιδιού, την ανάπτυξη κριτικής ικανότητας και της κριτικής σκέψης, την αξιοποίηση της τέχνης στη διαδικασία της παρατήρησης, την υποκίνηση της σκέψης και του συναισθήματος μέσω της τέχνης.
1ο εργαστήριο- Συγκρότηση ομάδας: «Ας γνωριστούμε παίζοντας»
Τα παιδιά κινήθηκαν στο χώρο σύμφωνα με τη μουσική, ελεύθερα, ακολουθώντας οδηγίες, βρήκαν κοινά στοιχεία μεταξύ τους και με βάση αυτά έγιναν ζευγάρια για τις επόμενες δραστηριότητες. Ενθαρρύνθηκε έτσι η μη λεκτική επικοινωνία, η οπτική συνεννόηση και η συνεργασία με παιγνιώδη και διασκεδαστικό τρόπο.
2ο εργαστήριο – Συμβόλαιο ομάδας
«Φτιάχνουμε τους κανόνες της ομάδας μας»
Επιδιώχθηκε η δημιουργία κανόνων εύρυθμης λειτουργίας της ομάδας, η αναγνώριση θετικών χαρακτηριστικών και οι δεξιότητες που έχει ο εαυτός μας και ο άλλος καθώς και η ανεκτικότητα απέναντι στον άλλον.
Στην ολομέλεια τα παιδιά πρότειναν και αποφάσισαν ποιοι θα ήταν οι κανόνες της τάξη μας για όλη τη σχολική χρονιά. Οι κανόνες καταγράφηκαν, τα παιδιά ψηφισαν τους πιο σημαντικούς και καθένα/καθεμία ζωγράφισε τον κανόνα που πρότεινε. Δημιουργήθηκε έτσι κολάζ- το συμβόλαιο της ομάδας, που αναρτήθηκε στην τάξη.
«Χαρίζω στον εαυτό μου και στον άλλον κάτι θετικό»
Στόχος της συγκεκριμένης δραστηριότητας είναι αφενός η αναγνώριση θετικών ιδιοτήτων που διαθέτουν τα ίδια για τον εαυτό τους -ως χαρακτήρες και ως δεξιότητες- με στόχο να αναπτύξουν μία θετική εικόνα για τον εαυτό τους και αφετέρου η αναγνώριση θετικών χαρακτηριστικών που βλέπουν και θαυμάζουν στους άλλους.
Τα παιδιά χόρευαν στο ρυθμό της μουσικής, όταν αυτή σταματούσε ακουμπούσαν το πιο κοντινό τους παιδί σύμφωνα με τις οδηγίες (πχ ακουμπήστε τους αγκώνες σας, ακουμπήστε τις πλάτες σας).
Με διαφορετικά μουσικά έργα οι οδηγίες αλλάζουν: «Οταν συναντώ κάποιον του λέω κάτι θετικό/όμορφο που έχω και μου αρέσει στον εαυτό μου»/ «Οταν συναντώ κάποιον του λέω κάτι θετικό/όμορφο που καταφέρνω»/ «Στην παύση της μουσικής, χαιρετώ αυτόν που έχω δίπλα μου με μια ευγενική κίνηση και του χαρίζω μια φράση που πάντα ξεκινά με το «Σε εσένα μου αρέσει………..»/ «Στην παύση της μουσικής, χαιρετώ αυτόν που έχω δίπλα μου με μια ευγενική κίνηση και του χαρίζω μια φράση που πάντα ξεκινά με το «Σε θαυμάζω όταν………..» .
3ο εργαστήριο- Ανίχνευση αρχικών ιδεών
¨Η αρχική μου ιδεα!»
Επιδιώκεται η ανίχνευση αρχικών ιδεών των παιδιών για την έννοια της συνεργασίας μέσα από το σχέδιο, η προφορική παρουσίαση και η καταγραφή αυτών ατομικά (από τη νηπιαγωγό). Επίσης, στόχος είναι τα παιδιά να αναστοχαστούν και να αξιολογήσουν τις στρατηγικές επικοινωνίας και συνεργασίας που αξιοποιούν. Ζητάμε λοιπόν από τα παιδιά να μας ζωγραφίσουν ό,τι τους έρχεται στο μυαλό όταν ακούν τη λέξη συνεργασία.
4ο εργαστήριο- Ικανότητες επικοινωνίας:
Στόχος του εργαστηρίου ήταν οι μαθητές/-τριες μέσα από διάφορες συμβάσεις να επικοινωνήσουν με ποικίλους τρόπους όπως εξωλεκτικά, με κινήσεις, ήχους, ήχους, εκφράσεις προσώπου, με γλώσσα ακαταλαβίστικη μέσω αυτοσχεδιασμών, να μεταφέρουν μηνύματα μέσω σχεδίου και να επικοινωνήσουν λεκτικά χωρίς όμως να έχουν οπτική επαφή. Τέλος, να αναστοχαστούν και να αξιολογήσουν τις στρατηγικές επικοινωνίας και συνεργασίας που αξιοποιούν.
Τα παιδιά συνεργάστηκαν ανά ζεύγη και σε μικρές υποομάδες.
«Καλωσορίζοντας τους εξωγήινους! »
Οι μαθητές/-τριες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες επιλέγοντας εάν θέλουν να είναι στην ομάδα των εξωγήινων ή στην ομάδα των ανθρώπων/γήινων. Η σύμβαση ήταν ότι έχουν επισκεφτεί τον πλανήτης μας εξωγήινοι, από τον πολύ μακρινό πλανήτη Φιλία, που όμως δεν μιλούν καμία γλώσσα γήινη και χρειάζονται μεταφραστή για να μας πουν πως περνάνε στον πλανήτη τους. Ετσι, ανά ζεύγη, το ένα παιδί ήταν εξωγήινος και το άλλο ο γήινος μεταφραστής .
Οι εξωγήινοι έφεραν όμως μαζί και τις γάτες τους. Τα παιδιά που ήταν μεταφραστές μεταμορφώθηκαν σε γάτες και με τη μουσική οι γάτες να κινήθηκαν στο χώρο. Οι εξωγήινοι -που μετά από την παραμονή τους στην γη έμαθαν τελικά να μιλάνε τη γλώσσα μας- κυνήγησαν με τη μουσική τις γάτες, ώσπου ο καθένας έπιασε από μία γάτα. Τα ζευγάρια γάτα – εξωγήινος, κάθισαν σε ένα χώρο και άκουσαν με τη βοήθεια του ελληνόγλωσσου πια εξωγήινου που μιλάει όμως και γατίσια, την ιστορία της γάτας του! Τα παιδιά αυτοσχεδίασαν με καταπληκτικά αποτελέσματα!
«Οι Κοντοπυθαρούληδες-εφευρέτες μας δίνουν οδηγίες από μακριά!»
Σε αυτήν τη δραστηριότητα, τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, τους Κοντοπυθαρούληδες-εφευρέτες εξωγήινους που είχαν μείνει στον πλανήτη Φιλία και μιλάνε γήινα και την ομάδα των γήινων παιδιών. Οι Κοντοπυθαρούληδες έδιναν στα παιδιά οδηγίες μέσω ασυρμάτου χωρίς να τους βλέπουν για να φτιάξουν “μηχανές”. Δόθηκαν σε κάθε ομάδα γήινων παιδιών διάφορα υλικά για να κατασκευάσουν τις μηχανές τους. Σκοπός ήταν να καταγράψουμε πως θα συνεργαστούν τα παιδιά τόσο μεταξύ τους στην ίδια ομάδα, όσο και ανάμεσα από τις δύο ομάδες χωρίς οπτική επαφή. Στο τέλος, τα παιδιά έκαναν αυτό-αξιολόγηση επιλέγοντας ένα από τα τρια προσωπάκια αυτοαξιολόγησης (τα κατάφερα ικανοποιητικά-μέτρια-καθόλου).
5ο εργαστήριο- Συνεργασία σε ομάδες
«Βοήθησε την μπάλα να φτάσει στον προορισμό της»
Πρόκειται για Κινητική δραστηριότητα και δραστηριότητα συνεργασίας σε ομάδες. Τα παιδιά συνεργάστηκαν ώστε να καταφέρουν να κυλήσει ένα μπαλάκι σε ένα διάδρομο φτιαγμένο από κομμάτια από χαρτονένιο ρολό. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται, αλλά όλες οι ομάδες τα κατάφεραν!
«Ποιος δράκος θα χορέψει καλύτερα;»
Τα παιδιά χωρίστηκαν πάλι σε υποομάδες και είχαν τις εξής οδηγία: να βρουν τρόπο να συνεργαστούν ώστε φτιάξουν με τα δικά τους σώματα όλα μαζί το σώμα ενός δράκου (κεφάλι, σώμα φτερά ουρά). Όταν συνεννοηθούν και το φτιάξουν θα χρειαστεί με ένα μουσικό κομμάτι που θα ακουστεί να μετακινούνται οι δράκοι στο χώρο σαν να χορεύουν. Όταν όλες οι ομάδες ολοκληρωσαν συζήτησαν: Τα κατάφερε η ομάδα; Αν ναι, πώς; Αν όχι, γιατί; Τι τους/τις δυσκόλεψε; Τι τους/τις διευκόλυνε; Στη συνέχεια τα παιδιά έκαναν αυτό-αξιολόγηση επιλέγοντας ένα από τα τρια προσωπάκια αυτοαξιολόγησης (τα κατάφερα ικανοποιητικά-μέτρια-καθόλου)
Προσδοκώμενα μαθησιακά αποτελέσματα: να συνεργαστούν σε μικρότερες και μεγαλύτερες ομάδες, να αναστοχαστούν και να συζητήσουν για τις συμπεριφορές που εμποδίζουν ή διευκολύνουν τη συνεργασία σε ομάδες.
6ο εργαστήριο – Απόκτηση ενσυναίσθησης και επίλυση συγκρούσεων:
Στόχος του εργαστηρίου είναι να εμπλακούν τα παιδιά σε δραστηριότητες υποθετικών πραγματικών καταστάσεων που περιέχουν προβλήματα διαφωνιών ή συγκρούσεων να προσπαθήσουν να καταλάβουν τους να κατανοήσουν τους άλλους και να συνεργαστούν ώστε να βρουν τρόπους να επιλύσουν τις συγκρούσεις
«Υπάρχει και άλλος τρόπος;»
Η δραστηριότητα βασίστηκε σε φύλλο εργασίας με βάση τις Ρουτίνες. Στο Φύλλο Εργασίας υπάρχει μια εικόνα παιδιών που τσακώνονται στο σχολείο. Τα παιδιά κλήθηκαν να προβληματιστούν να παρατηρήσουν και να πουν απόψεις, να συζητήσουν πάνω στο πρόβλημα και να δώσουν εναλλακτικές ιδέες για το πώς μπορεί να επιλυθεί μία διαφωνία.
«Πώς μπορεί να γίνει καλύτερα;»
Με τη συνοδεία μουσικής, ζητήθηκε από τα παιδιά να κινηθούν ελεύθερα στο χώρο ανάλογα με το τι συναισθήματα τους προκαλεί η μουσική. Οταν η μουσική τελείωσε χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Οι ομάδες είχαν δέκα λεπτά να συζητήσουν μία κατάσταση που τους δυσκόλεψε παλιότερα στην τάξη ή κάποιο γεγονός που τους είχε φέρει σε διαφωνία ή σε σύγκρουση με κάποιον φίλο τους. Στη συνέχεια αναπαρέστησαν αυτή τη διαφωνία προσπαθώντας όμως αυτή τη φορά να βρουν εναλλακτικούς τρόπους επίλυσης της διαφωνίας –καλύτερους από όταν είχε συμβεί και είχαν έρθει σε σύγκρουση στην πραγματικότητα. Πράγματι βρήκαν λύσεις και τις παρουσίασαν στην ολομέλεια!
7ο εργαστήριο – «Η τελική μου ιδέα… ‘στο αυτί’»!:
Στόχος του εργαστηρίου ήταν η αποτύπωση των τελικών ιδεών των παιδιών για την έννοια της συνεργασίας και αντιπαραβολή των αρχικών και τελικών ιδεών των παιδιών.
«Τι γίνεται μετά;»
Διηγήθηκαμε στα παιδιά στην ολομέλεια μία ιστορία για κάποια παρέα που έχουνε πάει μία εκδρομή αλλά αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να συνεχίσουν. Οι δυσκολίες ήταν για παράδειγμα ότι συναντούν κάποια ποτάμια και κι είναι δύσκολο να τα διασχίσουν κ.ό.κ. Στόχος ήταν τα παιδιά να συνεχίσουν την ιστορία βρίσκοντας με ποιο τρόπο ήρωες της ιστορίας μπορούν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες βοηθώντας ο ένας τον άλλον και συνεργαζόμενοι. Οι απαντήσεις των παιδιών καταγράφηκαν, όπως και ο τρόπος συνεργασίας τους για να συνεχίσουν τη διήγηση.
«Φτιάξτε σε ομάδες το παραμύθι»
Τα παιδιά δημιούργησαν συνεργατικά τη δικής τους ιστορία για τις περιπέτειες πέντε φίλων που πήγαν εκδρομή σε ένα βουνό.
Εμπνεύστηκαν και υπαγόρευσαν την ιστορία, την εικονογράφησαν και ανεβάσαμε τις ζωγραφιές (με το κείμενο της ιστορίας) σε εφαρμογή δημιουργίας βιβλίου. Το βιβλίο μας είναι τώρα δημοσιευμένο! Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ . Στόχος ήταν να αξιοποιήσουν στρατηγικές επίλυσης συγκρούσεων προκειμένου να αποφασίσουν και σχεδιάσουν σε ένα χαρτί με την ομάδα την ιστορία.
«Η τελική μου ιδέα… ‘στο αυτί’!»
Ηταν μία δραστηριότητα κινητική συγκέντρωσης με ατομικό ιχνογράφημα και συνέντευξη «στο αυτί». Στόχος ήταν τα παιδιά να εκφράσουν τις ιδέες τους για την έννοια της συνεργασίας να εντοπίσουν την πρόοδό τους και να συζητήσουν για τον τρόπο για τον οποίο την πέτυχαν.
Στον ελεύθερο χώρο είχαν τοποθετηθεί αραιά απλωμένα παντού κίτρινα χαρτιά Α4 και πάνω σε κάθε χαρτί είχε τοποθετηθεί μία μολυβοθήκη με διάφορους μαρκαδόρους. Τα χαρτιά και οι μολυβοθήκες ήταν τόσα όσα και τα παιδιά της τάξης. Τα παιδιά με τη βοήθεια μουσικής, περπάτησαν στην τάξη με διάφορους ρυθμούς, χωρίς να πατάνε τα χαρτιά και χωρίς να αγγίζει ούτε να μιλά το ένα στο άλλο. Στόχος ήταν αν συγκεντρωθούν. Στο τελευταίο σταμάτημα της μουσικής κάθε παιδί επέλεξε σε ποιο κίτρινο χαρτί θα σταθεί και κάθεται δίπλα στο χαρτί. Ζωγράφισαν ό,τι τους ήρθε στο μυαλό ακούγοντας τη λέξη συνεργασία. Ακολούθησε συζήτηση ατομικά με το κάθε παιδί, ώστε να εξηγήσουν τι έφτιαξαν και τι συμένει η λέξη συνεργασία μυστικά, χωρίς να ακούσουν τα άλλα παιδιά!
