Στο πλαίσιο του Προγράμματος  Σπουδών “Δράσεις Ενεργού Πολίτη” και με στόχο την ανάπτυξη ενσυναίσθησης, την κατανόηση της αξίας της τρίτης ηλικίας και την ενδυνάμωση της διαγενεακής επικοινωνίας, οργανώσαμε μαζί με γιαγιάδες που επισκέφτηκαν το νηπιαγωγείο μας, κοινές δραστηριότητες,  όπως η συμμετοχή σε παιχνίδια, τραγούδια, μαγειρική, ζωγραφική και πολλές άλλες δράσεις.

Η επίσκεψη αυτή μας έδωσε μεγάλη χαρά και συγκίνηση γιατί μοιράστηκαν μαζί μας εμπειρίες, ιστορίες και παραμύθια, τραγούδια και αναμνήσεις από τα παλιά χρόνια. Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να παρατηρήσουν, να ρωτήσουν, να συζητήσουν και να συμμετάσχουν σε δημιουργικές δραστηριότητες, συνδυάζοντας μάθηση, συνεργασία και χαρά.

Γνωριμία με τις γιαγιάδες!

Τα παιδιά συναντούν τις γιαγιάδες και τις καλωσορίζουν με ενθουσιασμό στην τάξη μας. Είχαν σκεφτεί από πριν ερωτήσεις για να μάθουν περισσότερα για τα παλιά χρόνια και τις ζωές τους. Ακολούθησε συζήτηση με τις γιαγιάδες όπου τα παιδιά άκουσαν τις ιστορίες τους, συμμετείχαν ενεργά και μοιράστηκαν σκέψεις και συναισθήματα. Μίλησαν στα παιδιά για τα χρόνια τους, μοιράστηκαν εμπειρίες από την παιδική τους ηλικία και συζήτησαν μαζί τους για το πώς ήταν η ζωή παλαιότερα.

Μετά την συζήτηση, η κάθε γιαγιά είχε ετοιμάσει να παρουσιάσει στην παρεούλα μια μικρή έκπληξη. Συγκεκριμένα:

Η γιαγιά Α. ζήτησε από τους μαθητές να πάρουν τα μουσικά όργανα από την τάξη, να καθίσουν όλοι μαζί στην παρεούλα και να τραγουδήσουν.

Η γιαγιά Χ. με την σειρά της, έφερε στο νηπιαγωγείο και το παλιό της αλφαβητάρι! Τα παιδιά το ξεφύλλισαν με μεγάλη περιέργεια και ενθουσιασμό, παρατηρώντας πώς ήταν τα βιβλία του σχολείου «τότε», συγκρίνοντάς τα με τα σημερινά. Μια μικρή «χρονομηχανή» γεμάτη εικόνες και ιστορίες από την παιδική της ηλικία. Επίσης παίξαμε όλοι μαζί το παραδοσιακό παιχνίδι «Γύρω – γύρω όλοι, στη μέση ο Μανώλης». Τα παιδιά τραγουδούσαν, γελούσαν και χάρηκαν το ομαδικό παιχνίδι όπως έπαιζαν παλιά και οι γιαγιάδες και οι παππούδες τους.

Τις περισσότερες φορές, όταν ακούμε την λέξη “γιαγιά”, έρχεται στο μυαλό μας το φαγητό, καθώς οι γιαγιάδες κάνουν τα πιο νόστιμα φαγητά, γεμίζουν με μυρωδιές το σπίτι και φροντίζουν τα εγγόνια τους. Για τον λόγο αυτό, η κάθε γιαγιά, αποφάσισε να ετοιμάσει μαζί με τα παιδιά από μια συνταγή και να τους μεταμορφώσει σε μικρούς μάγειρες.

Ανακοίνωση δραστηριότητας – Παρουσίαση υλικών και συνταγής

Η γιαγιά Α. ανακοίνωσε στα παιδιά ότι θα φτιάξουν κουλουράκια και όλα ανυπομονούσαν να ξεκινήσουν! Η γιαγιά έδειξε στα παιδιά τα υλικά και εξήγησε τη συνταγή, εξοικειώνοντάς τα με τη διαδικασία. Τα παιδιά κατέγραψαν τα υλικά στον πίνακα, παρατηρώντας προσεκτικά και συμμετέχοντας ενεργά στην προετοιμασία της συνταγής.

Η γιαγιά Χ. παρουσίασε στα παιδιά τα υλικά και τη συνταγή για το κέικ βανίλιας. Τα παιδιά παρατηρούσαν, μύριζαν τα υλικά, ρωτούσαν και συμμετείχαν βήμα – βήμα στη διαδικασία. Μετρούσαν τις ποσότητες, μύριζαν τη βανίλια και έκαναν προβλέψεις: «Τι χρώμα θα έχει το κέικ;» – «Θα φουσκώσει πολύ;»

Η γιαγιά Γ. αποφάσισε να μας κάνει κάτι αλμυρό αυτή τη φορά. Ετοιμάσαμε λοιπόν μια χορτόπιτα με φέτα. Μόλις η γιαγιά Γ. άνοιξε το καλάθι με τα υλικά της, μοσχοβόλησε όλη η τάξη. Οι μαθητές εντυπωσιάστηκαν καθώς είδαν τα ζυμαράκια και τα καταπράσινα χόρτα για την πίτα. Υπήρχαν τόσες μυρωδιές! Ανυπομονούσαν να ξεκινήσουν.

Παρασκευή ζύμης – Συνεργασία και μάθηση!

Στη συνέχεια περάσαμε στο πιο δημιουργικό στάδιο: την παρασκευή της ζύμης. Τα παιδιά, με τη βοήθεια της κάθε γιαγιάς, πρόσθεσαν ένα-ένα τα υλικά, ανακάτεψαν προσεκτικά και παρατήρησαν πως τα υλικά ενώνονται και μεταμορφώνονται. Κάθε παιδί είχε την ευκαιρία να συμμετέχει, να ανακατέψει, να δοκιμάσει και να νιώσει τη χαρά της δημιουργίας.

Κουλουράκια από την γιαγιά Α.

Κέικ βανίλιας από την γιαγιά Χ.

Χορτόπιτα από την γιαγιά Γ.

Ψήσιμο – Συσκευασία 

Τα κουλουράκια, το κέικ και η χορτόπιτα ψήθηκαν και μοσχοβόλησε όλο το σχολείο! Τα παιδιά παρακολουθούσαν με ενθουσιασμό τη διαδικασία και ανυπομονούσαν να δοκιμάσουν τις δημιουργίες τους. Μετά το ψήσιμο, τα παιδιά συσκεύασαν προσεκτικά τα κουλουράκι, το κέικ και την χορτόπιτα για να τα πάρουν στο σπίτι. Μέσα από αυτή τη δραστηριότητα έμαθαν τη σημασία της φροντίδας και της οργάνωσης, ενώ έκλεισαν όμορφα μια δημιουργική και γλυκιά εμπειρία.

Εννοείται πως δεν έλλειπαν οι ζωγραφιές των παιδιών ως δώρο. Η κάθε γιαγιά έφυγε με ένα άλμπουμ γεμάτο ζωγραφιές από τους μαθητές, έτσι ώστε να θυμούνται και εκείνες την υπέροχη μέρα που μας χάρισαν!

Η δραστηριότητα έκλεισε με μια μεγάλη αγκαλιά όλων των παιδιών και της κάθε γιαγιάς, γεμάτη χαρά και συναισθήματα. Ήταν μια όμορφη στιγμή που έδειξε τη φιλία, τη συνεργασία και την αγάπη που δημιουργήθηκε μέσα από αυτή την εμπειρία! 

Ευχαριστούμε θερμά τις γιαγιάδες που μας τίμησαν με την επίσκεψή τους και μοιράστηκαν μαζί μας τις ιστορίες, τα παιχνίδια και τις συνταγές τους. Η παρουσία τους έκανε τη μέρα μας ξεχωριστή και μας θύμισε πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζουμε και να σεβόμαστε τις εμπειρίες των μεγαλύτερων γενεών. Ήταν μια μέρα γεμάτη γέλιο, μάθηση και δημιουργία, όπου μικροί και μεγάλοι ενώθηκαν, έμαθαν ο ένας από τον άλλον και έφυγαν με υπέροχες αναμνήσεις!

Διαβάσαμε το παραμύθι ” Η Σοφή Ελιά ”   της Ε. ΚΑΜΑΡΑΤΟΥ-ΓΙΑΛΛΟΥΣΗ

και το χρησιμοποιήσαμε ως αφορμή για να μιλήσουμε για τη δημοκρατία και τη δικτατορία.  Συζητήσαμε τι σημαίνει να αποφασίζουμε όλοι μαζί, να εκφράζουμε τη γνώμη μας και να σεβόμαστε τις ιδέες των άλλων. Έπειτα, συγκρίναμε αυτά τα στοιχεία με μια δικτατορία, όπου αποφασίζει μόνο ένας και οι υπόλοιποι δεν έχουν φωνή.

Συνδέσαμε την ιστορία του παραμυθιού  με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, εξηγώντας στα παιδιά ότι τότε οι άνθρωποι δεν είχαν ελευθερία λόγου — κάτι που θυμίζει τη δικτατορία του παραμυθιού. Όπως οι ήρωες της Σοφής Ελιάς ενώθηκαν για το καλό όλων, έτσι κι οι φοιτητές στο Πολυτεχνείο συνεργάστηκαν και ύψωσαν τη φωνή τους για να επιστρέψει η δημοκρατία.

Μέσα από παιχνίδια ρόλων, ζωγραφική και μικρές ομαδικές «ψηφοφορίες», τα παιδιά κατάλαβαν πόσο σημαντικό είναι να ακούμε, να μιλάμε, να συνεργαζόμαστε και να χτίζουμε μαζί έναν κόσμο ελευθερίας και σεβασμού.

Παιχνίδια  με τη ……ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

• Κάθε φορά που λέμε κάτι που ταιριάζει στη Δημοκρατία τρέχουμε στο στεφάνι-σπίτι της Σοφής Ελιάς

ενώ όταν αυτό που λέμε ταιριάζει στη Δικτατορία τρέχουμε στο στεφάνι – σπίτι της Κολοκύθας

• Συνθέτουμε τη “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ”

• Πόσα γράμματα έχει;

• Πόσες συλλαβές:

• Βαδίζοντας το δρόμο προς τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Με πηδηματάκια πηγαίνουμε με τη σωστή σειρά  από όλα τα γραμματάκια που συνθέτουν την παραπάνω λέξη

• Παίζουμε  με την ημερομηνία 17  ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1793

Βρίσκω και συμπληρώνω τον αριθμό ή το γράμμα  που λείπει από την ημερομηνία της εξέγερσης  του Πολυτεχνείου

• Οι  ατομικές μας προσπάθειες σε φύλλο εργασίας

Εκφραζόμαστε εικαστικά

• Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο…..

Τι θα ζωγραφίζαμε εμείς στον τοίχο ;

Γνωρίσαμε δύο σημαντικούς Έλληνες χαράκτες, τη Βάσω Κατράκη και τον Τάσο (Αλεβίζο), που με τα έργα τους μιλούσαν για την ελευθερία, την αξιοπρέπεια και τη δύναμη των ανθρώπων. Τα δυνατά, ασπρόμαυρα σχέδιά τους έγιναν αφορμή να εμπνευστούμε και εμείς.

Με τέμπερες, χαρτόνια και απλά υλικά δοκιμάσαμε να δημιουργήσουμε «δικές μας χαράξεις», παίζοντας με γραμμές, μορφές και σύμβολα που εκφράζουν τη φωνή μας και τα συναισθήματά μας.

Παρατηρήσαμε το έργο της Β.Κτράκη,  Σαρωνικός  1963, (έγχρωμη χαλκογραφία)

• Τι μπορεί να βλέπει η γυναικεία μορφή πίσω από την κουρτίνα;

– Μπορεί να βλέπει το Πολυτεχνείο, τους φοιτητές να φωνάζουν συνθήματα, το τανκ, τους2 στρατιώτες……

Τα έργα του χαράκτη Τάσου

Μνήμη Π.ΕΛΗ (Τάσος, χαρακτική)         “Κοπέλα με λουλούδια” (Τάσος  χαρακτική)

• Οι δικές μας εμπνεύσεις

• Οι δικές μας φωνές , τα δικά μας συνθήματα

Μέσα από όλα όσα ζήσαμε, καταλάβαμε πως όταν οι καρδιές μας συνεργάζονται, ο κόσμος γίνεται πιο φωτεινός.
Γιατί

Η ΕΙΡΗΝΗ

 είναι στα χέρια μας

και γεννιέται κάθε φορά που ακούμε, σεβόμαστε και αγαπάμε ο ένας τον άλλον!

Κάθε χρόνο γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα του Παππού και της Γιαγιάς, μια ημέρα αφιερωμένη στους ανθρώπους που γεμίζουν τη ζωή μας με αγάπη, στοργή και σοφία. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες είναι εκείνοι που μας μαθαίνουν ιστορίες από τα παλιά, μας δίνουν συμβουλές, μας φροντίζουν και μας χαρίζουν απλόχερα την αγκαλιά τους.

Στο σχολείο μας, στα πλαίσια των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων και με αφορμή την 1η Οκτωβρίου που έχει οριστεί ως η Διεθνής Ημέρα Ατόμων Τρίτης Ηλικίας, θελήσαμε να τιμήσουμε όλους τους παππούδες και τις γιαγιάδες, να τους πούμε ένα μεγάλο “ευχαριστώ” για όσα προσφέρουν κάθε μέρα με την παρουσία και την αγάπη τους.  Είναι σημαντικό  να τους δείχνουμε πόσο πολύ τους αγαπάμε — όχι μόνο σήμερα, αλλά κάθε μέρα! 

Τα παιδιά συμμετείχαν με ενθουσιασμό σε πολλές δημιουργικές δραστηριότητες, φτιάχνοντας όμορφες κατασκευές και ζωγραφιές, λέγοντας τραγουδάκια και χαρίζοντας χαμόγελα! Παρακάτω μπορείτε να δείτε στιγμιότυπα από τις δράσεις μας! 

 “Αγαπώ τον παππού και τη γιαγιά γιατί…” 

Ξεκινήσαμε μια τρυφερή συζήτηση με τα παιδιά  και το καθένα μοιράστηκε όμορφες αναμνήσεις από τους δικούς του παππούδες και γιαγιάδες και τους λόγους για τους οποίους  τους αγαπούν τόσο πολύ . Μίλησαν με χαρά για τις αγκαλιές, τα παιχνίδια, τις βόλτες και τις όμορφες στιγμές που περνούν μαζί τους. Κάθε παιδί συμπλήρωσε τη φράση «Αγαπώ τον παππού και τη γιαγιά γιατί…», δίνοντας μια ξεχωριστή, γλυκιά και προσωπική απάντηση.

Η δραστηριότητα αυτή γέμισε την τάξη με συναισθήματα αγάπης, χαράς και ευγνωμοσύνης, δείχνοντας πόσο σημαντικοί είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες στη ζωή των παιδιών μας. 

“Γιαγιά, Παππού, είστε κομμάτι της καρδιάς μου!”

Με πολλή αγάπη και δημιουργικότητα  φτιάξαμε  μια ξεχωριστή κατασκευή για να τιμήσουμε  τους αγαπημένους μας παππούδες και γιαγιάδες.
Χρησιμοποιώντας χρωματιστά χαρτόνια, ψαλίδια, ξυλάκια και κορδέλες, δημιουργήσαμε καρδιές που έγραφαν το πιο τρυφερό μήνυμα:

 «Γιαγιά, Παππού, είστε κομμάτι της καρδιάς μου!»

Καθένας έβαλε  τη δική του πινελιά με χρώματα, σχέδια και λόγια αγάπης, χαρίζοντας ένα δώρο φτιαγμένο με τα χέρια και την καρδιά του. 

Μαθαίνουμε παίζοντας!

Παίξαμε ένα διασκεδαστικό παιχνίδι γραμμάτων και λέξεων! Χρησιμοποιήσαμε  καρτέλες με γράμματα και προσπαθήσαμε να  συνθέσουμε  τις λέξεις «παππούς» και «γιαγιά», εξασκώντας τη φωνολογική μας  επίγνωση μέσα από το παιχνίδι και τη συνεργασία.

Με τη δραστηριότητα αυτή αναγνωρίσαμε  τα γράμματα, συνεργαστήκαμε  και συνδέσαμε τη μάθηση με την αγάπη προς τους δικούς τους ανθρώπους. 

Συναρμολογώ τον παππού και τη γιαγιά!

Διασκεδάσαμε πολύ φτιάχνοντας το παζλ του παππού και της γιαγιάς! Κόψαμε, ζωγραφίσαμε και ενώσαμε τα κομμάτια, αναγνωρίζοντας τα χαρακτηριστικά των αγαπημένων μας προσώπων.

Με το παιχνίδι αυτό , εξασκήσαμε τη λεπτή κινητικότητα και την παρατηρητικότητα.

Πως μεγαλώνω …. από μωρό γίνομαι ηλικιωμένος!

Αναφερθήκαμε στην  αναπτυξιακή εξέλιξη του ανθρώπου : μωρό (αγόρι,κορίτσι),παιδί, ενήλικας(άντρας , γυναίκα), ηλικιωμένος(παππούς , γιαγιά).

• Βάλαμε τις κάρτες εξέλιξης στη σειρά

• Γίναμε μωρά…

• Περπατήσαμε σαν ενήλικες…

• Γίναμε γιαγιάδες και παππούδες….

Αναγνωρίζω τις λέξεις :  “ΠΑΠΠΟΥΣ”, “ΓΙΑΓΙΑ”

Με μουσική υπόκρουση κινηθήκαμε  στο χώρο, στο σταμάτημα της μουσικής βρίσκουμε μόνο τις καρτέλες με τις λέξεις  ΠΑΠΠΟΥΣ  ή  ΓΙΑΓΙΑ αντίστοιχα

• Το αυτοκινητάκι μου οδηγώ και  τη ΓΙΑΓΙΑ συναντώ                                                                                                                                         Με το αυτοκινητάκι μου  διασχίζω μια διαδρομή περνώντας  με τη σωστή σειρά  από όλα τα γράμματα που σχηματίζουν τη λέξη “ΓΙΑΓΙΑ”

Μαθαίνω το γράμμα Π μέσα από το παιχνίδι! 

Στο νηπιαγωγείο μας η μάθηση γίνεται πάντα παιχνίδι! Αυτή τη φορά, συμμετείχαμε  σε μια διασκεδαστική δραστηριότητα γνωριμίας με το γράμμα Π.

Στο ειδικά διαμορφωμένο «επιδαπέδιο πλέγμα» βρίσκουμε τη διαδρομή που θα μας οδηγήσει στο τέρμα, πατώντας μόνο  πάνω στις εικόνες ζώων που αρχίζουν από Π ή πάνω στο γράμμα Π

Με αυτό τον τρόπο, τα παιδιά εξάσκησαν την οπτική διάκριση, την παρατηρητικότητα, τη φωνολογική επίγνωση, αλλά και τη σωματική συμμετοχή στη μαθησιακή διαδικασία.

Βρίσκω το γράμμα Π με οδηγό… τα βελάκια!

Παιχνίδι με γράμματα και ……ρομποτική σκέψη! 

Χρησιμοποιήσαμε ένα μεγάλο πλέγμα στο πάτωμα, μέσα στο οποίο υπήρχαν διάφορα γράμματα.  Ακολουθήσαμε τις κατευθύνσεις των βελών (επάνω – κάτω – δεξιά – αριστερά), δοκιμάσαμε  διαφορετικές διαδρομές  φροντίζοντας να περνάμε μόνο από τα τετράγωνα που περιείχαν το γράμμα Π. Στο τέλος της διαδρομής  σχεδιάσαμε  το γράμμα Π!

Με αυτή τη δραστηριότητα εξασκήσαμε τη χωρική αντίληψη (πάνω/κάτω/δεξιά/αριστερά), ενισχύσαμε τη συγκέντρωση και την παρατήρηση, αναγνωρίσαμε και εντοπίσαμε το γράμμα Π στο χώρο.

«Φτιάχνουμε τη λέξη ΠΑΠΠΟΥΣ… με τα βήματά μας!»

Περπατάμε πάνω στο “επιδαπέδιο πλέγμα”  και πατάμε με τη σωστή σειρά τα γράμματα που σχηματίζουν  τη λέξη «ΠΑΠΠΟΥΣ».

Με αυτό το παιχνίδι, δουλέψαμε αναγνώριση γραμμάτων, εξασκήσαμε την σειρά – αλληλουχία γραμμάτων, συνδέσαμε μάθηση & κίνηση και νιώσαμε  υπέροχα που καταφέραμε βήμα–βήμα, να φτιάξουμε  μόνοι μας  τη λέξη! 

• Τα βελάκια με βοηθούν να σχεδιάσω τη διαδρομή για να φτάσω στη Γιαγιά και τον Παππού

Με το ζάρι οδηγό , φτάνω στον παππού και τη γιαγιά

Ποια ομάδα θα καταφέρει πρώτη με τη βοήθεια του ζαριού, να βοηθήσει το εγγονάκι να φτάσει στη ΓΙΑΓΙΑ και τον ΠΑΠΠΟΥ;

Οι ατομικές μας προσπάθειες , ξεχωριστές και μοναδικές

«Με ένα άλμα… στην αγκαλιά της γιαγιάς και του παππού!»

Στο πάτωμα τοποθετήσαμε καρτέλες με εικόνες του παππού και της γιαγιάς και μια γραμμή στη μέση. Τα παιδιά, με τη συνοδεία μουσικής, πηδούσαν από τη μία πλευρά στην άλλη, ανάλογα με το ποιον φώναζε η δασκάλα!

Μέσα από τη δραστηριότητα, εξασκήσαμε τη σωματική μας κινητικότητα, τη συγκέντρωση και την αντίληψη του χώρου, ενώ παράλληλα μιλήσαμε για την αγάπη και τη φροντίδα που προσφέρουν οι παππούδες και οι γιαγιάδες. 

«Ο παππούς και η γιαγιά μέσα από τα μάτια του Γεώργιου Ιακωβίδη και άλλων σπουδαίων ζωγράφων»

Ο Γεώργιος Ιακωβίδης ήταν σπουδαίος Έλληνας ζωγράφος, γνωστός για τα έργα του που απεικονίζουν σκηνές οικογενειακής τρυφερότητας, με ιδιαίτερη αγάπη στα παιδιά, τους παππούδες και τις γιαγιάδες. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Παππού και της Γιαγιάς, παρατηρήσαμε πίνακες του Έλληνα ζωγράφου που αποτύπωσε με τρυφερότητα τη σχέση ανάμεσα στις γενιές. Παρατηρήσαμε λεπτομέρειες στους πίνακες, μιλήσαμε  για τα συναισθήματα που νιώσαμε και αναγνωρίσαμε στιγμές αγάπης και φροντίδας που ζουμε και οι ίδιοι με τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας.

Μέσα από τη δραστηριότητα αυτή, καλλιεργήσαμε την παρατηρητικότητα, τη συναισθηματική έκφραση και γνωρίσαμε έναν σημαντικό Έλληνα καλλιτέχνη, που ύμνησε τη ζεστασιά της οικογένειας. 

Μερικοί από τους πίνακες του Γεώργιου Ιακωβίδη που απεικονίζουν σχέσεις παππούδων και γιαγιάδων με εγγόνια και προβλήθηκαν στην τάξη:

«Τα Πρώτα Βήματα»

Περιγραφή: Ένας παππούς βοηθά ένα μικρό κοριτσάκι να κάνει τα πρώτα του βήματα μέσα σε ένα φωτεινό, ζεστό δωμάτιο. Το βλέμμα του γεμάτο περηφάνια και στοργή δείχνει τη δύναμη της αγάπης ανάμεσα στις γενιές.

«Η αγαπημένη της γιαγιάς»

Περιγραφή: Η γιαγιά κάθεται ήρεμα, κρατώντας κοντά της το εγγόνι. Η σκηνή αποπνέει γαλήνη, ασφάλεια και φροντίδα.

«Ο Χαϊδεμένος»

Περιγραφή: Ο παππούς κρατά τρυφερά το εγγόνι του στην αγκαλιά. Τα απαλό φως και τα ζεστά χρώματα αποπνέουν θαλπωρή και αγάπη.

«Η Συναυλία»

Περιγραφή: Ο πίνακας δείχνει μια ομάδα παιδιών που παίζουν μουσική μαζί. Κάποια τραγουδούν, κάποια παίζουν πιάνο ή βιολί, και όλοι φαίνονται χαρούμενοι και συγκεντρωμένοι. Η σκηνή είναι φωτεινή και γεμάτη ζωντάνια, και μας θυμίζει πόσο ωραία είναι να μοιραζόμαστε τη χαρά της μουσικής με φίλους.

• Βρίσκω ποιο κομμάτι λείπει από κάθε πίνακα ζωγραφικής

«Η τέχνη ζωντανεύει στην τάξη μας».

Στην τάξη μας, αφού παρατηρήσαμε τους πίνακες του Γεωργίου Ιακωβίδη, χρησιμοποιήσαμε υφάσματα και άλλα υλικά μεταμφιεστήκαμε και χωριστήκαμε σε ομάδες για να μιμηθούμε τις σκηνές του κάθε πίνακα.

Με αυτόν τον τρόπο παρατηρήσαμε  καλύτερα τις λεπτομέρειες, εκφράσαμε  συναισθήματα, συνεργαστήκαμε  με τους φίλους μας  και διασκεδάσαμε παίζοντας μέσα στον κόσμο της τέχνης.

Εικαστική έκφραση

• Ζωγραφίζω ” Τι κάνω με τον παππού και την γιαγιά που αρέσει πολύ;

• Ένα σπίτι για τον Παππού  και τη Γιαγιά για να μην νιώθουν μοναξιά

Αν ανακατέψεις την αφοσίωση,

τη σοφία , την εμπειρία,

την υπομονή  και την αγάπη,

θα έχεις το πιο γλυκό πράγμα στον κόσμο,

τον ΠΑΠΠΟΥ και τη ΓΙΑΓΙΑ !

Παππού, Γιαγιά είστε κομμάτι  της καρδιάς μας!!!

Με αφορμή τα γεγονότα του 1940, γνωρίσαμε την ιστορία της πατρίδας μας και μιλήσαμε για τη μαγική λέξη «ΑΕΡΑ!» που φώναξαν τότε οι Έλληνες με θάρρος και δύναμη.

Τα παιδιά αναρωτήθηκαν τι μπορεί να σημαίνει αυτή η λέξη και μέσα από παιχνίδια, ζωγραφιές, δραστηριότητες και συζητήσεις, ανακαλύψαμε ότι δεν είναι μόνο μια κραυγή πολέμου, αλλά και μια λέξη γεμάτη κουράγιο, ελευθερία και χαρά. Δημιουργήσαμε έργα, φωνάξαμε όλοι μαζί «ΑΕΡΑ!» με παιδικό ενθουσιασμό και νιώσαμε περήφανοι για την Ελλάδα μας!

• Γνωρίσαμε τη λέξη ΑΕΡΑ! και παίξαμε με τα γράμματά της!
  Ακούγοντας μουσική, κινηθήκαμε  χαρούμενοι στο χώρο και, όταν η μουσική σταματούσε, έπρεπε να βρούμε τα γράμματα και να σχηματίσουμε τη λέξη ΑΕΡΑ!

• Ποιο γράμμα λείπει από τη λέξη ΑΕΡΑ;

Παρατηρούμε προσεχτικά και βρίσκουμε  κάθε φορά αυτό που λείπει

Μέσα από αυτό το παιχνίδι μάθαμε να αναγνωρίζουμε τα γράμματα, να συνεργαζόμαστε και να διασκεδάζουμε μαθαίνοντας!

• Τα γράμματα της λέξης ΑΕΡΑ μπερδεύτηκαν! Ας προσπαθήσουμε να τα ξεμπερδέψουμε

• Μαθαίνουμε με …αέρα και φαντασία!

Πόσα γράμματα έχει η λέξη ΑΕΡΑ;
Ένα, δύο, τρία, τέσσερα!
Τόσους μαρκαδόρους βάλαμε κι εμείς, έναν για κάθε γραμματάκι!

Έτσι μάθαμε να μετράμε, να αναγνωρίζουμε τα γράμματα και να παρατηρούμε πώς κάθε λέξη «παίρνει ζωή» μέσα από το παιχνίδι.

Στη συνέχεια φτιάξαμε και την κατασκευούλα μας :

Ζωγραφίσαμε στα βουνά της Πίνδου τόσους στρατιώτες όσα τα γράμματα της λέξης ΑΕΡΑ .

Οι λεξούλες  έγιναν ζωηρές  και …. έτοιμες για να παρελάσουν!

Γελάσαμε, συνεργαστήκαμε και μάθαμε παίζοντας! Έτσι καταλάβαμε πως η λέξη ΑΕΡΑ κρύβει μέσα της δύναμη, ενθουσιασμό και ενότητα — ακριβώς όπως τότε, το 1940!

Μαθαίνουμε για τη σημαία μας!

• Διαβάσαμε το “Ασπρογάλανο πανί” της Γ.Σουρέλη

Με αφορμή  το παραμύθι μιλήσαμε γενικά για τα σύμβολα ,  αναφερθήκαμε στη σημαία της πατρίδας μας , τα χρώματα της και τη σημασία τους. Μοιραστήκαμε σκέψεις και συναισθήματα και έπειτα ….

….το παραμύθι ζωντάνεψε μέσα στην τάξη μας!

• Το δραματοποιήσαμε ,μπήκαμε στους ρόλους και νιώσαμε περήφανοι για την Ελλάδα μας!

Οι νεράιδες βλέπουν την Ελλάδα και τη ρωτούν τη χρώμα θέλει να έχει η σημαία της

Εκείνη απαντάει πως θα ρωτήσει τα παιδιά της

Αυτά  που ζουν και δουλεύουν  στη στεριά

και αυτά  που είναι όλη μέρα στη θάλασσα

Έγραψε όσα της είπαν  και έδωσε το χαρτί στις νεράιδες

Εκείνες τότε είπαν ” ας γίνει” και μέσα από τη θάλασσα βγήκε ένα ασπρογάλανο πανί

Ο Ήλιος τότε το είδε, έσκυψε το φίλησε

Και ένας σταυρός σχηματίστηκε πάνω στη σημαία της ΕΛΛΑΔΑΣ μας

• Τα   τετράγωνα συνεργάστηκαν με   τις μπλε και άσπρες λωρίδες  και  φτιάξαμε  τη σημαία μας

Ποιος θα τη συνθέσει πιο γρήγορα;

• Χωριστήκαμε σε ομάδες, συνεργαστήκαμε και συνθέσαμε τις λέξεις

ΕΛΛΑΔΑ

και ΣΗΜΑΙΑ

• Οι σημαίες μπαίνουν στη σειρά από

τη ΜΕΓΑΛΗ στη ΜΙΚΡΗ

και από τη ΜΙΚΡΗ στη ΜΕΓΑΛΗ

• Και οι ατομικές μας προσπάθειες

• Το “Ασπρογάλανο πανί ” σε έμμετρη  μορφή  μας ενέπνευσε  και φτιάξαμε τις παλαμοσημαιούλες μας με πολύ περηφάνια!

• ” Το “ΟΧΙ “ …. με χρώματα και φαντασία

Γνωρίσαμε τη λέξη “ΟΧΙ” μέσα από το παιχνίδι και τη δημιουργία.

Ξεκινήσαμε με pixel art , όπου η λέξη εμφανίστηκε ζωγραφίζοντας  με μπλε χρώμα μόνο τα μικρά τετραγωνάκια που είχαν τον αριθμό 1.

. 

Χρησιμοποιήσαμε διαφορετικές τεχνικές ,ζωγραφική με νερομπογιές και μαρκαδόρους , κολάζ  με φιγούρες στρατιωτών και συμπληρώσαμε γράφοντας τη λέξη ΟΧΙ .  Εκφράσαμε  με έναν άλλο τρόπο την άρνηση μας στον πόλεμο και δώσαμε στη λέξη ΟΧΙ   μια άλλη διάσταση  ως μήνυμα ειρήνης, ζωής και ελπίδας. (την ιδέα την πήραμε από το διαδίκτυο , νομίζω από το blog  ΝαταΛινα)

“Θέλουμε ΕΙΡΗΝΗ ” και το εκφράζουμε μέσα από τη ζωγραφική και το κολάζ

“Θέλεις ΕΙΡΗΝΗ;

Φτιάξε ΑΓΑΠΗ”

Βίκτωρ Ουγκώ

Το Προαιρετικό Ολοήμερο Τμήμα του Νηπιαγωγείου  μας συμμετείχε με πολύ ενθουσιασμό στην Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Προγραμματισμού – EU CODE WEEK , μια πρωτοβουλία που δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά  αυτής της ηλικίας να γνωρίσουν τις βασικές αρχές του προγραμματισμού  και μέσα από την ενεργητική τους συμμετοχή , να αναπτύξουν πρωτοβουλίες και να συνεργαστούν  με διασκεδαστικό και παιγνιώδη τρόπο.

Η δραστηριότητά μας είχε τίτλο “Το τερατάκι των χρωμάτων προγραμματίζει!”

Η  συγκεκριμένη δραστηριότητα είναι εμπνευσμένη από το παραμύθι «Το Τερατάκι των Χρωμάτων» της Anna LIenas και στοχεύει στην εισαγωγή των παιδιών της προσχολικής ηλικίας στις βασικές αρχές της υπολογιστικής  και της αλγοριθμικής σκέψης, μέσα από το παιχνίδι, τη φαντασία  και την αναγνώριση των συναισθημάτων.

Το παραμύθι αυτό μας ταξίδεψε στον μαγικό κόσμο των συναισθημάτων και των χρωμάτων, παρέα με έναν ξεχωριστό “ήρωα”: το Τερατάκι των Χρωμάτων! Στην αρχή  ήταν πολύ μπερδεμένο και δεν μπορούσε να  αναγνωρίσει τα συναισθήματά του,  όμως σιγά σιγά το βοηθήσαμε να τα βάλει  σε «τάξη».

Αρχικά, διαβάσαμε το παραμύθι, συζητήσαμε για τα συναισθήματα που νιώθει το τερατάκι αλλά και για  τα χρώματα που τα συμβολίζουν (χαρά – κίτρινο, λύπη – μπλε, θυμός – κόκκινο, φόβος – μαύρο, ηρεμία – πράσινο, αγάπη – ροζ) και οργανώσαμε πολλές και ευχάριστες δραστηριότητες.

• Κάθε φορά που διαβάζουμε για ένα συγκεκριμένο  συναίσθημα και το χρώμα που το συμβολίζει βάζουμε κυκλάκια αυτού του χρώματος σε ένα διάφανο ποτήρι.

• Λέμε το χρώμα, βάζουμε  τα κυκλάκια με το ίδιο χρώμα σε ένα διάφανο ποτήρι και εκφράζουμε το συναίσθημα που αντιστοιχεί στο συγκεκριμένο χρώμα.

• Λέω το χρώμα και ακουμπάω το όνομα του συναισθήματος που συμβολίζει το συγκεκριμένο χρώμα.

• Αντιστοιχίζουμε κάθε χρώμα με το συναίσθημά του.

• Περπατάμε σαν ρομπότ

• Γινόμαστε  ζευγάρια, όπου με βιωματικό τρόπο το ένα παιδί είναι «ρομποτάκι» και το άλλο βοηθός– προγραμματιστής!

Κι έτσι καταφέραμε να φτάσουμε στο τερατάκι

• της λύπης

• του θυμού

• της ηρεμίας

• της αγάπης

• Στη συνέχεια σχεδιάσαμε ένα  επιδαπέδιο πλέγμα και βοηθήσαμε το ¨μπερδεμένο¨ τερατάκι να φτάσει μα που αλλού;

στην ΑΓΑΠΗ

• Τώρα στο πλέγμα τοποθετήσαμε τα βαζάκια  με τα χρώματα που συμβολίζουν το θυμό, το φόβο και τη λύπη. Αποστολή μας είναι να φτάσουμε στο τερατάκι της ΧΑΡΑΣ ή της ΑΓΑΠΗΣ  χωρίς να περάσουμε από τα βαζάκια  που αναφέραμε πριν.

Τα βελάκια κατεύθυνσης μας βοηθούν να βρούμε τη διαδρομή για να φτάσουμε στο αγαπημένο μας τερατάκι.

• Παρέα  με τη beebot,  την αγαπημένη μας μελισσούλα κάνουμε  εξάσκηση σε βασικές έννοιες ακολουθίας και κωδικοποίησης.

Τελικός προορισμός; Η χαρά και η αγάπη. Εκεί που κάθε τερατάκι βρίσκει τη θέση του και κάθε παιδί αναγνωρίζει και αποδέχεται το πώς νιώθει.

• Τελειώνοντας τις δραστηριότητες μας ,σε χαρτί Α4 αποτύπωσαμε  τη διαδρομή που διάλεξε ο καθένας για να φτάσει στη ΧΑΡΑ ή στην ΑΓΑΠΗ.

• Ζωγραφίζω το Αγαπημένο μου Τερατάκι ανάλογα με το συναίσθημα που νιώθω.

Συνεχίζοντας τις δημιουργικές μας δράσεις, αυτή τη φορά εργαστήκαμε με το πρωινό τμήμα, συμπληρώνοντας τις δραστηριότητες που ήδη παρουσιάστηκαν.

Η δραστηριότητα μας είχε τίτλο: “Το μπερδεμένο τερατάκι ζωγραφίζει χρώματα!”

Σε ένα μεγάλο κομμάτι χαρτόνι σχεδιάσαμε το τερατάκι και μέσα του φτιάξαμε ένα πλέγμα με κουτάκια. Κάθε κουτάκι είχε έναν αριθμό από το 1 έως το 5. Αυτοί οι αριθμοί δεν ήταν απλώς αριθμοί: αντιστοιχούσαν σε χρώματα που έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε για να ζωγραφίσουμε το τερατάκι: 1 → κόκκινο, 2 → πράσινο, 3 → κίτρινο, 4 → μπλε, 5 → ροζ.

Τα παιδιά είχαν πολύ διασκέδαση ακολουθώντας τα νούμερα και γεμίζοντας το τερατάκι με χρώματα! Μέσα από αυτή τη δραστηριότητα, όχι μόνο γνωρίσαμε τα χρώματα, αλλά κάναμε και τα πρώτα μας βήματα στην ακολουθία εντολών και στην προγραμματιστική σκέψη με έναν παιχνιδιάρικο τρόπο.

Η δραστηριότητα μας είχε τίτλο: Το Τερατάκι της Αγάπης!

Κάθε παιδί πήρε το δικό του τερατάκι με πλέγμα από κουτάκια, όπου οι αριθμοί αντιστοιχούσαν σε χρώματα: 1 → κόκκινο, 2 → ροζ, 3 → μωβ. Τα παιδιά ακολούθησαν τις οδηγίες για να ζωγραφίσουν τα κουτάκια και να γεμίσουν το τερατάκι με τα σωστά χρώματα. Στη συνέχεια, αντέγραψαν την πρόταση «Το Τερατάκι της Αγάπης», έκοψαν τα τερατάκια τους και τα κόλλησαν πάνω σε ροζ και κόκκινα Α4 χαρτόνια.

Η δραστηριότητα συνδύασε δημιουργικότητα, δεξιότητες γραφής, κοπτικής και ακολουθίας οδηγιών, ενώ τα παιδιά ένιωσαν περηφάνια βλέποντας τα έργα τους ολοκληρωμένα. Η τάξη γέμισε με χρώματα, αγάπη και χαρά!

 

Η δραστηριότητα μας είχε τίτλο: “Ο Τροχός των Συναισθημάτων!”

Σε μια ακόμη δημιουργική δραστηριότητα φτιάξαμε τον Τροχό των Συναισθημάτων! Κόψαμε ένα στρογγυλό κομμάτι χαρτόνι και κάναμε ένα άνοιγμα σε μορφή γωνίας. Στην πίσω μεριά κολλήσαμε ένα ακόμα στρογγυλό χαρτόνι και ζωγραφίσαμε όλα τα συναισθήματα που μάθαμε στην τάξη. Τα παιδιά γυρνούσαν τον τροχό και επέλεγαν το συναίσθημα που νιώθουν και θέλουν να φαίνεται. Με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο γνωρίσαμε και αναγνωρίσαμε τα συναισθήματά μας, αλλά εξασκήσαμε και τη λεπτή κινητικότητα και τη δημιουργικότητα τους.

Κάπου εδώ τελειώνει το ταξίδι μας με “Το τερατάκι των χρωμάτων “.

Περάσαμε υπέροχα!  Συνεργαστήκαμε , παίξαμε , διασκεδάσαμε και παρέα με το φίλο μας το μικρό τερατάκι βάλαμε επιτέλους  μια “τάξη”  στα συναισθήματά μας!