Η Ενδοσχολική Επιμόρφωση αποτελεί μια μορφή επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου.

Η επιμόρφωση με βάση και επίκεντρο το σχολείο διέπεται από διαδικασίες οι οποίες αναγνωρίζουν τον σχολικό οργανισμό ως κοινότητα μάθησης, τα μέλη του οποίου, εντοπίζοντας τις ιδιαίτερες ανάγκες του, σχεδιάζουν επιμορφωτικές δραστηριότητες.

Τα οφέλη της Ενδοσχολικής Επιμόρφωσης είναι διττά καθώς αφενός επιδρά στην προοπτική επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών και αφετέρου συμβάλλει στην ανάπτυξη και βελτίωση του σχολικού οργανισμού.

Πρωταρχικό στόχο της Ενδοσχολικής Επιμόρφωσης αποτελεί η κάλυψη των επιμορφωτικών αναγκών των εν ενεργεία εκπαιδευτικών λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες του σχολείου καθώς και το περιεχόμενο και τους στόχους των προγραμμάτων σπουδών.

Στην προσπάθεια αυτή προωθείται και αναδεικνύεται ταυτόχρονα η ικανότητα του σχολικού οργανισμού να βελτιώνεται και να αναπτύσσεται.

Οι Bubb και Earley (2007) ορίζουν την επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών ως μια συνεχή διαδικασία που περιλαμβάνει τόσο τυπικές όσο και άτυπες εμπειρίες μάθησης που επιτρέπουν στους/στις εκπαιδευτικούς ατομικά ή συλλογικά, να αναστοχαστούν ως προς τη διδακτική τους πρακτική, να ενισχύσουν τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους και να εργαστούν προς όφελος της μάθησης. 

Λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις του Ν. 4823/2021 (ΦΕΚ A 136 – 03.08.2021) «Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις» (αρ.95,96) η ενδοσχολική επιμόρφωση, θεσμοθετείται στην Ελλάδα ως δυνατότητα ήδη από το 1988 (Νόμος 1824/1988 – ΦΕΚ 296/Α/30-12-1988 /άρθρο 12).

Bubb, S. & P. Earley (2007) Leading and managing continuing professional development. London: Sage (2nd ed.).