Καλό καλοκαίρι!!

Μικρέ μου μαθητή ήταν Σεπτέμβρης όταν μπήκες στην αυλή του νηπιαγωγείου με βλέμμα γεμάτο περιέργεια και μια καρδιά να χτυπά δυνατά από αγωνία. Την ίδια αγωνία όμως είχαμε κι εμείς γιατί θέλαμε να αγαπήσεις αυτό το χώρο και να έρχεσαι με χαμόγελο, να γνωρίσεις φίλους και να μάθουμε μαζί καινούρια πράγματα.

Φτάνοντας στο τέλος αυτής της διαδρομής σίγουρα έμαθες να κάνεις κατασκευές, να τραγουδάς, να παίζεις κουκλοθέατρο, να μετράς, όμως τελικά όλα αυτά δεν έχουν και τόση σημασία.

Σημασία για μας έχει που έμαθες να περιμένεις τη σειρά σου, να συνεργάζεσαι, να μοιράζεσαι, να φαντάζεσαι και να αφηγείσαι, να δημιουργείς, να πιστεύεις και να ξεπερνάς τον εαυτό σου, να αποδέχεσαι την ήττα με σεβασμό και την νίκη με σεμνότητα, αλλά το πιο σημαντικό να αγαπάς και να σε αγαπούν.

Με πολύ αγάπη οι δασκάλες σου!

Στα νήπιά μας ευχόμαστε από καρδιάς καλή αρχή στο νέο τους σχολείο, να αντιμετωπίζετε κάθε κομμάτι της ζωής σαν να βρίσκεστε στο νηπιαγωγείο, με αισιοδοξία, χαρά, δημιουργικότητα. Θα σας  βλέπουμε με περηφάνια από μακριά και μην ξεχνάτε ότι η πόρτα του νηπιαγωγείου θα είναι πάντα  ξεκλείδωτη για σας!

Ο φάκελός μας γέμισε με αναμνήσεις!

Τελευταίο πικ-νικ στην όμορφη αυλή μας με σάντουιτς και παγωτά από την γιαγιά Ελένη, ευχαριστούμε!!!

Ευχαριστούμε πολύ και τον μπαμπά του Βαρτάν για τα παγωτά που μοιράσαμε την τελευταία μέρα!

Οι γρασίδες  και οι γρασιδούλες μας μετακόμισαν στα σπίτια των παιδιών, για καλοκαιρινή φροντίδα,

αφήνοντας μόνη τη μικρούλα κάμπια.

Τελευταία μέρα με παιχνίδια διαδρομών στην αυλή, τρέξιμο, ισορροπία, ευστοχία, φωνές, κερκίδα, χειροκροτήματα!

Το τελευταίο μας γλυκάκι, muffins με μπισκότα oreo.

Κι αν η διαφορετική αυτή χρονιά μας κράτησε μακριά, εμείς συναντιόμασταν “κρυφά” μπροστά στην οθόνη.

Κι αν η μάσκα δυσκόλευε κάποιες φορές την επικοινωνία, τα μάτια έλεγαν πολλά περισσότερα.

Γιατί ένα παιδί μπορεί να μεταμορφώσει κάθε δυσκολία σε πολύτιμη ευκαιρία.

“Απ’ τα βάθη της καρδιάς μας…” για σένα!!

Ευχαριστούμε πολύ όλες τις μανούλες που ήσασταν δίπλα μας, συνοδοιπόροι, βοηθοί, συνεργάτες αυτή την τόσο διαφορετική χρονιά!

Καλές βουτιές, ραντεβού τον Σεπτέμβριο!!

Η ημέρα του πατέρα

Την τρίτη Κυριακή κάθε Ιουνίου, φέτος στις 20, γιορτάζουμε τη γιορτή του πατέρα.

Είναι η γιορτή μιας σχέσης ,μπαμπά-παιδιού, που ίσως τελικά έχει υποτιμηθεί από την κοινωνία κι αφορά τη συνεισφορά των μπαμπάδων στο κοινωνικό σύνολο. Η αγάπη του πατέρα διαφέρει από της μητέρας. Οι μπαμπάδες χτίζουν εμπιστοσύνη με τα παιδιά τους, είναι αυτοί που συνήθως προτρέπουν τα παιδιά “να παίξουν¨ με τα όριά τους, να νιώσουν ελεύθερα από κάθε μορφή φόβου και συστολής.

Η ημέρα του πατέρα φαίνεται πως είναι αμερικανικής εμπνεύσεως, στην Ελλάδα την γιορτή καθιέρωσαν οι διαζευγμένοι μπαμπάδες, μέσω των συλλόγων τους, εξαιτίας της απαξίωσης του πατέρα από τη δικαιοσύνη στα διαζύγια.

Ένα μικρό δωράκι, από μικρά χεράκια, αλλά με πολύ μεγάλη σημασία!

Οι μπαμπάδες μέσα από τα μάτια των παιδιών.

“Ο μπαμπάς μου….”

“Τι μου αρέσει να κάνω με τον μπαμπά μου!”

“Γνωρίστε τον μπαμπά μου!”

“Μπαμπά σ’ αγαπώ πολύ!”

https://www.youtube.com/watch?v=6EMTscSpDVQ

“Tο χαμόγελο του παιδιού”

“Το χαμόγελο του παιδιού” από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα υλοποιεί δράσεις με στόχο την πρόληψη αλλά και την αντιμετώπιση κάθε περιστατικού εξαφάνισης παιδιού.

Το πρόγραμμα “Το παπάκι πάει…” στοχεύει στην ενίσχυση των γνώσεων και δεξιοτήτων των παιδιών σε περίπτωση που βρεθούν σε συνθήκες εξαφάνισης και βασίζεται στο μοντέλο ανάπτυξης δεξιοτήτων ζωής με έμφαση στην καλλιέργεια της ενσυναίσθησης των παιδιών. Ο διαδραστικός-βιωματικός τρόπος εφαρμογής των δραστηριοτήτων καλλιεργούν την κριτική σκέψη, την ομαδικότητα και τη συνεργασία των παιδιών.

Γνωστοποίηση υλοποίησης του προγράμματος πρόληψης “Το παπάκι πάει…”



Λήψη αρχείου

Ενημέρωση γονέων

Είδαμε ένα σχετικό βίντεο

https://www.youtube.com/watch?v=asP0zb9EzOE

Αφηγηθήκαμε μία ιστορία στα παιδιά με τον Μάνο που έχασε τη μαμά του στην λαϊκή γιατί χάζευε σε ένα πάγκο τα παιχνίδια. Την άγνωστη κυρία που τον πλησίασε… Τα λόγια της μαμάς του “Δεν μιλάμε ποτέ σε ξένους” και τον αστυνομικό που τον βοήθησε.

Παίξαμε κουκλοθέατρο την ιστορία “Το παπάκι πάει…” με τον Πάκο, την μαμά πάπια, τον ξένο και τον αστυνόμο.

Ζωγραφίσαμε τα χαμόγελα των παιδιών και κυκλώσαμε τον αριθμό που πρέπει να θυμόμαστε για να καλέσουμε βοήθεια αν χαθούμε.

Γίναμε σούπερ- ήρωες για να σώσουμε κι εμείς τα παιδιά.

Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος

Η Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ το 1972,

για να θυμίζει σε όλους ότι το μέλλον του πλανήτη είναι άμεσα συνυφασμένο με το μέλλον των οικοσυστημάτων.

Είδαμε ένα βίντεο για το περιβάλλον.

Διαβάσαμε το βιβλίο: “Η κυρά Φύση και ο κακός ο Ρύπος

και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς!!

Ζωγραφίσαμε δέκα τρόπους για να βοηθήσουμε τον πλανήτη και κάναμε μία ομαδική.

Μετά από όλα όσα συζητήσαμε βγήκαμε και κάναμε πικ-νικ στην αυλή μας για να απολαύσουμε τις όμορφες μικρές στιγμές που μας χαρίζει ο πλανήτης μας!