3 Δεκεμβρίου Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Μαζί όμως μπορούμε! Τι και αν είμαστε λίγο διαφορετικοί, είμαστε όμως ίσοι! Μπήκαμε για λίγο στη θέση τους, χωρίς ματάκια, χωρίς χεράκια, χωρίς ποδαράκια, χωρίς αυτάκια κ.τ.λ. Πως νιώσαμε; Μάθαμε συμβολισμούς με εργασίες και φτιάξαμε και αφίσα για να περάσουμε μηνύματα ισότητας. Μάθαμε και τραγουδάκι στη νοηματική γλώσσα!

Το 3 Νηπιαγωγείο Δροσιάς είχε τη χαρά και τη τιμή να υποδεχτεί στο χώρο του μέλη του Συλλόγου Φίλων του Γιάννη Σκαρίμπα, όπου παρουσίασαν μία παράσταση Καραγκιόζη με τίτλο: “Ο Καραγκιόζης στο Μουσείο”. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και το διασκέδασαν με τη ψυχή τους, όπως άλλωστε και οι εκπαιδευτικοί. Σας ευχαριστούμε!!!

Μια φορά και έναν καιρό σ’ένα αγρόκτημα ζούσαν 5 κοτούλες, μία κόκκινη, μία πορτοκαλί, μία άσπρη, μία καφέ και μία μαύρη…Μια μέρα εκεί που τριγυρνούσαν βρήκαν λίγες φακές..”Να τις σπείρουμε  για να έχουμε περισσότερες”, σκέφτηκαν..Αφού μοίρασαν πήραν από ένα ίδιο γλαστράκι και ξεκίνησαν το φύτεμα.. Όλες έβαλαν χώμα στο γλαστράκι τους και έσπειραν τους σπόρους.. Η πορτοκαλί κοτούλα είπε: ” Εγώ θα το ποτίσω και θα το βάλω δίπλα στο παράθυρο μέσα στο σπίτι”. Η κόκκινη κοτούλα είπε: “εγώ θα το ποτίσω και θα το βάλω μέσα στο ντουλάπι για να μη το κλέψει κανείς”. Η καφέ κοτούλα είπε: ” το δικό μου γλαστράκι θα το βάλω έξω από το σπίτι για να έχει αέρα”…Αφού πότισε τους σπόρους, τοποθέτησε το γλαστράκι δίπλα στο παράθυρο έξω από το σπίτι. Η άσπρη κοτούλα είπε: ” το δικό μου θα το βάλω μέσα στο ψυγείο, γιατί εκεί νομίζω θα μεγαλώσει γρηγορότερα”. Η μαύρη κοτούλα που ήταν λίγο πιο ξεχασιάρα, έβαλε το δικό της πάνω στη ντουλάπα και ξέχασε να το ποτίσει. Όλες οι κοτούλες έριχναν λίγο νερό στους σπόρους τους κάθε 2 μέρες εκτός από τη ξεχασιάρα τη μαύρη. Τι νομίζετε ότι έγινε; Φύτρωσαν οι σπόροι στις γλαστρούλες; Αναμένουμε τα αποτελέσματα…