Με την συνεργασία της κοινωνικής λειτουργού διαβάστηκαν τα κάτωθι βιβλία και πραγματοποιήθηκαν αντίστοιχες δράσεις:
“Η μικρή μουντζούρα“! Σε μια λαμπερή, γεμάτη χρώμα πόλη ζουν ευτυχισμένοι και αγαπημένοι οι πολύχρωμοι και διαφορετικοί κάτοικοί της. Η μικρή Μουντζούρα, όπως μαρτυρά και το όνομά της, είναι η μόνη χωρίς στάλα χρώμα και όνειρό της είναι να γίνει κι εκείνη, όπως οι φίλοι της. Η μουντζουρωσύνη της, την κάνει να νιώθει διαφορετική και τη γεμίζει λύπη. Μια μέρα όμως είναι αρκετή για να αλλάξει τη ζωή όλων και να αποδείξει στη μικρή Μουντζούρα πόσο σημαντική και ξεχωριστή είναι.
“Η Μικρή Μουντζούρα” είναι ένα βιβλίο που μιλά για τη διαφορετικότητα, την αποδοχή, τον αυτοσεβασμό. Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός, μοναδικός και ικανός να κάνει σπουδαία πράγματα, αρκεί να το θελήσει. Η δράση ολοκληρώθηκε με μια ομαδική αφίσα, όπου το κάθε παιδί δημιούργησε το δικό του πολύχρωμο, διαφορετικό ανθρωπάκι, γύρω από τη μικρή Μουντζούρα, για να του θυμίζει ότι καθένας από εμάς είναι διαφορετικός, ξεχωριστός και εξίσου σημαντικός με τους άλλους.
“Το κόκκινο γιλέκο του μικρού Ρόμπιν” ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι με ήρωα ένα πουλάκι, τον Ρόμπιν. Ο μικρός Ρόμπιν χαρίζει όλα τα ζεστά γιλέκα του στα ζωάκια του χιονισμένου δάσους που συναντά στο δρόμο του, καταλήγοντας μόνος μέσα στο κρύο την Παραμονή των Χριστουγέννων.
Ο Ρόμπιν μέσα από την υπέροχη αυτή ιστορία, που την αγκαλιάζει μια ξεχωριστή εικονογράφηση, μας μαθαίνει με τον καλύτερο τρόπο, την ανεκτίμητη αξία της προσφοράς. Όταν μάθουμε να προσφέρουμε με όλη μας την καρδιά, τότε η προσφορά μας θα μας επιστραφεί, χαρίζοντάς μας επιβεβαίωση και αληθινή χαρά!
Μετά την αφήγηση του βιβλίου, ακολούθησε συζήτηση με τα παιδιά και μια εικαστική δραστηριότητα που σκοπό είχε να τα βοηθήσει να κατανοήσουν την έννοια της προσφοράς στον άλλο. Τους ζητήσαμε λοιπόν να σκεφτούν τι θα χάριζαν σε ένα παιδάκι για τα Χριστούγεννα για να το κάνουν χαρούμενο και να το αποτυπώσουν στις ζωγραφιές τους.
Το βιβλίο “Το Ξενοδοχείο των Συναισθημάτων” είναι ένας συμβολισμός για τα συναισθήματα που έχει κάθε άνθρωπος, μεγάλος ή μικρός, τα οποία εναλλάσσονται κάθε μέρα και παράλληλα μπορεί να συνυπάρχουν την ίδια στιγμή. Κάθε μέρα είναι διαφορετική στο Ξενοδοχείο των Συναισθημάτων, γιατί και τα συναισθήματα διαφέρουν… Κάποια είναι μεγάλα, κάποια είναι μικρά, κάποια είναι αόρατα και δε γνωρίζουμε καν ότι είναι εκεί και κάποια άλλα έρχονται μαζί με τους φίλους τους.
Εδώ μένει ο Θυμός που φωνάζει δυνατά και τραντάζεται όλο το δωμάτιο. Η Λύπη που μιλάει ψιθυριστά και πλημμυρίζει με τα δάκρυά της το μπάνιο. Η Ευγνωμοσύνη που δεν ζητά ποτέ τίποτα. Η Αυτοπεποίθηση και η Αυτοεκτίμηση που μας βοηθούν να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες. Και όταν έρχεται η Αγάπη το ξενοδοχείο γεμίζει φως και γέλια. Η ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου πρέπει να δώσει χώρο και χρόνο στο κάθε συναίσθημα και να ακούσει τι θέλουν να της πουν, αλλιώς θα μείνουν για πολύ καιρό.
Όποιο συναίσθημα κι αν επισκεφτεί το ξενοδοχείο όμως, είναι περαστικό από εδώ. Γιατί τα συναισθήματα ταξιδεύουν συνέχεια, σε πολλά διαφορετικά ξενοδοχεία σε ολόκληρο τον κόσμο…
«Το Ξενοδοχείο των Συναισθημάτων» είναι μια πολύ όμορφη αφορμή ώστε να μιλήσουμε στα παιδιά για τη διαχείριση των συναισθημάτων τους, προτρέποντάς τα να τα αναγνωρίζουν και να τα αποδέχονται.
Μετά την αφήγηση του βιβλίου και την επεξήγηση των συναισθημάτων για τα οποία ακούσαμε, δόθηκαν στα παιδιά τετράγωνα χαρτιά πάνω στα οποία ήταν γραμμένο από ένα συναίσθημα. Τα παιδιά έπρεπε να δημιουργήσουν με τη φαντασία τους το συναίσθημα που τους ζητήθηκε μέσα στο δωμάτιό του και στη συνέχεια να τα κολλήσουν σε ένα μεγάλο χαρτόνι, φτιάχνοντας με αυτόν τον τρόπο, το δικό τους ξενοδοχείο συναισθημάτων.
Ο Μπίλυ περνά μια δύσκολη μέρα. Ο κύριος Ουφ τον ακολουθεί παντού και τα κάνει όλα να φαίνονται τόσο δύσκολα. Κάποια στιγμή, οι δυο τους θα βρεθούν αντιμέτωποι και τότε θα συμβεί κάτι πολύ περίεργο…
Μια ιστορία για τη θλίψη, τις άσχημες σκέψεις και τα δυσφορικά συναισθήματα που μας κάνουν να τα βλέπουμε όλα γκρίζα. Με αφορμή την ιστορία γίνεται και πάλι αναφορά στη σπουδαιότητα του μοιράσματος των συναισθημάτων μας με τους άλλους και εξηγούμε στα παιδιά ότι συχνά για να φύγει ένα δυσφορικό συναίσθημα, πρέπει να μιλήσουμε για αυτό σε κάποιον μεγάλο για να μας βοηθήσει (τη μαμά, τον μπαμπά, τη δασκάλα).
Στη συνέχεια μαθαίνουμε όλοι μαζί πως να παίρνουμε βαθιές αναπνοές- κάνοντας κάποιες απλές ασκήσεις- όταν αισθανόμαστε αναστάτωση, θυμό, λύπη ή οποιοδήποτε δυσφορικό συναίσθημα και δημιουργούμε μια γωνιά χαλάρωσης/ ηρεμίας μέσα στην τάξη, προκειμένου τα παιδιά να καταφεύγουν όταν αισθάνονται την ανάγκη να χαλαρώσουν. Η γωνιά χαλάρωσης έχει ως στόχο να μάθουν τα παιδιά να διαχειρίζονται με υγιή τρόπο τα συναισθήματά τους και όταν νιώθουν ένταση ή αναστάτωση να ξέρουν ότι αφού συζητήσουν με τη δασκάλα, μπορούν να κάνουν ένα μικρό διάλειμμα από τις άλλες δραστηριότητες, παίρνοντας βαθιές αναπνοές οι οποίες βοηθούν στο να χαλαρώσει το σώμα και το μυαλό του παιδιού. Γωνιά ηρεμίας μπορεί να δημιουργηθεί και στο σπίτι, μέσα στο δωμάτιο του παιδιού, με λίγα μαξιλάρια, κάποια αγαπημένα βιβλία, μουσική και με την βοήθεια των γονιών πάντα, το παιδί να μάθει σταδιακά πώς να διαχειρίζεται τα έντονα δυσφορικά του συναισθήματα.
Οι δράσεις εντάσσονται στο σχέδιο δράσης που υλοποιεί το σχολείο μας ,το σχολικό έτος 2024-25 με τον τίτλο: Συναισθηματική και ψυχολογική ενδυνάμωση της ομάδας για την πρόληψη της σχολικής βίας και του εκφοβισμού.
