«Ὅταν ἀποφασίσαμε νά κάμωμε τήν Ἐπανάστασιν, δέν ἐσυλλογισθήκαμε οὕτε πόσοι εἴμεθα, οὕτε πώς δέν ἔχομε ἅρματα, οὕτε ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐβαστοῦσαν τά κάστρα καί τάς πόλεις… ἀλλά ὡς μία βροχή ἔπεσε εἰς ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας μας… καί ὅλοι, μικροί καί μεγάλοι, ἐσυμφωνήσαμε εἰς αὐτόν τόν σκοπό κι ἐκάμαμε τήν Ἐπανάστασιν..» (Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Λόγος εἰς τήν Πνύκαν, 7/10/1838)
«Ὁ κόσμος μᾶς ἔλεγε τρελούς! Ἡμεῖς, ἄν δέν εἴμεθα τρελοί, δέν ἐκάμαμεν τήν Ἐπανάστασιν..» Απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη
«Ὅταν μοῦ πειράζουν τήν πατρίδα καί τήν θρησκεία μου, θά μιλήσω, θά ’νεργήσω κι’ ὅτι θέλουν ἄς μοῦ κάνουν… κι’ αὐτείνη ἡ πατρίδα δέν λευτερώθη μέ παραμύθια, λευτερώθη μ’ αἵματα καί θυσίες… νά ‘ρθει ἕνας νά μοῦ εἰπεῖ ὅτι θά πάγη ὀμπρός ἡ πατρίδα, στέργομαι νά μοῦ βγάλη καί τά δυό μου μάτια. Ὅτι ἄν εἶμαι στραβός καί ἡ πατρίδα μου καλά, μέ θρέφει». Απομνημονεύματα Μακρυγιάννη

Συνέχεια ανάγνωσης ““25η Μαρτίου 1821”-Σχολική Γιορτή για την επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης” →