Αγαπητέ φίλε και συνάδελφε Μπάμπη,
όταν ένας αξιόλογος άνθρωπος φεύγει από τη ζωή, οι άνθρωποι που έζησαν και εργάστηκαν μαζί του αισθάνονται την ανάγκη να πουν μερικά λόγια για να παρηγορηθούν από την οδύνη της απώλειας.
Όμως ποια λόγια μπορούν να εκφράσουν την οδύνη ενός τόσο απροσδόκητου χαμού;
Ακόμη δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι έφυγες τόσο ξαφνικά για το μεγάλο ταξίδι.
Όλοι ξέρουμε ότι είχες πολλά ακόμη να ζήσεις και να προσφέρεις στην οικογένειά σου, στο σχολείο σου, στον αθλητισμό και στην τοπική κοινωνία.
Η εικόνα σου, η προσωπικότητά σου, ο χαρακτήρας σου, η αισιοδοξία σου, η ηρεμία και το χαμόγελό σου ακόμα και στα δύσκολα θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας.
Στο σχολείο δούλεψες και πρόσφερες χωρίς ποτέ να λογαριάσεις κόπο και κούραση, όπως έκανες και με ό,τι καταπιανόσουν.
Δίδαξες με το παράδειγμά σου τους μαθητές σου και στήριζες με τη στάση σου τους συναδέλφους σου.
Υπήρξες φίλος με όλους και πρόσφερες απλόχερα οποιαδήποτε βοήθεια σου ζήτησαν.
Θα σε θυμόμαστε πάντα με απέραντη αγάπη και βαθιά εκτίμηση.
Οι συνάδελφοί σου,
του 3ου Δημοτικού Σχολείου Σίνδου
