| Θεματική: | Ζω καλύτερα – Ευ ζην |
Υποθεματική: | Αυτομέριμνα και πρόληψη, Πρόληψη εξαρτήσεων, Ψυχική υγεία.
|
| Δεξιότητες στόχευσης του εργαστηρίου:
Δεξιότητες Μάθησης Δεξιότητες Ζωής ΜΙΤ: Δεξιότητες της τεχνολογίας και της επιστήμης Ψηφιακός γραμματισμός (digital literacy) Δεξιότητες του Νου Κατασκευές |
1ο εργαστήριο: Βασική ενότητα:
«Ο ΠΥΞΙΔΟΥΛΗΣ, Η ΠΥΞΙΔΟΥΛΑ ΚΑΙ Ο ΜΑΓΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ» 1η Κάρτα
Στόχοι
_Γνωριμία με τις κούκλες εμψύχωσης, τον Πυξιδούλη και την Πυξιδούλα.
_Εισαγωγή του μαγικού κύκλου.
_Να οριστούν οι βασικοί κανόνες λειτουργίας της ομάδας.
Υλικά που χρησιμοποιήθηκαν:
Δύο γαντόκουκλες (ζωάκια), όπου ήταν οι ήρωες μας, ο Πυξιδούλης (σκίουρος) και η Πυξιδούλα (βατραχάκι).
_Ένα μαγικό αντικείμενο (στην περίπτωσή μας χρησιμοποιήθηκε ένας μαρκαδόρος και μια κολλητική ταινία).
Δραστηριότητα
Αρχικά, παρουσιάσαμε μ’ ένα θεατρικό τρόπο στα παιδιά τον Πυξιδούλη και την Πυξιδούλα (παίζοντας κουκλοθέατρο) και αφηγηθήκαμε την ιστορία τους. (Βλ. ιστορία στον οδηγό).
Στη συνέχεια, μέσα από την ιστορία ορίσαμε τους κανόνες του προγράμματος (π.χ. ότι θα καθόμαστε όλοι σε έναν κύκλο που είναι μαγικός, ότι καλείται να μιλάει μόνο αυτός που κρατάει το μαγικό αντικείμενο, ότι οφείλουμε να ακούμε και να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον και να συζητάμε διάφορα πράγματα που μας απασχολούν, ότι θα παίζουμε όλοι σαν μια μεγάλη παρέα που είμαστε και ότι θα σεβόμαστε ο ένας τον άλλον κ.λ.π.). Έπειτα, δώσαμε με τη σειρά στα παιδιά το μαγικό αντικείμενο και όποιο το κρατούσε, μπορούσε να μοιραστεί, τι άλλο επιθυμούσε να έχει αυτός ο μαγικός κύκλος και πώς να συμπεριφερόμαστε μεταξύ μας, έτσι ώστε να περνάμε όλοι καλά. Όλοι οι ‘χρυσοί’ κανόνες οπτικοποιήθηκαν και τοιχοκολλήθηκαν, ώστε να διασφαλίσουμε το ήρεμο και αρμονικό κλίμα μέσα στα μέλη της ομάδας μας.
Φροντίζαμε ωστόσο να τους υπενθυμίζουμε με κάθε ευκαιρία και με οποιαδήποτε αφορμή ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Δεσμευτήκαμε με ένα συμβόλαιο για την τήρησή τους.
Ο Πυξιδούλης και η Πυξιδούλα αποχαιρέτησαν τα παιδιά και δώσανε ραντεβού για μια επόμενη συνάντηση.
2ο εργαστήριο: Εγώ +Εσύ= Ομάδα μας
«Η ΜΑΓΙΚΗ ΚΟΥΒΕΡΤΑ» 2η Κάρτα
Στόχοι
-Να έχουν την ευκαιρία τα παιδιά να μοιραστούν με την ομάδα πράγματα για τον εαυτό τους και να γνωριστούν καλύτερα.
-Να εξοικειωθούν με τη λειτουργία της ομάδας.
-Να καταλάβουν πως ο καθένας έχει ένα ρόλο και μια θέση στην ομάδα.
Υλικά που χρησιμοποιήθηκαν:
_Ένα μαλακό μεγάλο ύφασμα.
Δραστηριότητες
Εισαγωγική δραστηριότητα: Η βροχή: Μπήκαμε σε κύκλο και παίξαμε το παιχνίδι της βροχής.
(βλ. οδηγίες για τη βροχή στον οδηγό-χορός των Ινδιάνων.)
Κύρια δραστηριότητα:
Ζητήσαμε από τα παιδιά να χωριστούν σε ομαδούλες ανά τέσσερα άτομα. Στα πιο διστακτικά τα κατευθύναμε εμείς. Η κάθε ομάδα είχε και το δικό της όνομα (από χρώμα, από λουλούδια κτλ.). Στη συνέχεια είπαμε στην πρώτη ομάδα να καθίσει στο κέντρο της αίθουσας στο πάτωμα, το ένα παιδί κοντά στο άλλο. Τοποθετήσαμε την κουβέρτα από πάνω τους και δώσαμε την οδηγία: «Όταν η κουβέρτα βγει θα είστε …(ονομάσαμε ένα ζώο π.χ. σκυλάκια, ελέφαντες, μαϊμούδες, άλογα, λιοντάρια, κτλ.).» Όταν σηκώναμε την κουβέρτα χρησιμοποιώντας και κάποια μαγικά λόγια αντίστοιχα κάθε φορά, ώστε να εισάγουμε και το φανταστικό στοιχείο. Όταν σηκώναμε την κουβέρτα τα παιδιά καλούνταν να αναπαραστήσουν τα ζωάκια που τους λέγαμε κάθε φορά με ήχους και κινήσεις για
15-20 δευτερόλεπτα περίπου. Στη συνέχεια κάναμε το ίδιο και με τις υπόλοιπες ομάδες. Οι ομάδες που δε συμμετείχαν κάθονταν γύρω – γύρω και παρατηρούσαν. Αφού πέρασαν όλες οι ομάδες, καλέσαμε όλα τα παιδιά μαζί στο τέλος να μπουν κάτω από τη μαγική κουβέρτα και τότε λέγαμε : «Τώρα το κάθε παιδί μπορεί να γίνει ότι ζώο θέλει» λέγοντας και τα μαγικά που χρησιμοποιήσαμε και σε προηγούμενο στάδιο. Όταν βγάζαμε την κουβέρτα το κάθε παιδί αναπαριστoούσε αυτό που είχε επιλέξει. Με τον τρόπο αυτό, κάναμε τη μεγάλη οικογένεια των ζώων, ξαναμπήκαν από κάτω και εμείς κάναμε πάλι τα μαγικά μας, ώστε να ξαναγίνουν παιδιά, όπως ήταν πριν μπαίνοντας στους πραγματικούς τους ρόλους. Το παιχνίδι ολοκληρώθηκε, ενώ ήμασταν καθισμένοι σε ένα κύκλο, ρωτήσαμε τα παιδιά για τις εντυπώσεις τους, όταν έκαναν τα ζώα που τους λέγαμε, αλλά και πιο ζώο επέλεξαν μόνα τους και γιατί. Μοιράστηκαν τις σκέψεις τους σχετικά με το πώς ήταν να είναι όλοι μαζί παρέα κάτω από την κουβέρτα; Πώς ήταν που έπαιζαν σε ομάδες; Πώς ήταν που ο καθένας ήταν ένα διαφορετικό ζώο; Δεν παραλείψαμε να κάνουμε μια μικρή συζήτηση σχετικά με τα χαρακτηριστικά των ζώων που αναφέρθηκαν και σχολιάσαμε τις επιλογές τους.
Σχετικά με το χορό της βροχής:
Ήταν ένας ομαδικός «χορός» που βοήθησε την ομάδα να επικεντρωθεί σε αυτό που ακολούθησε. Επίσης, λειτούργησε εμψυχωτικά για την ομάδα μας. Την κατάλληλη στιγμή τους είπαμε πως «Θα χορέψουμε ένα χορό που χορεύουν οι Ινδιάνοι όταν θέλουν να προκαλέσουν βροχή. Σταθήκαμε όρθιοι στον κύκλο». Η συντονίστρια έδινε τον ρυθμό και την κίνηση. Οι κινήσεις μεταδίδονταν σταδιακά από τον έναν στον άλλο πάντα προς την ίδια φορά. Ο καθένας «έπαιρνε» την κίνηση από το διπλανό του και συνέχιζε με την ίδια κίνηση, ώσπου ο διπλανός του έδειχνε τη νέα κίνηση. Π.χ. έτριβε τα χέρια του μέχρι ο διπλανός του, από την ίδια πλευρά πάντα, του έδειχνε ότι έπρεπε να χτυπήσει τα δάχτυλα.
3ο εργαστήριο: Εγώ +Εσύ= Η Ομάδα μας
«ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ» 3η Κάρτα
Στόχοι:
_Να καταλάβουν τα παιδιά ότι όλοι έχουν κοινά χαρακτηριστικά που τους κάνουν να μοιάζουν.
_Να εξοικειωθούν με τη λειτουργία της ομάδας.
_Να αισθανθούν σημαντικά μέλη της ομάδας.
Υλικά που χρησιμοποιήθηκαν:
_Μόνο κέφι για τη σημερινή συνάντηση!
Δραστηριότητες
Εισαγωγική δραστηριότητα:
Το σπασμένο τηλέφωνο: καθίσαμε σε κύκλο και είπαμε στα παιδιά μια λέξη που τη μετέφερε το ένα στο άλλο και ο τελευταίος έπρεπε να τη φωνάξει.
Κύρια δραστηριότητα:
Ο κύκλος με τα κοινά: καθίσαμε σε κύκλο με μία καρέκλα λιγότερη και ένας έμενε όρθιος στη μέση. Λέγαμε στα παιδιά διάφορα πράγματα όπως:
«Να σηκωθούν όσοι έχουν καστανά μαλλιά»,
«Να σηκωθούν όσοι αγαπούν τις τηγανητές πατάτες».
Όσα παιδιά πίστευαν ότι τους αφορούσε αυτό που λεγότανε, θα έπρεπε να αλλάξουν θέση με τα υπόλοιπα. Ένα έμενε ωστόσο όρθιο. Αυτό το παιδί ήταν, που έδινε και την επόμενη εντολή. Όταν ολοκληρώθηκε το παιχνίδι συζητήσαμε με τα παιδιά πως τους φάνηκε. Αναφερθήκαμε στα κοινά που έχουν τα παιδιά μεταξύ τους και έτσι έμαθαν κάποια πράγματα για τους άλλους. Μείναμε στην ιδέα ότι όλοι μπορεί να έχουμε κάποια κοινά με άλλους, να μοιραζόμαστε πράγματα με άλλους και να μαθαίνουμε για τους άλλους.
4ο εργαστήριο:Υγιείς συνήθειες
«ΖΩ ΜΕ ΥΓΕΙΑ» 5η Κάρτα
Υλικά που χρησιμοποιήθηκαν:
Μια λίστα από ιδέες – γρίφους που δραματοποιούν υγιείς και ασφαλείς Δραστηριότητες
(βλ. οδηγό εκπαιδευτικού).
Δραστηριότητα:
Βάλαμε τα παιδιά να καθίσουν άνετα στο πάτωμα, σε κύκλο. Εξηγήσαμε ότι θα κάνουμε κάτι με παντομίμα και τα παιδιά καλούνται να προσπαθήσουν να μαντέψουν τι είναι αυτό που αναπαριστά μέσω κινήσεων το παιδί ‘ηθοποιός’. Όταν πίστευαν τα παιδιά ότι είχαν την απάντηση, σήκωναν το χέρι τους. Μετά περίμεναν να ακούσουν το όνομά τους, ώστε να έχουν το λόγο να μιλήσουν και να διατυπώσουν με λόγια τη μαντεψιά τους.
Συγκεκριμένα εμείς, γράψαμε τις ιδέες γρίφους σε χαρτάκια για τα παιδιά όπως και εικόνες τις οποίες βάλαμε μέσα σε ένα καπέλο. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού βοηθούσαμε να διαβάζουν την εκάστοτε κάρτα, ενώ τους ψιθυρίζαμε στο αυτί τους το γρίφο ή απλώς τους δείχναμε την εικόνα, που τους τύχαινε. Θυμίζαμε στα υπόλοιπα παιδιά: «Όταν πιστεύετε ότι καταλάβατε τι κάνει ο /η ηθοποιός, σηκώστε το χέρι σας. Μη φωνάξετε την απάντηση μέχρι να σας ζητηθεί». Παραδείγματα καρτών: παίζω πιάνω, χτενίζομαι, ψαρεύω, τρώω παγωτό, πίνω χυμό κλπ. Η δραστηριότητα ολοκληρώθηκε με τα παιδιά να κατανοούν ποιες από τις προαναφερθείσες πράξεις/συνήθειες είναι ωφέλιμες ή επιβλαβείς για εμάς ή τους γύρω μας.
5ο εργαστήριο: Αυτοεκτίμηση
«ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ» Κάρτα 6η
Στόχοι
_Να γνωρίσουν τα παιδιά καλύτερα τον εαυτό τους (αυτογνωσία) και τους άλλους.
_Να μάθουν να παρουσιάζουν τον εαυτό τους στους άλλους.
_Να μάθουν να ακούνε προσεκτικά.
Υλικά που χρησιμοποιήθηκαν:
_Κόλλες χαρτί με θέματα (βλ. ιδέες στον οδηγό).
_Χαρτιά κάνσον / διάφορα χαρτιά χειροτεχνίας.
_Ψαλίδια, κόλλες.
Δραστηριότητα
Αυτήν την εβδομάδα τα παιδιά έφτιαξαν ένα βιβλίο για τον εαυτό τους! Αρχικά, φιλοτέχνησαν το εξώφυλλό του βιβλίου τους, δημιουργώντας τον εαυτό τους με ζωγραφική. Σε δεύτερο στάδιο, με την τεχνοτροπία του κολλάζ διακόσμησαν την εξωτερική σελίδα. Στο εσωτερικό του άφησαν το αποτύπωμά τους, εντόπισαν τα γράμματα από το όνομά τους, όπου ήταν διάσπαρτα τοποθετημένα στο χαρτί, σχημάτισαν ένα παζλ το οποίο μας έδινε παραπάνω πληροφορίες σχετικά με τον εαυτό τους, όπως τι τους αρέσει να βλέπουν σε παιδικό, ποιος είναι ο αγαπημένος τους ήρωας σε κινούμενο σχέδιο, ποιο είναι το αγαπημένο τους φαγητό, ποιο χρώμα προτιμούν περισσότερο, με ποιο άθλημα τους αρέσει να απασχολούνται κλπ, ενώ μίλησαν και για τα βασικά τους συναισθήματα, τι αγαπούν περισσότερο, με τι χαίρονται, με τι λυπούνται, τι τους φοβίζει και τι τους θυμώνει, με σκοπό να εμβαθύνουν περισσότερο στον εσωτερικό τους κόσμο. Μέσω αυτής της διαδικασίας τα παιδιά κατάφεραν να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους και να ανακαλύψουν στοιχεία των φίλων τους που μέχρι τώρα αγνοούσαν.
6ο εργαστήριο: Αυτοεκτίμηση
«ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ»
Υλικά που χρησιμοποιήθηκαν:
Χρωματιστά χαρτάκια που κολλούσανε, πάνω στα οποία η νηπιαγωγός έγραφε τουλάχιστον μια λέξη ή μια φράση για να περιγράψει ένα θετικό χαρακτηριστικό κάθε μαθητή /μαθήτριας.
Δραστηριότητα
Μιλήσαμε με τα παιδιά για το πόσο ξεχωριστοί και σημαντικοί άνθρωποι είναι. Ζητήσαμε από το καθένα να μοιραστεί με την ομάδα ένα πράγμα που θεωρούσαν ότι είναι καλό στον εαυτό τους ή κάτι που τους αρέσει σχετικά με τους ίδιους. Όταν αντιμετώπισαν δυσκολία στο να εκφραστούν και να διατυπώσουν τη σκέψη τους τα βοηθήσαμε τα με προτάσεις όπως:
_«Η Β. χαμογελάει πολύ».
_«Ο Ε. χτίζει πολύ ωραία κτίρια με τα τουβλάκια».
_«Η Ε. είναι πολύ χαρούμενη όταν την αγκαλιάζουμε».
_« Ο Α. μοιράζεται τις μπογιές του και με τα άλλα παιδιά».
Μετά διαλέξαμε μία λέξη ή φράση που απέδιδε ένα θετικό χαρακτηριστικό για κάθε παιδί και την γράψαμε σ’ ένα χαρτάκι. Χρησιμοποιήσαμε λέξεις που περιέγραφαν θετικά χαρακτηριστικά των μαθητών μας. Λέξεις όπως «ενθουσιώδης», «γελαστός / η», «ευγενικός /η», «βοηθάει τους άλλους», «μοιράζεται με τους άλλους», «ακούει προσεκτικά τους άλλους», «γελάει», «φιλικός /η» είναι θετικές και αληθινές για πολλά παιδιά. Ζητήσαμε από το κάθε παιδί να σηκωθεί, εμείς διαβάσαμε τη λέξη ή τη φράση στο χαρτάκι και το κολλήσαμε πάνω στο παιδί για να το φοράει κατά τη διάρκεια της ημέρας.
7ο εργαστήριο: Συναισθήματα
«Γνωριμία με τη Χαρά και τη Λύπη».
Στόχοι
_Να ενθαρρυνθούν τα παιδιά να μιλήσουν για τα συναισθήματα.
_Να αναγνωρίσουν, πώς εκφράζονται κάποια βασικά συναισθήματα.
Υλικά που χρησιμοποιήθηκαν:
_Χαρτόνια λευκά.
_Μαρκαδόροι.
_Ένα καπέλο.
_Ένα μικρό καθρέφτη.
Δραστηριότητες
Εισαγωγική δραστηριότητα: Βάλαμε ένα καθρεφτάκι μέσα στο καπέλο, χωρίς να μας δουν τα παιδιά. Καθίσαμε σε κύκλο και κρατήσαμε πρώτα εμείς το καπέλο. Κοιτάξαμε μέσα (όπου βρισκόταν το καθρεφτάκι) και είδαμε το είδωλό μας, χωρίς να πούμε κάτι. Στη συνέχεια, περάσαμε το καπέλο από όλα τα παιδιά. Συζητήσαμε λίγο πως ήταν και τι αισθάνθηκαν. Ακολούθως, αναφερθήκαμε σε κάθε ένα από τα βασικά συναισθήματα. Μιλήσαμε στην ολομέλεια, σχετικά με το τι μας κάνει να νιώθουμε ΧΑΡΑ και τι μας κάνει να αισθανόμαστε ΛΥΠΗ. Αποτυπώσαμε τις σκέψεις τους επάνω σε χαρτόνια και σε δεύτερο στάδιο δώσαμε την ευκαιρία στα παιδιά να έρχονται διαδοχικά και να ζωγραφίζουν επάνω τον θλιμμένο και χαρούμενο εαυτό τους αντίστοιχα.
8ο εργαστήριο: Συναισθήματα
«Ας μιλήσουμε για ό,τι μας φοβίζει και ό,τι μας θυμώνει».
Στόχοι
_Να ενθαρρυνθούν τα παιδιά να μιλήσουν για τα αρνητικά συναισθήματα που βιώνουν.
_Να αναγνωρίσουν, πώς εκφράζονται κάποια βασικά συναισθήματα και να μάθουν να τα εκδηλώνουν με αποδεκτό τρόπο.
Υλικά που χρησιμοποιήθηκαν:
_Χαρτόνια χρωματιστά
_Μαρκαδόροι
_Χαρτάκια κίτρινα με αυτοκόλλητο.
_Εκτυπωμένες πλαστικοποιημένες εικόνες ως εποπτικό υλικό.
_Το Φανάρι του Θυμού.
Γνωριμία με το δράκο ‘Φοβοφάγο Φοβιστίξ’. Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν για τους φόβους τους. Κάθε φόβος αποτυπωνόταν με λέξεις επάνω σε χαρτάκι κίτρινο και έπειτα κολλιόταν στο σώμα του ήρωα μας. Εκείνος είχε αποστολή να τους ταξιδέψει μακριά ή ακόμη αν τα κατάφερνε να τους εξαφάνιζε ή έστω να μας βοηθούσε να τους διαχειριστούμε όταν νιώθουμε πως μας κατακλύζουν. Στη συνέχεια, μιλήσαμε για το αρνητικό συναίσθημα του θυμού. Πρώτα, προσπαθήσαμε να το αναγνωρίσουμε μέσα από τις εκφράσεις των προσώπων των φίλων μας. Έπειτα, αναφερθήκαμε σε ασκήσεις για το θυμό, ώστε να μπορούμε όταν το βιώνουμε να το ελέγχουμε, χωρίς να αναστατώνουμε τους άλλους γύρω μας. Το ‘φανάρι του θυμού’ λειτούργησε ως σημαντικό εργαλείο. Το κόκκινο χρώμα συμβόλιζε το «σταμάτα», το πορτοκαλί συμβόλιζε το «σκέψου» και το πράσινο χρώμα συμβόλιζε το «πράξε σωστά».
9ο εργαστήριο: Κλείσιμο
«Κλείνω την ομάδα και αποχαιρετώ τον Πυξιδούλη και την Πυξιδούλα»
Στόχοι
-Αποχαιρετισμός της ομάδας
-Αξιολόγηση των συναντήσεων
-Γενικές εντυπώσεις από το πρόγραμμα
Δραστηριότητα
Με μια «μαγική» κλήρωση κάθε παιδί έβαζε σε ένα σακί ένα προσωπικό αντικείμενο. Στη συνέχεια το κάθε παιδί τραβούσε τυχαία ένα από τα αντικείμενα και όλοι μαζί μάντευαν σε ποιον ανήκει.
Στη συνέχεια μιλήσαμε στα παιδιά για το κλείσιμο του προγράμματος και για την ομάδα στο σύνολό της. Αναφερθήκαμε στις συναντήσεις και σε εντυπώσεις που έμειναν από τις δραστηριότητες και τις συζητήσεις. Τα παιδιά μίλησαν για όσα τους εντυπωσίασαν από όλο το πρόγραμμα, μοιράστηκαν τις σκέψεις τους, τα συναισθήματά τους, τις ιδέες τους. Ο αποχαιρετισμός και το κλείσιμο του προγράμματος έγινε από τους ήρωες μας , από τον Πυξιδούλη και την Πυξιδούλα. Το κάθε παιδί μπορούσε να πει από μία ευχή ή μια λέξη και να τους αποχαιρετίσει με μια κίνηση, όπως με ένα χάδι, χαρίζοντας μια ζεστή αγκαλιά, δίνοντας ένα φιλάκι κλπ. εκφράζοντας έτσι τα θετικά του συναισθήματα τα οποία προέκυψαν από αυτή τους την επαφή και την γνωριμία.
Ακολουθεί ενδεικτικό φωτογραφικό υλικό:

Οι ‘χρυσοί κανόνες’ οπτικοποιήθηκαν, ώστε σταδιακά να υιοθετήθουν οι θετικές συμπεριφορές από τα μέλη της ομάδας μας.

Ώρα για μεταμφίεση. αρκεί ένα μαγικό πανί και το αντίστοιχο ξόρκι για να μεταμορφωθούν σε κάτι διαφορετικό. Τα παιδιά επανέρχονται στον αρχικό τους ρόλο μόνο με τα λόγια: “άμπρα κατάμπρα σούκουρα κουράμπρα…”

Ένα βιβλίο αυτογνωσίας, αυτοεκτίμησης. Με τίτλο:”Εγώ είμαι εγώ” . Τα παιδιά στις σελίδες τους άφησαν το προσωπικό τους αποτύπωμα, εντόπισαν τα γράμματα που συνθέτουν το όνομα τους,ολοκλήρωσαν το παζλ του εαυτού τους, δίνοντας μας περισσότερες πληροφορίες γύρω από αυτά που τους αρέσουν, αναφερθήκανε στα χόμπι τους, στις αγαπημένες γευστικές τους προτιμήσεις, στο μουσικό κομμάτι που τα εκφράζει την περίοδο αυτή, στο βιβλίο που τα συνεπήρε, στον ήρωα που θαυμάζουν, ενώ μοιράστηκαν και τα βασικά τους συναισθήματα, όπως τι αγαπούν, με τι χαίρονται, με τι λυπούνται, τι τους φοβίζει και τι τους θυμώνει αντίστοιχα. Οι ερωτήσεις τέθηκαν υπό τη μορφή μικρών συνεντεύξεων και τα βιβλία διαβάστηκαν με την ολοκλήρωσή τους στην ολομέλεια.



