Άρθρα ανά μήνα: Νοέμβριος 2022
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΤΜΗΜΑ 1
Τα παιδιά βρίσκονται σε καθημερινή επαφή με το βασικότερο στοιχείο της ταυτότητας τους, δηλαδή το όνομά τους. Η ενασχόληση με το όνομα μας ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία για παιχνίδι. Αρχικά, είπαμε να χορέψουμε με αυτό… Μπλέχτηκαν γράμματα και ονόματα μεταξύ τους σε έναν ξέφρενο ρυθμό και τα παιδιά παρασύρθηκαν και μπήκαν στο χορό.
Έπειτα μετρήσαμε τις συλλαβές μας με παλαμάκια, με πηδήματα μέσα στα στεφάνια και κάναμε τη σχετική καταγραφή. Ποιοι είχαν τις περισσότερες συλλαβές;
Και από το επίπεδο συλλαβής, φτάσαμε στο επίπεδο γραμμάτων. Τα παιδιά μέτρησαν τα γράμματα και στη συνέχεια έφτιαξαν το δικό τους χρωματιστό πίνακα ζωγραφικής, όπου τα κόλλησαν ένα ένα. Στο τέλος, φτιάξαμε ο καθένας τον πύργο του με τόσα τουβλάκια όσα τα γράμματα από το όνομα μας, δημιουργώντας μια χρωματιστή πόλη. Καταλήξαμε ότι ο Κωνσταντίνος έχει το μεγαλύτερο όνομα και άρα τον πιο ψηλό πύργο και η κυρία Εύη το πιο μικρό όνομα και άρα τον πιο κοντό/χαμηλό πύργο. Με αυτόν τον τρόπο δουλέψαμε και τις χωρικές έννοιες ψηλό-κοντό .
Και η πρώτη μας φωνή….;;; Ποια είναι;
Είναι εκείνη που βρίσκεται μπροστά και όλα τα άλλα γράμματα ακολουθούν από πίσω, όπως το τρένο που φτιάχνουμε για να βγούμε στην αυλή.
Η πρώτη μας φωνή λοιπόν, κάθισε πάνω στο μήλο της φιλίας, της αγάπης και της προσφοράς, όπως διαβάσαμε και στο βιβλίο
Δώσε την αγάπη
Βάψαμε το δέντρο, φτιάξαμε αποτυπώματα με αληθινά μηλαράκια, όλα μαζί μπήκαν στο δέντρο και…..
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΜΗΜΑ 2
Πως μπορείς να περάσεις στα παιδιά την έννοια της δικτατορίας;
Τι είναι ΄΄δικτατορία΄΄ και τι ΄΄δημοκρατία΄΄;
Αυτές τις έννοιες μας τις δίνει με πολύ όμορφο τρόπο το βιβλίο της Σοφίας Ζαραμπούκα: Στο δάσος.
«Στα παιδιά μιλάω όπως θα μίλαγα σε έναν ενήλικα. Υπάρχουν λέξεις που ίσως τα πολύ μικρά παιδιά δεν τις γνωρίζουν, αλλά είναι καλύτερα να ρωτήσουν παρά να φτιάξουμε αυτό που λέμε παιδικό λόγο. Δεν υπάρχει για μένα κάτι που να μην μπορώ να το πω σε ένα παιδί με μια αλληγορία, απλά και ουσιαστικά. Στο δάσος το μεγάλο και δυνατό ζώο νομίζει ότι τα ξέρει όλα και αναλαμβάνει την εξουσία. Με αυτό τον τρόπο, στο πρώτο βιβλίο που έγραψα και εικονογράφησα, αμέσως μετά τη δικτατορία, εξηγώ την έννοια στα παιδιά, για να μην τη ζήσουμε ποτέ ξανά!»
Σ.Ζ.
Με τα παιδιά λοιπόν αποφασίσαμε να δραματοποιήσουμε αυτό το βιβλίο και να κάνουμε τις δικές μας εκλογές.
Συνεχίσαμε με το βιβλίο της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου : Η κυρία Δημοκρατία
Την κυρά Δημοκρατία όλοι την αγαπούν στο μικρό χωριό, γι’ αυτό τη διάλεξαν για αρχηγό. Τι θα συμβεί όμως όταν η κυρία Ρία η Δικτατορία πάρει με τη βία όλη την εξουσία; Μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν ευτυχισμένοι χωρίς τη Δημοκρατία;
Ένα παραμύθι για να εξηγήσουμε στα παιδιά την αξία της Δημοκρατίας και για να θυμόμαστε ότι: ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΙ! (Από την παρουσίαση της έκδοσης)
Τις σχεδιάσαμε με διάφορα υλικά που βρήκαμε στο σχολείο μας και έπειτα παίξαμε ένα παιχνίδι. Όσα παιδιά είχαν μπει στην αγκαλιά της κυρίας δημοκρατίας φώναζαν τα ανάλογα συναισθήματα καθώς και το τι επιτρέπεται να κάνουμε στη δημοκρατία. Αντίστοιχα τα παιδιά που ήταν στην αγκαλιά της κυρίας δικτατορίας έκαναν το ανάλογο. Στο τέλος τα παιδιά αποφάσισαν να πάνε και να σταθούν στην αγκαλιά της κυρίας που πίστευαν ότι θα αισθάνονταν καλύτερα- πιο ελεύθερα. Και φυσικά όλοι μπήκαν μέσα στην αγκαλιά της κυρίας δημοκρατίας.
Και φυσικά δεν παραλείψαμε να φτιάξουμε και την μακέτα μας για το πολυτεχνείο.
Την ημέρα της γιορτής μας τα παιδιά παρακολούθησαν την κουκλοθεατρική παράσταση: Ντενεκεδούπολη στο καινούργιο κουκλοθέατρο που απέκτησε το σχολείο μας χάρη στο μεράκι και την καλή θέληση του μπαμπά του Π.
Σας ευχαριστούμε θερμά όλους τους γονείς για την άμεση ανταπόκριση σας σε ότι και αν ζητάμε!
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΜΗΜΑ 2
Πλημμυρίσαμε ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ!!!
Αγαπημένη, απαραίτητη και τεράστια θεματική, με ανεξάντλητες ιδέες. .
Τι είναι τα συναισθήματα; πώς δημιουργούνται; πώς τα εκφράζουμε; πόσα υπάρχουν;
Είναι οι βασικές απορίες μας που προσπαθήσαμε να λύσουμε.
Μέσα από κάρτες συναισθημάτων Μοντεσσόρι, προσπαθήσαμε να αναγνωρίσουμε αλλά και να γνωρίσουμε διάφορα συναισθήματα.
Παρατηρήσαμε τα χαρακτηριστικά του προσώπου και πώς αυτά εκφράζουν ένα συναίσθημα.
Τις κάρτες τις συνοδεύσαμε με κινητές καρτέλες που αναγράφουν την ονομασία κάθε συναισθήματος, τις οποίες έπρεπε να ταιριάξουν με τη σωστή εικόνα. (Αναγνώριση λέξης μέσω της αντίστοιχης γράμμα προς γράμμα).
Στη συνέχεια, με μικρότερες κάρτες που απεικόνιζαν το πρόσωπο παιδιών να εκφράζουν διαφορά συναισθήματα, ζητούσαμε από κάθε παιδί να επιλέξει μία, χωρίς να τη δούμε φυσικά, την κολλούσε σε ένα στεφάνι που φορούσαμε στο κεφάλι μας και μετά έπρεπε μέσα από τις κινήσεις του σώματος του και τους μορφασμούς του προσώπου του, να μαντέψουμε το συναίσθημα που δείχνει η κάρτα.
Έπειτα ταξινομήσαμε τα συναισθήματα σε θετικά ( αυτά που μας κάνουν να αισθανόμαστε ευχάριστα) και αρνητικά (αυτά που μας δυσκολεύουν λίγο).
Σε αυτό το σημείο, διευκρινήσαμε ότι δεν εννοούμε καλά και κακά συναισθήματα και πώς ακόμη και τα αρνητικά είναι καλό να υπάρχουν γιατί πολλές φορές μας βοηθούν κάπου, όπως ο φόβος που μας προστατεύει από ατύχημα. Επίσης είναι αποδεκτό και φυσιολογικό να τα νιώθουμε όλα τα συναισθήματα, αρκεί να τα διαχειριζόμαστε σωστά. π.χ δε μπορούμε να χτυπάμε τους άλλους όταν θυμώνουμε, όπως ούτε να τους αγκαλιάζουμε και να τους φιλάμε όλους, όταν νιώθουμε χαρούμενοι.
Ως συνέχεια των παραπάνω, φτιάξαμε το παζλ των συναισθημάτων, για να μας θυμίζει ότι στην τάξη μας επιτρέπεται η έκφραση όλων των συναισθημάτων, με το σωστό τρόπο όμως.
Φυσικά, δε γινόταν να μην επεξεργαστούμε και κάποια σχετικά βιβλία. Η επιλογή μας αυτή τη φορά ήταν:
“Το τερατάκι των χρωμάτων” της Άννα Λιένας από εκδόσεις Πατάκη
Το τερατάκι των χρωμάτων δεν ξέρει τι του συμβαίνει. Έχει κάνει μια ωραία σαλάτα τα συναισθήματά του και τώρα πρέπει να τα τακτοποιήσει.
Θα τα καταφέρει να βάλει σε τάξη τη χαρά, τη λύπη, τον θυμό, τον φόβο και την ηρεμία; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)«Ένα βιβλίο γεμάτο ευαισθησία, που ενθαρρύνει τα μικρά παιδιά να ανοιχτούν και να συζητήσουν πώς νιώθουν, ακόμα κι όταν τα συναισθήματά τους είναι μπερδεμένα». [περιοδικό Parents (ΗΠΑ)]
Αφού το διαβάσαμε, ζητήσαμε από τα παιδιά να σχεδιάσουν και να ζωγραφίσουν με λαδοπαστέλ το τερατάκι που ήθελαν, και – ανάλογα με το τερατάκι που επέλεξαν- να μας πουν τι φοβούνται, με τι θυμώνουν, ποτέ χαίρονται ή λυπούνται, τι αγαπούν (τα καταγράψαμε για να τους δώσουμε μετά να το γράψουν).
Έπειτα, φωτογραφίσαμε το κάθε παιδί να εκφράζει το συναίσθημα που επέλεξε, κόψαμε το πρόσωπο και τους δώσαμε να συμπληρώσουν το σώμα τους.
Όλα μαζί τα ενώσαμε και φτιάξαμε τα δικά μας τερατάκια των συναισθημάτων.
Η παλέτα των συναισθημάτων της Έρα Μουλάκη από εκδόσεις ΚέδροςΗ Συναισθηματικούλα συχνά έκλαιγε χωρίς να ξέρει ακριβώς γιατί, και κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει πώς αισθανόταν. Ώσπου μια μέρα γνώρισε ένα ζωγράφο. Κι εκείνος της έδειξε πως όλοι μέσα μας έχουμε χιλιάδες συναισθήματα και της έμαθε πώς να τα ξεχωρίζει… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Τα παιδιά επέλεξαν τι χρώμα θα έχει το συναίσθημα της δικής μας παλέτας και αφού τα αποτυπώσαμε σε χαρτί, στη συνέχεια γράψαμε σε καρτέλες το όνομα του κάθε συναισθήματος. Δημιουργήσαμε έτσι τη δική μας παλέτα των συναισθημάτων.
Αν η χαρά είχε χρώμα θα ήταν… πολύχρωμη
Αν η λύπη είχε χρώμα θα ήταν…μαύρη
Αν η στεναχώρια είχε χρώμα θα ήταν… καφέ
Αν η ζήλια είχε χρώμα θα ήταν… πράσινη
Αν η αγάπη είχε χρώμα θα ήταν… ροζ
Αν ο θυμός είχε χρώμα θα ήταν… κόκκινος
Επεξεργαστήκαμε όμως τα συναισθήματα μας παίζοντας και πολλά παιχνίδια :
- Φτιάξαμε τα συναισθήματα της κάρτας με πλαστελίνη(Ενδυνάμωση των μυών των δαχτύλων).
- Το ζάρι συναισθημάτων.
Όρθιοι σε κύκλο, κάθε παιδί έριχνε το ζάρι και όλοι μαζί προσπαθούσαμε με το πρόσωπο αλλά και τη στάση του σώματος μας να εκφράσουμε το συναίσθημα.
- Κάρτες τύπου παζλ με συναισθήματα.
- Αναγνωρίζοντας τα συναισθήματα από τους μορφασμούς του προσώπου.
- Τι συναισθήματα νιώθω; Βάλε τις καρτέλες με τα μάτια και το στόμα στο πρόσωπο και φτιάξε το συναίσθημα που θες.
Το βιβλίο του Α,α ΤΜΗΜΑ 2
Η αγελάδα και οι φίλοι της!