Κουκλοθεατρική παράσταση του βιβλίου:

Δρόμοι και πλατείες, αγάλματα που κοκκινίζουν όταν τα κοιτάς, δέντρα που ψιθυρίζουν παραμύθια και σιντριβάνια που τα νερά τους χορεύουν με τη μουσική.
Αυτή η πόλη τα έχει όλα και τους χωράει όλους. . .εκτός από αυτόν. . . τον Πόλεμο. Ακολουθήστε μας σε μια ξενάγηση στην πόλη που έδιωξε τον Πόλεμο, στην πόλη που πρέπει να χτίσουμε κάποτε όλοι μέσα στο κεφάλι μας. . . (Από την έκδοση)

ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ – ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗΣ ΕΒΓΕ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ – ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΑΝΑΓΡΑΦΗ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ WHITE RAVENS

Ο γίγαντας και ο νάνος

Ήρθε η στιγμή να γιορτάσουμε την 28^η Οκτωβρίου του 1940. Όλα ξεκίνησαν με την ιστορία του γίγαντα και του Νάνου. Το ΟΧΙ του Νάνου προς τον γίγαντα!!!

Εικονογραφήσαμε το παραμύθι, το οποίο μπορείτε να διαβάσετε πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://app.bookcreator.com/library/-Mv9OWKcr05GmLlmX6CE/LCLYRerfD9fB4XdCfjKtnrtLoc82/KlHn3D_1RQyDwMQtFhl6WQ/YUJGXme1RTCa7RbdW3a3GA

Έπειτα  συζητήσαμε ποτέ λέμε εμείς ΟΧΙ. Φτιάξαμε το δικό μας ΒΡΟΝΤΕΡΌ ΟΧΙ στα χρώματα του ουράνιου τόξου.

Ένα άλογο στο σχολείο μας.

Ένα άλογο άφησε ένα κουτί στο σχολείο μας… ερχόταν από μια άλλη εποχή!! Τι κουβαλάει όμως μέσα στο κουτί; Φωτογραφίες παλιές και ένα γράμμα… Το γράμμα μιλούσε για δυσάρεστες καταστάσεις πολέμου που με τη βοήθεια φωτογραφιών, εφημερίδων  μας ταξίδεψαν στο παρελθόν. Το γράμμα μιλούσε και για ένα ρολόι…;; Μα που είναι το ρολόι;;;

Επεξεργαζόμαστε τις φωτογραφίες από το κουτί.

Όπως μας εξήγησε το άλογο, ο πόλεμος το είχε κουράσει πολύ. Έφυγε μακριά του. Περπάτησε πολύ ώσπου τα πόδια του δεν είχαν άλλες δυνάμεις και έπεσε στην αυλή μας. Πέφτοντας έριξε κάτω το κουτί με αποτέλεσμα αυτό να ανοίξει και να πέσουν πολλά πράγματα, μεταξύ άλλων και το ρολόι του στρατιώτη, ό,τι του είχε απομείνει από τον αγαπημένο του παππού. Δεν έπρεπε να χαθεί. Χρειαζόταν επειγόντως τη βοήθεια μας. Το παιχνίδι του χαμένου θησαυρού ξεκίνησε με ενθουσιασμό… Γρίφοι σκορπισμένοι σε διάφορες μεριές της αυλής, μας οδήγησαν στην λύση όλων των αποριών που είχαμε σχετικά με το ρολόι και  αυτόν τον πόλεμο!

Τελικά βρέθηκε, μαζί του και ό,τι άλλο είχε πέσει από το κουτί.!!!!!

Γλωσσικά  μπερδέματα με τον πόλεμο και την ειρήνη

Συζητώντας με τα παιδιά για τον πόλεμο, αναρωτηθήκαμε,

Αν ο πόλεμος ήταν χρώμα; Οι ιδέες έπεσαν βροχή..

Άσπρο σαν τους καπνούς

Μαύρο γιατί είναι σκούρο χρώμα

Χακί σαν τη στολή του στρατιώτη

Κόκκινο και πορτοκαλί σαν τη φωτιά

Αν ο πόλεμος ήταν μυρωδιά;

Σαν τα σκουπίδια

Σαν την πυρκαγιά

Σαν τον καπνό

Σαν το ξύλο που καίγεται

Δεν θα είχε μυρωδιά γιατί από τους καπνούς δε μπορούμε να ανασαίνουμε.

Ανάγνωση παραμυθιού: Ο μικρός στρατιώτηςΟ μικρός στρατιώτης, που γνώρισε τη φρίκη και τις καταστροφές του πολέμου, τις νύχτες μένει ξάγρυπνος και προσπαθεί να καταλάβει γιατί έγιναν όλα αυτά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

 

Με αφορμή την ανάγνωση του βιβλίου φτιάξαμε τα δικά μας στρατιωτάκια

 

Συζητήσαμε για τα χρώματα της ελληνικής και της ιταλικής σημαίας, τα βρήκαμε στην τάξη. Τέλος, επικεντρωθήκαμε στη δική μας σημαία της στεριάς με το σταυρό και της θάλασσας με το σταυρό και τις γραμμές.

Και βεβαίως φτιάξαμε τις δικές μας

Και για το τέλος αφήσαμε το επιδαπέδιο παιχνίδι. Ποια ομάδα θα καταφέρει να περάσει μέσα από εμπόλεμες καταστάσεις και να φθάσει στο τέρμα; Οι περιπέτειες πολλές….

Τι είναι Ειρήνη;

Ποιά σύμβολά έχει; Προσπαθήσαμε να τα αναγνωρίσουμε μέσα από τις εικόνες. 

Ποια εικόνα μας αρέσει περισσότερο;

Τα παιδιά ψήφισαν το σύμβολο της ειρήνης με τα λουλούδια και αποφάσισαν να το φτιάξουμε μέσα στην τάξη μας.

Αφορμή το βιβλίο: Ο ΑχτιδοϋφαντήςΠέρασαν κιόλας χίλια χρόνια και ήρθε η ώρα ο Αχτιδοϋφαντής να δώσει τη θέση του σε κάποιον νεότερο.
Την επόμενη μέρα θα μοιράσει όπως πάντα τις καινούργιες ηλιαχτίδες στους Ταχυδρόμους του Ήλιου, όμως για πρώτη φορά δε θα τους πει για ποιους προορίζονται.
Αυτό θα πρέπει να το βρούνε μοναχοί τους.
Όποιος στο τέλος της μέρας φέρει πίσω την ηλιαχτίδα του πολλαπλασιασμένη χίλιες φορές αυτός θα γίνει ο διάδοχός του.
Το επόμενο βράδυ όλοι οι Ταχυδρόμοι διηγούνται τα κατορθώματά τους στον αφέντη τους, εκτός από το μικρό Χαρίτωνα που μένει σιωπηλός.
Δεν ξέρει τι απέγινε η ηλιαχτίδα του. Ξέρει μόνο πως προσπάθησε να τη φυτέψει στην καρδιά ενός πιλότου την ώρα που ήταν έτοιμος να πατήσει ένα κόκκινο κουμπί… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο πιλότος στο βιβλίο ζήτησε από τους κατοίκους της πόλης του να φτιάξουν μια ζωγραφιά για να τη δώσει στους κατοίκους της πόλης που είχε πόλεμο και να τους κάνει να αισθανθούν όμορφα. Εσείς τι θα ζωγραφίζατε αν σας το ζητούσε ο πιλότος; Στο τέλος η κυρίες μας έφτιαξαν και από μία σαΐτα με την δική μας ζωγραφιά για να τη χαρίσουμε στους ανθρώπους που έχουν πόλεμο στη χώρα τους!

Τι θα άφηνε πίσω του το αεροπλάνο καθώς πετούσε στον ουρανό, για να το δουν οι άνθρωποι που έχουν πόλεμο και να νοιώσουν ότι τους αγαπάμε και τους σκεφτόμαστε;

Τι χρώμα άραγε να έχει ο πόλεμος; Ζωγραφίζουμε σε μαύρο χαρτόνι τους ανθρώπους του πολέμου καθώς και τα σπίτια και τους δρόμους τους. Με τι μπορώ να ζωγραφίσω πάνω στο μαύρο για να φαίνεται;

οι απαντήσεις των παιδιών: με μπλε, με μπλε ανοιχτό, με κίτρινο, με άσπρο. Τα δοκιμάσαμε όλα και καταλήξαμε στο άσπρο λαδοπαστέλ.

Μπορείς και συ να προσπαθήσεις να καταφέρεις κάτι όπως η Λία στο βιβλίο: ”Η τελεία”

Mια τελεία δε σημαίνει πάντα ένα τέλος. Μπορεί να σημαίνει και μια αρχή… Mια πρωτότυπη και ευρηματική ιστορία για το ταλέντο και τις ικανότητες που κρύβει μέσα του ο καθένας μας.

Που αλλού συναντάμε τελείες; στην τέχνη φυσικά! Μέσα σε ένα σεντούκι που βρήκαμε στην αυλή κάποιος μας άφησε διάφορα αντικείμενα τέχνης με ΄΄τελείες΄΄

• τον πίνακα του σπουδαίου διάσημου ζωγράφου(όπως μας είπε και ο Α. τον οποίο και αναγνώρισε ) Βασίλι Καντίνσκι:SQUARES WITH CONCENTRIC CIRCLES 
• υφάσματα και πέτρες με την τεχνική των Αβορίγινων της Αυστραλίας
  

  Ζωγραφική κουκκίδων

  Η ζωγραφική με κουκκίδες αποτελείται από μικρές κουκκίδες χρωμάτων όπως το κίτρινο (που αντιπροσωπεύει τον ήλιο), το καφέ (το χώμα), το κόκκινο (η άμμος της ερήμου) και το λευκό (τα σύννεφα και ο ουρανός). Αυτά είναι παραδοσιακά χρώματα των Αβοριγίνων. Οι ζωγραφιές κουκκίδων μπορούν να ζωγραφιστούν σε οτιδήποτε, όπως σε βράχους, σε σπηλιές κ.λπ. Οι ζωγραφιές ήταν ως επί το πλείστον εικόνες ζώων ή λιμνών, καθώς και η εποχή των ονείρων. Ιστορίες και θρύλοι απεικονίζονταν σε σπηλιές και βράχους.

  Σύμβολα

  Η σύγχρονη τέχνη των Αβορίγινων εξακολουθεί να χρησιμοποιεί παραδοσιακά σύμβολα. Ενώ το νόημα των συμβόλων μπορεί να είναι το ίδιο σε όλη την Αυστραλία, μπορεί επίσης να αλλάζει μέσα σε έναν μόνο πίνακα. Ένα σύμβολο όπως ο κύκλος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κύκλος μέσα σε κύκλο, μερικές φορές μόνος του ή συγκεντρωμένος σε ομάδες. Το νόημα μπορεί να εξαρτάται από τη φυλή από την οποία προέρχεται ο καλλιτέχνης. Οι κύκλοι μπορεί να είναι φωτιές, δέντρα, λόφοι, τρύπες για σκάψιμο, τρύπες με νερό ή μια πηγή. Το νόημα μπορεί να αλλάξει με τη χρήση χρώματος, έτσι ώστε το νερό να είναι μπλε ή μαύρο.

  

• Το γνωστό σε όλους μας Pop- it

Και ναι! Στο τέλος καταφέραμε  να φτιάξουμε τις δικές μας τελείες με τον δικό μας μοναδικό τρόπο.

 

 

 

 

Και ένα παιχνίδι παρατηρητικότητας και αντίληψης (μεγέθους- χρώματος) για το τέλος!

• Επεξεργασία βιβλίου: Δώσε την Αγάπη όπως δίνεις ένα μήλο

Ο Μάνος έχει θυμώσει πάρα πολύ με τη δασκάλα του. Ακούς εκεί να πάρει από το θρανίο το φιλαράκι του, το Στάθη, και να βάλει δίπλα του ένα άγνωστο, ξανθό Πολωνεζάκι; Ο θυμός δεν του φεύγει με τίποτα, ως την ημέρα που έρχεται στην τάξη του ένας… Άγιος. Είναι ο άγιος της φιλίας και βαστά ένα μήλο στο χέρι. Τι το θέλει το μήλο; Τι θα γίνει παρακάτω; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

• Αφού διαβάσαμε την ιστορία ψάξαμε και βρήκαμε στον χάρτη τις Ευρώπης τις χώρες των συμμαθητών του Μάνου και του Στάθη καθώς και τη χώρα καταγωγής του δικού μας συμμαθητή( Ουκρανία) και φυσικά τη δική μας χώρα την Ελλάδα.Στη συνέχεια παίξαμε  ένα παιχνίδι με το μήλο για να δείξουμε την αγάπη μας στους συμμαθητές μας( στο τέλος το κόψαμε σε τόσα κομμάτια όσα ήταν και τα παιδιά και το απολαύσαμε.) Το νόημα του βιβλίου ενθουσίασε τόσο πολύ τα παιδιά που σχεδόν κάθε μέρα φέρνουν ένα μήλο από το σπίτι τους για να το μοιραστούν με τους φίλους τους.

• Επεξεργασία του βιβλίου: Το δέντρο που έδινε«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά. . . κι αγαπούσε ένα αγοράκι». Έτσι αρχίζει το όμορφο παραμύθι που το διάβασμά του αφήνει τη γεύση μιας αξέχαστης ευαισθησίας. Κάθε μέρα το αγόρι πήγαινε στη μηλιά κι έτρωγε τα μήλα της, έκανε κούνια απ’ τα κλαδιά της, σκαρφάλωνε στον κορμό της. . . κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα όσο το αγόρι μεγάλωνε, τόσο περισσότερα ζητούσε απ’ το δέντρο και το δέντρο έδινε, έδινε, έδινε αδιάκοπα. Γραμμένο κι εικονογραφημένο απ’ τον προικισμένο και πολυσύνθετο Σελ Σιλβερστάιν, αυτό το τρυφερό και παραβολικό παραμύθι καταφέρνει να συγκινήσει αναγνώστες κάθε ηλικίας. Είναι μια συναισθηματική ερμηνεία του χαρίσματος που έχουν εκείνοι που ξέρουν να δίνουν κι εκείνοι που ξέρουν να ανταποδίδουν με αγάπη. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Η συζήτηση μετά το βιβλίο μας δημιούργησε πολλά συναισθήματα.

Τι ζητούσε το αγόρι από τι μηλιά; Τι του έδινε η μηλιά και γιατί; Πιά ήταν τα συναισθήματα της μηλιάς για το αγόρι; ήταν σωστό αυτό που έκανε το αγόρι; Τι έμεινε τελικά στη μηλιά;

Παρακολουθήσαμε και τα παρακάτω βιντεάκια:

http://https://www.youtube.com/watch?v=UmZulvbllPU&t=99s

Ακολουθούν μερικές από τις  δραστηριότητες που κάναμε πάνω στο βιβλίο:

1. Κάναμε σειροθέτηση με τις εικόνες που δείχνουν τις ηλικίες του αγοριού και μετά τις κολλήσαμε με τη σωστή σειρά( την ιδέα μας την έδωσε το Πυθαγόρειο Νηπιαγωγείο)
2. Φτιάξαμε τη δική μας μηλιά μέσα στην τάξη 3.Φτιάξαμε τη δική μας αφίσα βασισμένη στην ιστορία του βιβλίου στην οποία ζωγραφίσαμε τις εικόνες και στη συνέχεια καταγράψαμε τι ήταν αυτό που ζητούσε το αγόρι και τι ήταν τελικά αυτό που του έδινε η μηλιά.

Με αφορμή το παραμύθι ” Έλμερ”, του Ντέιβιντ Μακ Κι από εκδόσεις Πατάκη, το πολύχρωμο ελεφαντάκι που ήθελε να αλλάξει γιατί δεν έμοιαζε με τους υπόλοιπους ελέφαντες,

συζητήσαμε για την αποδοχή του εαυτού μας και την ομορφιά της διαφορετικότητας.

Έπειτα, παίξαμε παιχνίδια οπτικής αντίληψης

και επειδή μας άρεσαν πολύ, αποφασίσαμε να τα παίξουμε και ομαδικά. Φυσικά είχε μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας και στόχος ήταν, εκτός του να φτιάξουν σωστά έναν τεράστιο Έλμερ με τη σωστή σειρά χρωμάτων, όπως έδειχνε η εικόνα της κάθε ομάδας, κυρίως να βρουν τρόπο να συνεργαστούν για να το επιτύχουν.

(Δυσκόλεψε λίγο στην αρχή τα παιδιά, αλλά μετά βρήκαν τρόπο συνεργασίας.)

Στη συνέχεια ακολούθησαν αριθμητικά παιχνίδια. Κάθε παιδάκι έπρεπε να βάλει στην προβοσκίδα του ελέφαντα τόσους κρίκους όσους έδειχνε ο αριθμός που είχε στο σώμα του.

Αφού συμπληρώσαμε όλα τα ελεφαντάκια τα βάλαμε σε κάθετη σειρά για να αντιληφθούν οπτικά ότι κάθε φορά που ανεβαίνουμε αριθμό, μεγαλώνει και η προβοσκίδα.

Αναγνώριση αριθμητικών ψηφίων

Αντιστοίχιση αριθμητικών ψηφίων – ποσότητας

Απαρίθμηση

Μετά εμφανίσαμε τα χρώματα που κρύβει ο Έλμερ, χρησιμοποιώντας την τεχνική φυσήματος με καλαμάκι.

Ενώ για το τέλος, μεταφέραμε σε ανθρώπινη πλέον μορφή την ομορφιά της διαφορετικότητας, σχεδιάζοντας τα περιγράμματα του σώματος κάποιων παιδιών, τα οποία έβαψαν μονόχρωμα εκτός από μία φιγούρα που την έκαναν πολύχρωμη!!!!

Μίλα για μια χρωματιστή μουτζούρα που συναντά το σχέδιο ενός λευκού σπιτιού και του ζητά να παίξουν. Το σπίτι τη διώχνει γιατί είναι διαφορετική από οτιδήποτε έχει δει (έχει λαμπερό χρώμα και οι γραμμές της δεν είναι ισιες). Έπειτα συναντά το σχέδιο ενός ήλιου, που επίσης τη διώχνει και την κοροϊδεύει λέγοντας της ότι μοιάζει με σφουγγαρίστρα. Στο τέλος βέβαια το μετανιώνουν και αποφασίζουν να της δώσουν μια ευκαιρία, την οποία δε μετάνιωσαν ΚΑΘΟΛΟΥ!!!

Εννοείται ότι θέλησαν να κάνουν τις δικές τους μουτζούρες και βγήκαν υπέροχες!!!

Τα παιδιά αφού είδαν την κουκλοθεατρική παράσταση με τίτλο: ΑΧ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΓΑΤΑ

(Η ιστορία της Γάτας που ανικανοποίητη καθώς είναι παραπονιέται, γκρινιάζει κι αναζητά μια καλύτερη ταυτότητα είναι μια διαδρομή μέσα από στιχάκια που συντροφεύει τα παιδιά στη διαδικασία αποδοχής του εαυτού τους με πολύ διασκεδαστικό τρόπο), πήραν τις κούκλες, μπήκαν οι ίδιοι πίσω από το αυτοσχέδιο κουκλοθέατρο και έπαιξαν με το δικό τους τρόπο.

ΠΑΡΑΜΥΘΙ:

ΟΛΟΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΓΑΤΑ (Αυτή είναι µια γάτα.
Μια γάτα που περπατάει κάπου στον κόσµο µε τα µουστάκια, τ’ αυτιά και τα πατουσάκια της…

Ένα βιβλίο που οξύνει την παρατηρητικότητα, την περιέργεια και τη φαντασία καθώς µας παρασύρει σ΄ έναν κόσµο όπου η ίδια γάτα µπορεί να έχει πολλές διαφορετικές όψεις, ανάλογα µε το ποιος και από πού τη βλέπει.)Πως βλέπουν την ίδια γάτα τα δικά μας μάτια;

Ζωγραφική με λαδοπαστέλ( περίγραμμα) και νερομπογιές

Η τάξη μας λοιπόν, γέμισε υπέροχα κουτιά, που τα παιδιά ανυπομονούσαν να παρουσιάσουν σε όλους μας.

Είδαμε παιχνίδια, φωτογραφίες, κουβερτούλες που είχαν από μωρά και πολλά άλλα που μας συγκίνησαν, ακούγοντας την ιστορία τους.

Στη συνέχεια, αφού μιλούσαμε για την μοναδικότητα του εαυτού μας, δε γινόταν να μη φτιάξουμε και τα μοναδικά πορτρέτα μας!!!

Το αποτέλεσμα μας ενθουσίασε!!!

Παίζοντας με το όνομα μου!!!

Αφού παίξαμε αρκετά παιχνίδια γνωριμίας και μάθαμε τα ονόματα των συμμαθητών μας, ήρθε η ώρα να μάθουμε να αναγνωρίζουμε και να γράφουμε το δικό μας όνομα.

Ξεκινήσαμε με τη σύνθεση του αρχικού μας γράμματος.

Δώσαμε κομμάτια από χαρτόνι σε διάφορα μεγέθη και σχήματα και έπρεπε να επιλέξουν αυτά που χρειάζονται για να συνθέσουν το γράμμα τους. 

Έπειτα, γίναμε ντετέκτιβ γραμμάτων!!!

Δείξαμε στα παιδιά το χαρτί και τους ζητήσαμε  να  βρούν το γράμμα που αρχίζει το όνομα τους.

Τα παιδιά  κοίταξαν με απορία,  και  είπαν “πώς κυρία, αφού είναι μόνο μια κόκκινη μουτζούρα”.

Είναι μια κόκκινη μουτζούρα, αλλά όχι για όποιον έχει το μαγικό φακό των ντετέκτιβ γραμμάτων!!!

Και κάπως έτσι, αρχίσαμε την αναζήτηση.

Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν.

Στη συνέχεια παίξαμε ένα πολύ ωραίο παιχνίδι.

Πάνω σε μια μεγάλη ομπρέλα  κρεμάσαμε τα αρχικά γράμματα των παιδιών.

Τους ζητήσαμε να σταθούν όρθια και κυκλικά γύρω από την κυρία, κρατώντας λίγη απόσταση για την αποφυγή ατυχήματος και λέγοντας το παρακάτω τραγουδάκι:

Την ομπρέλα μου κρατώ

Και γυρνώ και τραγουδώ

Γράμματα έχω πολλά

Αρχικά ονόματα

Το παιδί που θα ‘κουστεί

Τ’ αρχικό του αναζητεί

Κι αν το βρει κι αν το βρει

Το φοράει στη στιγμή!!!

Καθώς τελείωνε το τραγούδι,   το παιδί που άκουγε το όνομα του έπρεπε να έρθει να βρει το αρχικό του και να το φορέσει.

Μετά αποφασίσαμε να φτιάξουμε και να διακοσμήσουμε το σχολείο μας με το δέντρο των γραμμάτων μας!!! (να δουλέψουμε και τη λεπτή κινητικότητα).

Και αφού κατακτήσαμε την αναγνώριση του πρώτου γράμματος μας, προχωρήσαμε σε ολόκληρο το όνομα μας.

Φέτος, φτιάξαμε ονοματοσκυλάκια!!!

Έκοψαν τα γράμματα που έχει το όνομα τους και με τη βοήθεια της καρτέλας του ονόματος τους, προσπάθησαν να τα κολλήσουν στη σωστή σειρά.

Μετά τη σύνθεση του ονόματος, προσπαθήσαμε να βρούμε το μακρύτερο και κοντύτερο σκυλάκι (σύγκριση), μετρήσαμε τα γράμματα κάθε ονόματός (αρίθμηση) και ομαδοποιήσαμε τα σκυλάκια με κριτήριο τον αριθμό των γραμμάτων τους(ομαδοποίηση).

Φυσικά φτιάξαμε και τις γραμματοσαλάτες μας. Στόχος ήταν να βρούν  τα γράμματα μέσα στο φακελάκι ,να τα βάλουν  στη σειρά και να σχηματίσουν το όνομα τους μέσα στο πιάτο που είχαν  μπροστά τους!