Όλα ξεκίνησαν με το βιβλίο της Γιολάντας Τσορώνης- Γεωργίαδη « Το τικ και το τακ» εκδ. Σαββάλας. Το «τικ και το τακ» μας έμαθε πολλά για τη φιλία αλλά κυρίως μας έδωσε την αφορμή να συζητήσουμε για τις λέξεις που πληγώνουν και κυρίως αυτές που επουλώνουν την πληγωμένη μας καρδιά.

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή …

Η ιστορία μας αναφέρεται σε δύο γαϊδουράκια, τον Μένιο και τον Μέντιο : «Ο Μένιος και ο Μέντιος, τα γαϊδουράκια, μάλωσαν και χώρισαν. Πολύ στενοχωρήθηκε ο Μένιος με τον τσακωμό. Πονούσε η καρδιά του. Δεν έκανε πια ΤΙΚ ΤΑΚ, μόνο ΤΙΚ χτυπούσε. Έτρεξε στον καρδιολόγο, έκανε κούρα ομορφιάς, καθάρισε τον στάβλο του, πήγε για ψώνια, τους φίλους επισκέφτηκε της άλλης γειτονιάς. Όμως το ΤΑΚ συνέχισε να μη χτυπά. Ώσπου συνάντησε τη γιαγιά του. Μα τι τον συμβούλεψε να κάνει κι άρχισε δειλά το ΤΑΚ και πάλι να χτυπά;»

Αφού διαβάσαμε το παραμύθι, συζητήσαμε για τους λόγους που μπορεί να οδήγησαν τους δύο φίλους στον τσακωμό, παροτρύνοντας τα παιδιά να εκφράσουν τις δικές τους εμπειρίες και τα συναισθήματά τους.

Η καρδιά του γαϊδαράκου ήταν μια μεγάλη χάρτινη, κόκκινη καρδιά και κάθε φορά που τα παιδιά ανέφεραν κάτι που μπορεί να πλήγωσε την καρδιά του η κόκκινη καρδιά τσαλακωνόταν και σκιζόταν. ‘Έγινε μια τσαλακωμένη κόκκινη μπάλα και μετά, όταν την ανοίξαμε, δεν έμοιαζε σε τίποτα με την αρχική, οι πράξεις και οι λέξεις είχαν αφήσει τα σημάδια τους. Ψάξαμε, τότε, τρόπους να βοηθήσουμε στην επούλωση της ραγισμένης καρδιάς, τους γράψαμε σε τσιρότα και τα κολλήσαμε σ’ αυτή.

smart