Γνωρίσαμε τους πλανήτες του Ηλιακού μας συστήματος.
Μάθαμε για τον ήλιο, τη γη, τη σελήνη και την εναλλαγή Μέρας – Νύχτας, καθώς και τις όμορφες κόρες του χρόνου, που είναι οι 4 εποχές!
Αγαπημένη εποχή των παιδιών…..το καλοκαίρι!
Την Πέμπτη 23/03/2023 παρακολουθήσαμε με τα παιδιά του νηπιαγωγείου τη θεατρική παράσταση «Τζιτζιμιτζιχοτζιριά» από την παιδική σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης!
Η Τζιτζιμιτζιχοτζιριά μας μιλάει για το δικαίωμα που έχει ο καθένας μας στη διαφορετικότητα, για την αντιμετώπισή της από την κοινωνία, για την ευαισθησία απέναντι στην ομορφιά, για την αξία της φιλίας και της αλληλεγγύης. Είναι ένα έργο πάνω στο ρόλο της ποίησης στη ζωή μας, μια παραβολή για τη σημασία και την αναγκαιότητα της τέχνης.
Υπόθεση του έργου (της Στέλλας Μιχαηλίδου)
Η Μυρμηγκοπολιτεία είναι μια καλά οργανωμένη κοινωνία που δεν έχει καιρό για χάσιμο. Όλα τα μυρμήγκια είναι συντονισμένα στους ξέφρενους ρυθμούς της εργασίας χωρίς σταματημό, της αποθήκευσης υλικών αγαθών και της προστασίας μιας παράδοσης, που τα θέλει υποταγμένα στο καθήκον. Κανείς δεν επιτρέπεται να παρεκκλίνει απ’ αυτόν τον σκοπό. Ο νεαρός μέρμηγκας Σταύρος όμως είναι διαφορετικός απ’ τα υπόλοιπα μυρμήγκια. Συγκινείται από τα χρώματα, τη φύση, το παιχνίδι, τη φιλία, την ποίηση, τη συνύπαρξη. Δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι έρχονται σε ρήξη.
Πώς θα αντιμετωπίσει η συντηρητική κοινωνία των μυρμηγκιών τον νεαρό Σταύρο; Θα τον αποδεχθεί ή όχι; Και τι ρόλο θα παίξουν στην ιστορία ένας Τζίτζικας, μια πανέμορφη Χρυσή Πεταλούδα και ο φίλος του ο Ραμ Πιμ; Μία υπέροχη ιστορία που θέτει σημαντικά ερωτήματα σε μικρούς και μεγάλους για τις αληθινές αξίες της ζωής.
Πάντα πρώτη εγώ ανθίζω και την άνοιξη καλωσορίζω. Τι είμαι;
Η αμυγδαλιά
Είτε κοπελούδα, είτε μια παιδούλα,
μια φορά το χρόνο, ντύνομαι νυφούλα. Τι είμαι;
Η αμυγδαλιά
Πίνακες ζωγραφικής με θέμα την Αμυγδαλιά!
Η Αμυγδαλιά και ο Βοριάς
Η Αμυγδαλιά ήταν ένα νέο, όμορφο, ροδαλό κορίτσι, που κατοικούσε σε ένα μεγάλο πύργο. Η μητέρα της, την είχε μονάκριβη και την αγαπούσε τόσο πολύ και τον χειμώνα δεν την άφηνε να βγει έξω για να μην κρυώσει. Η Αμυγδαλιά καθόταν τις χειμωνιάτικες ημέρες μέσα στη ζεστασιά του δωματίου της και πίσω από το τζάμι του παραθύρου της, έβλεπε τη βροχή να πέφτει, τον άνεμο να λυσσομανάει, το χιόνι να στροβιλίζεται και να ντύνει κάτασπρη τη γη. Μια μέρα ο Βοριάς, ο ψυχρός από τους ανέμους που φυσάνε τη γη, πέρασε έξω από το παράθυρο της Αμυγδαλιάς, την είδε και την ερωτεύτηκε.
Πως όμως θα ερωτευόταν και αυτή το Βοριά. Τριγυρνούσε θλιμμένος έξω από το παράθυρό της, ώσπου μια νύχτα σκέφτηκε να μεταμορφωθεί σε έναν όμορφο πρίγκιπα και μια μέρα πήγε έξω από το παράθυρό της. Τον είδε η Αμυγδαλιά και τον ερωτεύτηκε. Ο Βοριάς της ζήτησε να παντρευτούν και εκείνη δέχτηκε την πρόταση του, αλλά του είπε να περιμένει έως το καλοκαίρι γιατί το χειμώνα δεν την αφήνει η μητέρα της να βγει έξω.
Μια μέρα που έλειπε η μητέρα της από τον πύργο, ντύθηκε στα λευκά και βγήκε έξω για να συναντήσει τον πρίγκιπα της. Βγήκε τρέχοντας και αγκάλιασε το Βοριά. Ο Βοριάς την έσφιξε στην αγκαλιά του, αλλά ήταν τόσο παγωμένος και η Αμυγδαλιά τόσο άμαθη στο κρύο που πάγωσε το σώμα της. Εκεί φύτρωσε ένα δέντρο που πήρε το όνομά της και από τότε κάθε χειμώνα ντύνεται νυφούλα και βιάζεται αν συναντήσει τον αγαπημένο της Βοριά !
Ρώτησαν την αμυγδαλιά, αν υπάρχει Θεός και η αμυγδαλιά άνθισε… (Ν. Καζαντζάκης)
Πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 07 Μαρτίου 2023, και ώρα 17:30 – 19:30, διαδικτυακή επιμορφωτική συνάντηση με θέμα: “Βελτίωση σχέσεων των μαθητών στο νηπιαγωγείο: εγώ,…εσύ,…ΕΜΕΙΣ”
Εισηγήτρια ήταν η κ. Καλώτα Ελευθερία, Κοινωνιολόγος – Επιστημονικό Στέλεχος του Κέντρου Πρόληψης Ορίζοντες.
Την επιμόρφωση διοργάνωσε το 6o Νηπιαγωγείο Κοζάνης.
Ευχαριστούμε πολύ!
Κάποτε οι μήνες αποφάσισαν να παντρευτούν. Ο καθένας βρήκε μια γυναίκα που του άρεσε και την παντρεύτηκε. Ο Μάρτης δε φρόντισε το ζήτημα μόνος του και έβαλε προξενητάδες να του βρούνε μια γυναίκα. Εκείνοι του φέρανε μια κοπέλα η οποία ήταν τυλιγμένη με ένα μαντίλι και του είπαν ότι είναι πολύ όμορφη. Ευκολόπιστος όπως ήταν, την παντρεύτηκε.
Όταν όμως έμειναν μόνοι και έβγαλε το μαντίλι της, τι να δει; Δεν υπήρχε πιο άσχημη στον κόσμο!
Από τότε κάθε φορά που τη θυμόταν άστραφτε, βροντούσε, έβρεχε, έριχνε μπόρες, έκανε παγωνιές. Μόνο όταν ξεχνιόταν μερικές φορές, ηρεμούσε, γαλήνευε κι έκανε καλό καιρό!
Μάρτης είναι….Νάζια κάνει…
Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Μάρτης προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο!!!
Την Κυρά Σαρακοστή
που είναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν
με αλεύρι και νερό
Για στολίδι της φορούσαν στο κεφάλι της σταυρό
και το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό
Και μετρούσαν τις ημέρες με τα πόδια της τα εφτά
κόβαν ένα τη βδομάδα, μέχρι να ρθει η Πασχαλιά!
