https://youtu.be/2QHEsdb9Ar8?si=X3CTNI7MQvSMPnyo

ΑΝ ΚΑΝΕΙ Ο ΜΑΡΤΗΣ ΔΥΟ ΝΕΡΑ ΚΙ Ο ΑΠΡΙΛΗΣ ΑΛΛΟ ΕΝΑ, ΧΑΡΑ Σ΄ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΟ ΠΟΥ ΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΣΠΑΡΜΕΝΑ

Το έθιμο της Περπερούνας είναι βαθιά ριζωμένο στην πλούσια παράδοση της χώρας μας. Ένα έθιμο-επίκληση στο Θεό για να στείλει βροχή, ώστε να πάνε καλά οι αγροτικές εργασίες. Ο χρόνος τέλεσης της Περπερούνας ήταν την άνοιξη, που οι αγρότες είχαν ανάγκη τις βροχές για να αρχίσουν οι σπόροι να βλασταίνουν, και το φθινόπωρο που περιμένανε τα πρωτοβρόχια για να προετοιμαστεί το χώμα και να γίνει η σπορά.

(απόσπασμα από το ανθολόγιο της Α΄ δημ.):

– Ξέρεις, Δάφνη ποια είναι η Περπερούνα;
– Όχι, γιαγιά.
– Λοιπόν, στα παλιά τα χρόνια, όταν είχε πολύ καιρό να βρέξει, έντυναν ένα κοριτσάκι «περπερούνα», δηλαδή το στόλιζαν με φύλλα και χλωρά κλαδιά. Το κοριτσάκι αυτό, μαζί με άλλα παιδιά, γύριζε από πόρτα σε πόρτα στα σπίτια του χωριού και όλοι μαζί τραγουδούσαν:

Περπερούνα περιπατεί
περιπατεί καμαρωτή
και το Θεό παρακαλεί
για να στείλει μια βροχή
μια βροχή καλή καλή
για ν’ ανθίσουν τα λιβάδια
να φυτρώσουν τα σιτάρια
να μεθύσουν τ’ αμπελάκια
να καρπίσουν σταφυλάκια.
Μπάρες μπάρες τα νερά
στα χωράφια τα ξερά.
Καθ’ αστάχυ ένα ταγάρι
κάθε κλίμα ένα πιθάρι.

Όταν τέλειωνε το τραγούδι, οι συμμετέχοντες έριχναν λίγο νερό πάνω στην περπερούνα για το γούρι και περίμεναν να έρθει επιτέλους μια καλή βροχή.