Ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού του Νηπιαγωγείου μας είναι παιδιά από την Κοινότητας Ρομά και αυτό αποτέλεσε σημαντική αφορμή για να εργαστούμε πάνω στο Εργαστήριο Δεξιοτήτων με θέμα τον Αλληλοσεβασμό και τη Διαφορετικότητα.

‘Ετσι ξεκινήσαμε με μουσικοκινητικές δραστηριότητες, που μας βοήθησαν να γνωριστούμε καλύτερα και να δεθούμε σαν ομάδα.  Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και χάρηκαν πολύ με τα μουσικά παιχνίδια.

Στη συνέχεια σχεδιάσαμε και κόψαμε τις παλάμες μας προκειμένου να δημιουργήσουμε η κάθε τάξη ” Το δέντρο της ομάδας μας”. Τα νήπια ζωγράφισαν ένα σχέδιο που τους άρεσε πολύ. Έπειτα ζωγράφισαν το δέντρο με τα κλαδιά του, κόλλησαν πάνω σε αυτό τις παλάμες τους και έγραψαν το όνομά τους. Όταν συμπλήρωναν τα κλαδιά του δέντρου με την παλάμη τους  έλεγαν το όνομά τους και τι τους άρεσε να κάνουν σε σχέση με το σχέδιο που είχαν ζωγραφίσει π.χ. “Είμαι η Ελένη και μου αρέσει να ζωγραφίζω”.

Στόχος της παρακάτω δραστηριότητας ήταν να φτιαχτούν κανόνες που αφορούν στην ανεκτικότητα, στην αποδοχή του άλλου και στη συνεργασία. Επιδίωξη ήταν να προταθούν κανόνες συνεργασίας με τους άλλους και αποδοχής όλων και σε φράσεις όπως: ” Δεν αφήνω κανέναν μόνο του” , ” Συνεργάζομαι με όλους” κ.ά  Τα παιδιά ζωγράφισαν και έγραψαν τους κανόνες με το δικό τους τρόπο σε χάρτινες χρωματιστές λωρίδες, τις οποίες αργότερα τυλίξαμε σε κρίκους  για να δημιουργήσουμε μια χάρτινη πολύχρωμη αλυσίδα, την Αλυσίδα της Τάξης μας.

Ακολούθησε καταιγισμός ιδεών με στόχο την ανίχνευση αρχικών γνώσεων των παιδιών για την έννοια της Διαφορετικότητας. Η ερώτηση ήταν ” Τι τους έρχεται στο μυαλό όταν ακούνε τη λέξη Διαφορετικότητα”. Στη συνέχεια μέσα από εικόνες  λουλουδιών, φυτών και ζώων τα παιδιά κλήθηκαν να εντοπίσουν ομοιότητες και διαφορές στο περιβάλλον.

Ακολούθησε η διαδικτυακή αφήγηση του παραμυθιού ” Το Κάτι Άλλο” που διαπραγματεύεται τη Διαφορετικότητα. Έγινε η επεξεργασία του με ανάλυση εικόνων και με τη μορφή ερωτοαπαντήσεων. Οι Ιστορίες που διαβάσαμε ήταν: ” Ένας πιγκουίνος… όχι και τόσο τέλειος”,  ” Η φώκια και η αγάπη για τον εαυτό μας”, ” Το ασχημόπαπο”, ” Οι φίλοι είναι για πάντα”.

Μετά την αφήγηση της ιστορίας ” Ένας πιγκουίνος… όχι και τόσο τέλειος” πραγματοποιήθηκε δραματοποίηση της ιστορίας, στην οποία τα παιδιά συμμετείχαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ακολούθησε χάρτινη κατασκευή πιγκουίνου από τα νήπια χρησιμοποιώντας δυο σχήματα (κύκλο και καρδιά).

Το επόμενο βήμα ήταν η διαδικτυακή και η άμεση επαφή των νηπίων με Προσωπογραφίες από πίνακες ζωγραφικής του Picasso και της Μάργκαρετ Κιν. Στόχος ήταν να εντοπίσουν τα παιδιά ομοιότητες και διαφορές στους ανθρώπους μέσα από εικόνες – πίνακες.

Έτσι καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι: ” Ευτυχώς κανείς δεν είναι ίδιος με κανέναν και όλοι μπορούμε να μάθουμε και να κερδίσουμε από τους άλλους”.  Στο τέλος του εργαστηρίου τα νήπια κινήθηκαν σε ρυθμούς του τραγουδιού : “Εγώ είμαι εγώ” από την ιστορία του Τριγωνοψαρούλη,  ζωγράφισαν στο φύλλο αξιολόγησης έναν Διαφορετικό τους φίλο και επέλεξαν τα συναισθήματα που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου (χαρούμενη ή λυπημένη φατσούλα).