Η ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ
Μια μικρή αμυγδαλιά
που δεν πίστευε τη μοίρα,
έβγαλε στην αντηλιά
τους ανθούς της κι είδε γύρα.
Στου βουνού την κορυφή
βλέπει το έλατο, ζηλεύει,
να ξεριζωθεί ποθεί
και κοντά του εκεί ν΄ ανέβει.
Το ΄νοιωσε ο Βοριάς : “Εγώ,
μυγδαλιά μου, να συντράμω
το μεγάλο σου σκοπό!”
είπε και τη ρίχνει χάμω.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣ
Συζητάμε για το δέντρο της αμυγδαλιάς που ανθίζει μέσα στο χειμώνα και μας υπενθυμίζει τον εχομό της άνοιξης. τα παιδιά φέρνουν στην τάξη κλαδιά αμυγδαλιά, το παρατηρούν, το περιγράφουν και μετρούν τα πέταλα του άνθους.
Στη συνέχεια κάνουν το δικό τους κλαδί με μία μεικτή τεχνική πινέλου, τυπώματος με καπάκι και δαχτυλάκι. Επίσης πρέπει σε κάθε άνθος να βάλουν 5 πέταλα, όσα τα είχαν μετρήσει.
Ο μύθος της Φυλλίς και του Δημοφωντα
Ακούσαμε τον μύθο, συζητήσαμε για τους ήρωες και τα συναισθήματά τους και τον δραματοποιήσαμε, φορώντας διάφορά υφάσματα για να προσεγγίσουμε την ενδυμασία της εποχής. Τα παδιά το χάρηκαν πάρα πολύ.
Έπειτα ζωγράφισαν ό,τι τους έκανε εντύπωση.
Κάνω τη δική μου μυγδαλια
Τα παιδιά γεμίζουν το δέντρο της μυγδαλιά με ομορφα ασπρα και ροζ ανθάκια. Μία τεχνική τυπώματος με καλαμκι και τέμερα.΄(οπτικοκινητικός συντονισμός, λεπτή κινητικότητα και χωρική αντιληψη)
