Η 17η Νοεμβρίου ξημερώνει και στο σχολείο μας αποφασίσαμε την εβδομάδα αυτή να ασχοληθούμε με τα γεγονότα της ημέρας αυτής και να αφομοιώσουμε την έννοια της ” Δημοκρατίας “. Αρχικά και για να μπούμε στο θέμα είδαμε ένα βιντεάκι σχετικά με τα γεγονότα της ημέρας εκείνης:

Αφού συζητήσαμε για όλα όσα είδαμε μιλήσαμε για το σύνθημα ” Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία” , που ακουγόταν από τα χείλη των παιδιών εκείνων την ημέρα της 17ηςΝοεμβρίου. Έτσι αποφασίσαμε να υλοποιήσουμε μια προσωποποιημένη κατασκευή, όπου το κάθε παιδί το φωνάζει ξεχωριστά. Αφορμώμενοι από αυτό εξασκηθήκαμε και στη γραφή, αφού γράψαμε τις λεξούλες του συνθήματος:

Πραγματοποιήσαμε και δύο ομαδικές εργασίες με την απεικόνιση του Πολυτεχνείου, όπου τα παιδιά σχεδίασαν κάθε σημείο που μπορείτε να διακρίνετε σε αυτές:

Φυσικά και μιλήσαμε και για τους αριθμούς βασισμένοι σε κάποια σύμβολα του Πολυτεχνείου, όπως και μάθαμε να τα μετράμε:

Ακολούθησε επίσης και άλλη μία κατασκευή για το Πολυτεχνείο:

Στη συνέχεια ακούσαμε και τραγουδήσαμε το τραγούδι ” Τα παιδιά ζωγραφίζουν στο τοίχο” αλλά και το ζωγραφίσαμε:

Την ημέρα της 17ης Νοεμβρίου διαβάσαμε το παραμύθι ” Στο Δάσος ” της Σοφίας Ζαραμπούκα, το οποίο μέσα από τα γεγονότα του εκφράζει με απλό τρόπο στα παιδιά την έννοια της Δικτατορίας.

Επίσης , με αφορμή το παραμύθι του Αντώνη Παπαθεοδούλου ” Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο ” και το τραγούδι του Φοίβου Δεληβοριά ” Ήταν μια πόλη” περάσαμε σε μια δραματοποίηση, όπου τα παιδιά κατασκεύασαν μόνα τους την μαγική αυτή πόλη και έγιναν τα ίδια και ηθοποιοί. Η πόλη αυτή κατάφερε να διώξει τον πόλεμο και να τους διδάξει πόσο σημαντική είναι η δημοκρατία και η ειρήνη.

Τέλος, στη γιορτή μας τραγουδήσαμε ένα πολύ σημαντικό τραγούδι ονόματι ” τα παπαγαλάκια” από την εξαιρετική ταινία ” Η χορωδία του Χαρίτωνα”. Φυσικά με την έννοια παπαγαλάκια δεν αναφερόμαστε στα γνωστά φανταχτερά πτηνά. Ποια να είναι άραγε τα παπαγαλάκια, για τα οποία μιλάει το τραγούδι; Άραγε υπάρχουν και σήμερα;