Πουλάκι του χειμώνα 
Μες στο κρύο, έξω απ’ το σπίτι,
ξένο πέταξε σπουργίτι.
Φύλλο, σπόρος πουθενά,
πώς κρυώνει και πεινά!
Το παράθυρο θ’ ανοίξω
δυο σπυράκια να του ρίξω.
–Έλα μέσα δω, πουλί,
ζεστασιά θα βρεις πολλή.
Δεν ακούει, μόνο τσιμπάει
δυο σπυράκια και πετάει.
–Ταξιδιάρικο πουλί,(Μιχαήλ Δ. Στασινόπουλος)

Μιλώντας με τα παιδιά για το Χειμώνα προβληματιστήκαμε με τις αλλαγές της φύσης και τις χαμηλές θερμοκρασίες. Το πώς επηρεάζουν τους ανθρώπους, τα φυτά, τα ζώα , τα πουλιά. Όλες αυτές οι αλλαγές είναι απαραίτητες, ωστόσο για κάποιους το πολύ κρύο και η έλλειψη τροφής αποτελεί πρόβλημα. Αποφασίσαμε λοιπόν να φτιάξουμε ταΐστρες για τα μικρά πουλάκια που δυσκολεύονται να βρουν έστω και  λίγα σποράκια για να τραφούν αυτή την εποχή…

Ο Χιονάνθρωπος

Χιονάνθρωπο θα κάνουμε
τώρα που το ’χει στρώσει
τι κι αν τ’ αυτιά κοκκίνισαν
κι η μύτη έχει παγώσει.

Δουλειά αμέσως πιάσαμε
και φτιάξαμε το σώμα
και μια πίπα με καπνό
του βάλαμε στο στόμα.

Έχει στα μάτια κάρβουνο
στη μύτη έχει καρότο
κοιλίτσα έχει στρογγυλή
και σκούφο έχει πρώτο.

Ρούλα Σμαραγδάκη

Ο Φλεβάρης αν και τελευταίος μήνας του χειμώνα μας έδωσε την ευκαιρία να βγούμε για λίγο έξω και να παίξουμε με το χιόνι το οποίο ενθουσιάζει τα μικρά παιδιά και κάνει τους μεγάλους να ξανανοιώσουν για λίγο παιδιά. Παρά το κρύο λοιπόν πριν ακόμη ο ήλιος λιώσει το αφράτο χιόνι βγείτε έξω και χαρείτε με παιχνίδια  και περιπάτους στις όμορφες γειτονιές της πόλης μας όπως έκαναν και οι μικροί μας μαθητές!!!

Η γειτονιά του σχολείου μας ήταν από τις καλύτερες περιοχές για διασκέδαση και παιχνίδι  😉

“Τι βλέπω έξω απο το παράθυρό μου?”

Το χιόνι αυτή τη φορά μας οδήγησε στην ψηφιακή τάξη και στο μάθημα από το σπίτι. Με αφορμή λοιπόν την όμορφη πόλη μας που ντύθηκε στα άσπρα τα παιδάκια ζωγράφισαν τη θέα από τα παράθυρα των σπιτιών τους καλλιεργώντας την παρατηρητικότητα τους και προσθέτοντας λεπτομέρειες με φαντασία και μεράκι.