Το Σάββατο πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα γιορτάζουμε την Ανάσταση του Λαζάρου. Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και όταν κάποτε αρρώστησε οι αδελφές του Μαρία και Μάρθα έτρεξαν να ειδοποιήσουν το Χριστό να έρθει γρήγορα. Ο Χριστός όμως ήταν μακριά και δεν πρόλαβε. Όταν έφτασε ήταν ήδη νεκρός τέσσερις μέρες και είχε ταφεί όπως συνηθιζόταν τότε σε μια σπηλιά που έκλεινε με μια μεγάλη πέτρα. Ο Χριστός όμως προσευχόμενος στον πατέρα του το Θεό και ζητώντας του να τον ακούσει, φώναξε “Λάζαρε, δεύρο έξω”, που σημαίνει “Λάζαρε βγες έξω” και ο Λάζαρος αναστήθηκε από τους νεκρούς, με ένα ακόμη θαύμα του Χριστού.Διαδεδομένο έθιμο για το Σάββατο του Λαζάρου είναι τα «κάλαντα του Λαζάρου». Τα κάλαντα ήταν αποκλειστικά σχεδόν γυναικεία υπόθεση με τις μικρές «Λαζαρίνες» να τραγουδούν και να αναγέλλουν τη χαρμόσυνη εορτή.Την παραμονή της γιορτής, οι Λαζαρίνες ξεχύνονταν στα χωράφια και μάζευαν λουλούδια με τα οποία στόλιζαν μικρά καλαθάκια. Φορώντας ειδικές στολές, γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας το Λάζαρο και εισέπρατταν μικρό  φιλοδώρημα      χρήματα,αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα