Στο νηπιαγωγείο μας ασχολούμαστε τις τελευταίες εβδομάδες με την έννοια της πολιτότητας. Τα παιδιά είναι κι αυτά πολίτες, όπως και οι ενήλικες! Είμαστε πολίτες λοιπόν μιας κοινότητας και αυτό συνεπάγεται πως έχουμε δικαιώματα και υποχρεώσεις για να λειτουργεί εύρυθμα και να είμαστε ήρεμοι και χαρούμενοι. Συζητήσαμε λοιπόν για τη συνύπαρξη, το σεβασμό και την ενσυναίσθηση.
Κατασκευάσαμε τη δική μας “Πολυκατοικία Ηρώων”. Οραματιστήκαμε την δική μας ιστορία, κατά την οποία όλοι οι κάτοικοι κλήθηκαν να συνεργαστούν για να επιλύσουν το πρόβλημα της έλευσης ενός κακού ήρωα στην ειρηνική μας πολυκατοικία. Ο κάθε ήρωας έδωσε την δική του πινελιά με την προσωπική του υπερδύναμη. Η ιστορία αυτή αποτυπώθηκε σε ένα αυτοσχέδιο παραμύθι.

Τις επόμενες μέρες πειραματιστήκαμε με τα αποτυπώματά μας, που αποτελούν σημαντικό στοιχείο της ταυτότητάς μας. Συζητήσαμε τις πληροφορίες που αναφέρονται σε ένα δελτίο ταυτότητας, φτιάξαμε τα δελτία της δικής μας πολιτείας με τα αποτυπώματα, την υπογραφή, τις φωτογραφίες, τα ονοματεπώνυμά μας και φυσικά τη σφραγίδα της πολιτείας μας που επικύρωνε την αυθεντικότητά της!

Αφού προτείναμε ονομασίες για την “πολιτεία” μας, καταγράψαμε όλες τις προτάσεις και με δημοκρατικές διαδικασίες διεξήγαμε τις εκλογές μας. Το ένα τμήμα ονομάστηκε “Πλαστελίνη” και το άλλο “Ειρήνη”.



Αφού συνειδητοποιήσαμε πως είμαστε πολίτες σε ένα κράτος και εμείς οι ίδιοι, αναρωτηθήκαμε πώς ένας πολίτης είναι ενεργός;
Επισκεφτήκαμε την εθελοντική ομάδα πολιτικής προστασίας “Φίλιος Ζευς”. Τα παιδιά ξεναγήθηκαν στο χώρο και ήρθαν σε επαφή με τα υλικά που χρησιμοποιούν οι εθελοντές και έμαθαν για τις δράσεις και την προσφορά της ομάδας στο κοινωνικό σύνολο.

Συζητήσαμε για το αίμα, την αξία του για τη ζωή και την εθελοντική αιμοδοσία. Πειραματιστήκαμε με τη σύστασή του και κατασκευάσαμε μια ενημερωτική αφίσα για να ενθαρρύνουμε τους πολίτες να συμμετέχουν σε δράσεις εθελοντικής αιμοδοσίας.


Η ευαισθητοποίηση απέναντι στην φύση και το ζωικό της βασίλειο είναι εξίσου σημαντική! Με αφορμή την αυθόρμητη παρατήρηση των παιδιών γύρω από τα σαλιγκάρια “επισκέπτες”, προσπαθήσαμε να συλλέξουμε πληροφορίες για την ζωή τους. Φροντίσαμε να δημιουργήσουμε ένα αυτοσχέδιο “μουσείο σαλιγκαριού” στον εσωτερικό χώρο του σχολείου, όπου και τα φιλοξενήσαμε για μία εβδομάδα. Τέλος, τα απελευθερώσαμε στο φυσικό τους περιβάλλον, στον κήπο του σχολείου μας.
