Την 14η.11.2024 και ημέρα Πέμπτη στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας Γ’ Λυκείου οι μαθήτριες/ές επισκέφθηκαν το κοινωφελές Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη (σύσταση το 2007 με το Προεδρικό Διάταγμα, και τις υπογραφές των Υπουργείων Πολιτισμού, Παιδείας, Ναυτιλίας και Οικονομίας ΦΕΚ 606/24.4.2007) και συμμετείχαν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Η πειθώ στη διαφήμιση: Ανακαλύπτοντας τον γοητευτικό κόσμο της διαφήμισης και συνειδητοποιώντας τους κινδύνους του» που αποτελεί διδακτική εξεταστέα ύλη των Πανελλαδικών εξετάσεων. Στο πρόγραμμα αυτό παρουσιάστηκαν τα τυπικά γνωρίσματα μίας διαφήμισης, αναλύθηκαν οι κύριοι γλωσσικοί μηχανισμοί που επιστρατεύονται για την αποτελεσματική προώθηση ενός διαφημιστικού μηνύματος και οι στρατηγικές επικοινωνίας που υιοθετούν κάθε φορά οι διαφημιστικές εταιρείες ώστε να επιτευχθεί ο στόχος τους.
Στο τέλος της παρουσίασης πραγματοποιήθηκαν δραστηριότητες στις οποίες οι μαθήτριες/ές κλήθηκαν να δημιουργήσουν γλωσσικά διαφημιστικά μηνύματα, αξιοποιώντας συγκεκριμένες τεχνικές πειθούς και ορισμένα γλωσσικά εργαλεία τα οποία παρουσίασαν στην ολομέλεια των καθηγητών και μαθητών. Ο απώτερος στόχος του προγράμματος είναι η αφύπνιση των αυριανών καταναλωτών και η ανάπτυξη κριτικής στάσης απέναντι στα διαφημιστικά μηνύματα που κατακλύζουν τον σύγχρονο άνθρωπο.
Την ίδια μέρα στο Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη στο πλαίσιο του μαθήματος των Αρχαίων Ελληνικών της Β’ Λυκείου οι μαθήτριες/ές παρακολούθησαν τα προγράμματα α) «Αντιγόνη του Σοφοκλή» και β) «Αντιγόνη: Το αρχαίο δράμα ως αφήγηση μιας ιστορίας. Ηχητικές αφηγήσεις: Το ανθρώπινο ον ως μέρος της φύσης». Παρουσιάστηκε το ιστορικοκοινωνικό πλαίσιο στο οποίο δημιουργήθηκε το έργο, ο συγκρουσιακός διάλογος μεταξύ του Κρέοντα και της Αντιγόνης, της φωνής της εξουσίας σε συνδυασμό με τη φωνή της λογικής με στόχο την αντίληψη της αναγκαιότητας του δημοκρατικού πολιτεύματος και του σεβασμού της ανθρώπινης ύπαρξης. Δόθηκε έμφαση στον πόλεμο ενάντια στη φύση, ενάντια στους ανθρώπους, στο τι είναι δίκαιο και τι άδικο, στα κατασκευασμένα είδωλα που λατρεύονται και μετά γκρεμίζονται, στα παιχνίδια εξουσίας και στις ματαιωμένες προσδοκίες. Επιχειρήθηκε, επίσης, βιωματικά μέσα από την τεχνική της αφήγησης σε συνδυασμό ήχων, στίχων, μουσικής, φαντασίας, εικόνων του τότε και του τώρα να καλλιεργηθεί η άποψη ότι το έργο αυτό έχει διαχρονική αξία και έχει ηθικοδιδακτικό χαρακτήρα.
