Η Τρίτη Κυριακή των Νηστειών ονομάζεται «Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης».
Την ημέρα αυτή τιμάται και προσκυνείται ο Σταυρός του Κυρίου προς ενίσχυση των πιστών και ψάλλεται:
« Σώσον Κύριε τον λαόν σου και ευλόγησων την κληρονομίαν σου, νίκαι τοις Βασιλεύσι κατα βαρβάρων δωρούμενος και σον φυλάττων, δια του Σταυρού σου πολίτευμα»
Μετά από τη μεγάλη Δοξολογία στον όρθρο, ο Σταυρός μεταφέρεται σε μια σεμνή πομπή στο κέντρο του ναού και παραμένει εκεί όλη την υπόλοιπη εβδομάδα, οπότε στο τέλος κάθε ακολουθίας γίνεται προσκύνηση του Σταυρού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το σχήμα του Σταυρού, που κυριαρχεί στην υμνολογία αυτής της Κυριακής, παρουσιάζεται όχι μέσα στα πλαίσια του πόνου, αλλά της νίκης και της χαράς. Βρισκόμαστε στο μέσο της Μεγάλης Σαρακοστής. Από τη μία πλευρά η φυσική και πνευματική προσπάθεια, αν είναι συστηματική και συνεχής, αρχίζει να μας γίνεται αισθητή, το φόρτωμα να γίνεται πιο βαρύ, η κόπωση πιο φανερή. Έχουμε ανάγκη από βοήθεια και ενθάρρυνση. Από την άλλη πλευρά, αφού αντέξουμε αυτή τη κόπωση και έχουμε κυριαρχήσει στο πνεύμα μας μέχρι αυτό το σημείο, αρχίζουμε να βλέπουμε το τέλος της πορείας μας και η ακτινοβολία του Πάσχα γίνεται πιο έντονη. Η Σαρακοστή είναι η σταύρωση του εαυτού μας, είναι η εμπειρία – περιορισμένη βέβαια – που αποκομίζουμε από την εντολή του Χριστού που ακούγεται στο ευαγγελικό ανάγνωσμα αυτής της Κυριακής: «όποιος θέλει να με ακολουθεί, ας απαρνηθεί τον εαυτό του ας σηκώσει το σταυρό του, και έτσι ας με ακολουθεί.»
Εθιμικά, ο ιερέας μοιράζει κλαδάκια δενδρολίβανου στους πιστούς για ευλογία .
Καμπούρογλου Ιωάννης
=
