Το Σάββατο που πέρασε, ήταν του Λαζάρου, που, σε κανονικές συνθήκες, λέμε τα κάλαντα! Τα κάλαντα, που όπως έχουμε πει, είναι χαρμόσυνα τραγούδια που μιλάνε για το αντίστοιχο γεγονός κάθε επετείου, είναι βασικά παραδοσιακά τραγούδια βγαλμένα από τον λαό! Για αυτόν τον λόγο, σε κάθε περιοχή της Ελλάδας, τα κάλαντα λέγονται με διαφορετική μουσική ή και με διαφορετικά λόγια! Φέτος δεν θα μπορούσαμε να τα πούμε αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα τα ξεχάσουμε! Για να δω, τα θυμάστε;
Λάζαρος
Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια
ήρθε κι ο Χριστός στη Βηθανία
και φώναξε: Μάρθα, Μαρία.
“Μαρία που ‘ν’ ο Λάζαρος ο αδερφός σου
και ο φίλος μου, ο αγαπητός μου;”
“Πάμε πάμε να τον εβρούμε
και στον τάφο του να τον εδούμε.”
“Λάζαρε Λάζαρε σήκω επάνω
πάρε την κάπα σου κι έλα κοντά μου.”
“Δώσ’ μου δώσ’ μου λίγο νεράκι
γιατί το στόμα μου είναι φαρμάκι.”
Και τώρα που τα θυμηθήκατε, ακούστε κάποια άλλα κάλαντα από τη Στερεά Ελλάδα και συγκεκριμένα από τη Βοιωτία!
https://safeYouTube.net/w/Ik25
– Πού ’σαι Λάζαρε, πού είναι η φωνή σου
που σε γύρευε η μάνα κι η αδερφή σου.
– Ήμουνα στη γη, στη γη βαθιά χωμένος
κι από τους εχθρούς, εχθρούς βαλαντωμένος.
Βάγια, βάγια των βαγιών,
τρώνε ψάρια, τον κολιόν
και την άλλη Κυριακή,
ψήνουν το παχύ αρνί.
Σας θυμίζουν κάτι τα δεύτερα κάλαντα;
Ποια από τα δυο θα προτιμούσατε να τραγουδάτε το Σάββατο του Λαζάρου;
Καλό Πάσχα να έχουμε όλοι, με υγεία! Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου ή να μου στείλετε κάτι, το mail μου είναι alexandrettaa@gmail.com! Καλά να περάσετε και να ξεκουραστείτε!!
