Παρασκευή 14 του Μάρτη με καιρό που σε προκαλεί να βγεις έξω, αναζητώντας το φως και τη θαλπωρή του ανοιξιάτικου ήλιου, προέκυψε η πρόταση που εδώ και πολύ καιρό μας γυρόφερνε το νου, να πάμε για δενδροφύτευση.

Και έγινε…Σκαπτικά είχαμε, φυτά (φουντουκιές) ζητήσαμε και μας δώσανε από γειτονικό φυτώριο, διάθεση και μεράκι να συνεισφέρουμε στον εμπλουτισμό του φυσικού μας περιβάλλοντος υπάρχει συνεχώς και αδιαλείπτως, δεν το σκεφτήκαμε και πολύ, και όλοι μαζί αποφασίσαμε να κατηφορίσουμε προς το παραποτάμιο δάσος της πόλης μας, όπου και συχνά επισκέπτονται τα Σχολεία της πόλης μας, όπου και θα φυτεύαμε, υποστηρίζοντας και τη “Φιλενάδα Φουντουκιά” της Αγγελικής Βαρελλάς.

Δεν αργήσαμε και να μικροί και μεγαλύτεροι με ζήλο ανείπωτο ανοίξαμε τους λάκκους, ακολουθώντας το σχέδιο του Δ/ντή του Σχολείου, και αφού ρίχναμε το αρχικό νερό φυτέψαμε αρκετά δενδρύλια φουντουκιάς εξαιρετικής ποικιλίας.

Το πόσες σκέψεις και προτάσεις βγήκαν αυθόρμητα και τι προοπτική δόθηκε στην όλη δράση δε λέγεται. Είπαν πολλοί να φροντίζουμε συνεχώς τις νέες “φιλενάδες” μας τώρα που θα έρθει το καλοκαίρι μη λησμονώντας το τακτικό πότισμα, να περιορίσουμε το χώρο προστατεύοντάς τες από “ατυχήματα” περαστικών ζώων και ανθρώπων, να υιοθετήσουμε την περιοχή και να κοινοποιήσουμε στους θαμώνες του χώρου συγκεκριμένες δράσεις που θα έχουν σκοπό τη συνεχή αναβάθμιση της περιοχής και του φυσικού πλούτου της, να δούμε και πως θα διαχειριστούμε τους … καρπούς των δένδρων μας, να επανέλθουμε φυτεύοντας και  άλλα δένδρα .

Πέρασε η ώρα χωρίς να το καταλάβουμε και πήραμε το δρόμο της επιστροφής στο Σχολείο, όπου μας περίμεναν  τα Σχολικά Γεύματα και οι γονείς, που βλέποντας τα χαμόγελα και τη χαρά στο βλέμμα των παιδιών, είπαν πως πράγματι το Σχολείο στη φύση, πέραν των άλλων, αλλάζει τη διάθεση των παιδιών και μακάρι να υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες να γίνεται αυτό που έγινε σήμερα …