Γράφει ο εκπαιδευτικός : Βρυώνης Άγγελος
Δάσκαλος Πληροφορικής ( ΠΕ86 )
Στο παρακάτω άρθρο ακολουθεί μια γενική ενημέρωση σχετικά με τη χρήση του διαδικτύου. Πιο
συγκεκριμένα το άρθρο αναπτύσσει την έννοια των ‘ κινδύνων ‘ στο διαδίκτυο.
Σκοπός του άρθρου είναι η μετάδοση στη σχολική μας κοινότητα της κατάλληλης γνώσης σχετικά
με τους ‘ κινδύνους στο διαδίκτυο ‘ . Η κατάλληλη γνώση θα οδηγήσει με τη σειρά της στις κατάλληλες
ενέργειες τόσο σε τεχνικό, όσο και σε διαπροσωπικό επίπεδο μεταξύ των γονέων και των
μαθητών / -τριών του σχολείου μας. Το άρθρο έχει επιμορφωτικό και θεωρητικό χαρακτήρα. Θα ακο-
λουθήσουν περισσότερα άρθρα σχετικά με την ασφάλεια στο διαδίκτυο, μιας και το θέμα είναι πολύ
ευρύ και η απαιτούμενη ευαισθησία τόσο των εκπαιδευτικών του σχολείου μας όσο και των γονέων
είναι δεδομένη. Το ζήτημα βέβαια έχει και μια καθαρά τεχνική σκοπιά.
‘ Η καθολική επικράτηση του Διαδικτύου και γενικότερα των ψηφιακών τεχνολογιών συνδέεται με μια
σειρά αρνητικών χαρακτηριστικών που ονομάζονται, με ένα γενικό τρόπο, ‘ κίνδυνοι στο Διαδίκτυο ‘.
Ο όρος δεν είναι απολύτως ακριβής, καθώς ο όρος ‘ κίνδυνοι ‘ αντιστοιχεί σε χαρακτηριστικά που
μπορεί να έχουν αρνητικό χαρακτήρα, αλλά δεν αποτελούν ακριβώς κινδύνους. Για παράδειγμα, πολλά
ανεπιθύμητα μηνύματα ( spam ), μπορεί να έχουν ανεπιθύμητες συνέπειες ( κατανάλωση χρόνου για τη
διαγραφή τους ή υπερπλήρωση του ηλεκτρονικού γραμματοκιβωτίου με άχρηστα μηνύματα ), αλλά δεν
αποτελούν ακριβώς ‘ κινδύνους ‘ .
Θα πρέπει να επισημανθούν δύο στοιχεία :
( 1 ) η έννοια του κινδύνου ( συνδεδεμένη και με την έννοια της ‘ απειλής ‘ αλλά και της αντίθετης
έννοιας της ‘ ασφάλειας ‘ και της ‘ προφύλαξης ‘ , όπως και με την έννοια της ‘ απαγόρευσης ‘ για τη
προστασία των ευάλωτων ατόμων ) είναι σε μεγάλο βαθμό μια κοινωνική κατασκευή και δεν είναι
‘ σταθερή ‘ στο χρόνο και στο χώρο, σε κάθε κουλτούρα. Ο κίνδυνος είναι μια συνάρτηση πολλών
παραγόντων όπως ο χρόνος, ο τόπος, η ηλικία, ακόμη και παραγόντων κοινωνικών και ιδεολογικών.
Υπάρχουν άφθονα παραδείγματα, από τετριμμένα ως λιγότερο προφανή, που υποστηρίζουν τη
θεωρητική αυτή θέση, που είναι μάλλον γενικά αποδεκτή. Για παράδειγμα, στο Μεσαίωνα, η
υπερβολική ενασχόληση με τα βιβλία ( η ανάγνωση ) και μάλιστα η σιωπηλή ανάγνωση δε
θεωρήθηκε ως θετικό στοιχείο της ανθρώπινης προσωπικότητας.
Ακόμη, αναγνώσματα που σήμερα θεωρούνται ως κατάλληλα για νέους και παιδιά ( π.χ ο δημοφιλής
‘ Μικρός Ήρως ‘ ), πριν από πενήντα ή εξήντα χρόνια είχαν θεωρηθεί ως επικίνδυνα αναγνώσματα για
τους νέους. Οι εκπαιδευτικοί λοιπόν και οι γονείς θα πρέπει με ένα γενικό τρόπο να έχουν μια κριτική
στάση απέναντι σε ό,τι συλλήβδην χαρακτηρίζεται ως ‘ επικίνδυνο ‘ .
( 2 ) θα πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι πολύ συχνά οι νέοι και ιδιαίτερα οι έφηβοι, ‘ περνούν τα
όρια ‘ , έλκονται από τον κίνδυνο και αγνοούν τις απαγορεύσεις, ίσως γιατί η συμπεριφορά αυτή αποτελεί
συστατικό στοιχείο της διαδικασίας διαμόρφωσης της προσωπικότητάς τους.
Συνοψίζοντας, το γενικότερο πνεύμα μελέτης του φαινομένου κινείται γύρω από την ευρύτερη διαπίστωση
πως κίνδυνο αποτελεί καθετί που απειλεί τη ζωή, την ασφάλεια ή την ακεραιότητα ενός προσώπου ή ενός
πράγματος και αντίστοιχα ασφάλεια είναι η κατάσταση που χαρακτηρίζεται από την απουσία κινδύνου.
Πηγή : ΙΤΥΕ, Ασφαλής χρήση του Διαδικτύου και των ψηφιακών πόρων, e-πολιτειότητα
Επιμορφωτικό Υλικό, Έκδοση 2η, Αθήνα, Δεκέμβριος 2017 ‘
Σημ : Το πρωτότυπο άρθρο έχει υποστεί μικρές τροποποιήσεις χωρίς να αλλοιώνεται το νόημά του.
