‘ Ο κόσμος είναι πιο σκληρός όταν δεν είναι σχεδιασμένος για όλους… ‘
Η 3η Δεκέμβρη καλεί όλους/ες μας να αξιολογήσουμε την κατάσταση στην Ελλάδα
αναφορικά με τη ζωή των ανθρώπων με αναπηρία. Πόσο προσβάσιμο αλήθεια είναι το περιβάλλον
των πόλεών μας; Πόσο έξυπνες, ανθρώπινες και προσβάσιμες είναι οι πόλεις μας και η πρωτεύουσά
μας με τα αυτοκίνητα παρκαρισμένα στα μικρά, περιορισμένα και συνήθως κακοσυντηρημένα πεζοδρόμια,
τα χωρίς σωστές ράμπες για τους ανθρώπους που έχουν κινητικά προβλήματα, αλλά και για τους ηλικιω-
μένους και τους γονείς με τα βρέφη – νήπια στα καροτσάκια; Πόσο προσβάσιμη, συμμετοχική και ποιοτική,
ισότιμη είναι η εκπαίδευση για τα παιδιά και τους ενήλικες με αναπηρία, τι πραγματικά μαθαίνουν τα παιδιά
με αναπηρία – ειδικές ανάγκες στα σχολεία; Πόσο προσβάσιμη είναι η ψυχαγωγία, η μετακίνηση, η
εργασία, η υγεία, η ενημέρωση; Ποια είναι η συμμετοχή των ΑμεΑ στην κοινωνική και πολιτική ζωή του
τόπου;
Οι απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα δεν είναι πολύ θετικές για τη χώρα μας. Βεβαίως τα
τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί αρκετή πρόοδος, τόσο σε νομοθετικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο
παροχών, στάσεων της κοινωνίας καθώς και ανάπτυξης κάποιων ειδικών δομών για τους ανάπηρους.
Πολλά πρέπει να γίνουν όμως ακόμα στη χώρα μας, αν θέλουμε να φτάσουμε κάποτε στο επίπεδο άλλων
Ευρωπαϊκών κρατών και αν θέλουμε πραγματικά να βελτιώσουμε το επίπεδο ζωής των ανθρώπων με
αναπηρία, παρέχοντας τους ισότιμη πρόσβαση και συμμετοχή σε κοινωνικά αγαθά και υπηρεσίες.
