ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Φόβοι μικροί σαν χαρτί, τους δείχνω σε σένα, τους βλέπεις κι εσύ. Μαζί τους πετάμε στο ποτάμι μακριά, εγώ κι εσύ μια καρδιά δυνατά!
Φωτογραφίες από την παρουσία μας και την συμμετοχή μας στην εκδήλωση που διοργανώθηκε από το Τμήμα Αγωγής Υγείας και από το Κέντρο Πρόληψης Αχαΐας “Καλλίπολις” στα πλαίσια του δικτύου “Εγώ κι εσύ…δυναμώνουμε μαζί”.
Ο Μάρτιος είναι αφιερωμένος στην διπλή γιορτή, του Ευαγγελισμού της Παναγίας και της Επανάστασης των Ελλήνων εναντίον της Τούρκικης σκλαβιάς 400 χρόνων.
Στο Νηπιαγωγείο μας μιλήσαμε καθημερινά και για τα δύο σημαντικά γεγονότα, είδαμε εκπαιδευτικά βίντεο, διαβάσαμε βιβλία, είδαμε εικόνες και πίνακες ζωγραφικής, παίξαμε παιχνίδια και κάναμε πολλές κατασκευές.
Κάναμε πρόβες στα ποιήματα για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και για την εθνική μας γιορτή, στολίσαμε την τάξη μας και παρουσιάσαμε στους γονείς μας και όλους τους συγγενείς μας την όμορφη γιορτούλα μας και λάβαμε ένα θερμό χειροκρότημα.
Χρόνια πολλά! Πάντα ελεύθεροι!!!
Πατήστε επάνω στον σύνδεσμο που ακολουθεί για να δείτε το video:
Δείτε την ζωή του Αγίου Ανδρέα στο παρακάτω βίντεο:
Ένα βίντεο ακόμα για τον Ναό του Αγίου Ανδρέα.
Αφού μιλήσαμε με τα παιδιά για τον Άγιο Ανδρέα, προστάτη και πολιούχο της πόλης μας, έφτιαξαν με πλαστελίνη το Χ πάνω στο οποίο σταυρώθηκε ο Άγιος, το έγραψαν σε φύλλο Α4 και έπειτα κόλλησαν την εικόνα του Αγίου επάνω σε ξύλινο Χ.
Προετοιμαστήκαμε και φέτος για την γιορτή του Πολυτεχνείου. Αρχικά για να καταλάβουν τα παιδιά τις έννοιες “Δικτατορία” και “Δημοκρατία” διαβάσαμε το παιδικό διήγημα “Η Κυρά Δημοκρατία” της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου.
Ζωγραφίσαμε σε μικρά χαρτάκια τι ονειρεύεται η κυρά Δημοκρατία και τα κολλήσαμε γύρω της…
Από μια συλλογή εικόνων επιλέξαμε εικόνες που ταιριάζουν στην κυρά Δημοκρατία και εικόνες που ταιριάζουν στην κυρά Δικτατορία…
Τραγουδήσαμε το τραγούδι “Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο” και το ζωγραφίσαμε…
Κάναμε και εκλογές, στις οποίες εξελέγη με δημοκρατικές διαδικασίες αρχηγός η Μαργαρίτα…
Τέλος στη γιορτή μας που ήταν αφιερωμένη στην επέτειο του Πολυτεχνείου τραγουδήσαμε, είδαμε βίντεο σχετικά με τα γεγονότα και φωνάξαμε συνθήματα υπέρ της Δημοκρατίας και κατά της Δικτατορίας.
Αυτή τη σχολική χρονιά, μετά από ανταλλαγή απόψεων ανάμεσα στα μέλη του Συλλόγου διδασκόντων του Νηπιαγωγείου και μετά από συζήτηση με τα παιδιά, αποφασίστηκε να γίνει μια διαφορετική γιορτή για το τέλος της σχολικής χρονιάς. Μια γιορτή αφιερωμένη στα πιο αγαπημένα πρόσωπα των παιδιών, τις μαμάδες, αφού ο Μάιος είναι και ο μήνας της γιορτής τους.
Τους στείλαμε λοιπόν προσκλήσεις οτι την Παρασκευή, 31 Μαΐου και ώρα 11 τις περιμένουμε όλες στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου για να απολαύσουν τις εκπλήξεις που είχαν ετοιμάσει τα παιδιά τους με πολλή αγάπη και χαρά.
Πράγματι, ήρθαν όλες οι μαμάδες και αν κάποιες δεν μπορούσαν λόγω εργασίας, ήρθαν οι μπαμπάδες. Κάθισαν όλοι στα τραπέζια που είχαν στηθεί στην αίθουσα την στολισμένη με έργα των παιδιών και ξεκινήσαμε….
Καλωσόρισε τους γονείς η κυρία Γεωργία και η κυρία Μένια, η προϊσταμένη διάβασε την ιστορία του μικρού αγγέλου.
Έκλεισαν τα φώτα και παρουσιάστηκε στους γονείς ένα βίντεο, όπου τα παιδιά τους έλεγαν στη μαμά τους τί τους αρέσει να κάνουν μαζί και…. τα πρώτα δάκρυα συγκίνησης και χαράς είχαν αρχίσει ήδη να τρέχουν.
Έπειτα εμφανίστηκαν τα παιδιά και τραγούδησαν στις μαμάδες τους το τραγούδι απο το cd της χορωδίας των Νηπιαγωγών Πάτρας “μανούλα σ’ αγαπώ”
Τα παιδιά μετά κάθισαν μαζί με τις μαμάδες ή τους μπαμπάδες τους και ξεκίνησαν να κάνουν μια κατασκευή συνεργατικά με την καθοδήγηση της κυρίας Φωτεινής. Έφτιαξαν ένα πολύχρωμο μπουκέτο λουλουδιών που το πρόσφεραν στη μαμά τους
Μόλις τελείωσαν, τα παιδιά γύρισαν στις θέσεις τους και ένα ένα στο μικρόφωνο απαντούσε στην ερώτηση της κυρίας Έφης “Τί είναι η μαμά μου για μένα;” Ακούστηκαν αυθόρμητες απαντήσεις που εξέπληξαν τους γονείς , όπως Ουράνιο τόξο, αγάπη, Η Αγάπη, Χαρά, καρδούλα, φροντίδα, ένας κανονικός άνθρωπος, πάνθηρας, αγκαλιές και φιλιά, πολύ καλή και άλλα πολλά!
Και για να αποδείξουν την αγάπη τους στη μαμά τους, τις κάλεσαν, καθένα ξεχωριστά για να της απονείμει το δίπλωμα της καλύτερης μαμάς μαζί με μια κάρτα με αποξηραμένα λουλούδια και μια καρδιά στολισμένη.
Για το τέλος τα παιδιά ζήτησαν τις μαμάδες τους σε χορό. Στους ήχους του second waltz του Sostakovich μαμάδες και παιδιά στροβιλίζονταν και οι ματιές έλαμπαν από ενθουσιασμό και αγάπη.
Για να μη μείνουν όμως οι μπαμπάδες παραπονούμενοι και να συμμετέχουν στην χαρά των παιδιών τους, πήραν με τη σειρά τους αγκαλιά τα λατρεμένα τους παιδιά και χόρεψαν όλοι μαζί το τραγούδι “Μενεξέδες και ζουμπούλια”
Μετά από όλα αυτά τα συναισθήματα χαράς, ενθουσιασμού, συγκίνησης, έκπληξης και πολλά άλλα – προσωπικά για τον καθένα, υποσχεθήκαμε την επόμενη χρονιά να είμαστε όλοι καλά και να κάνουμε ένα ανάλογο αφιέρωμα στους μπαμπάδες που ποτέ δεν προλαβαίνουμε να γιορτάσουμε στα σχολεία, γιατί έχουν κλείσει για τις καλοκαιρινές διακοπές.