17 Νοέμβρη 1973

 

Στο νηπιαγωγείο μας την εβδομάδα αυτή προσπαθώντας να προσεγγίσουμε  τα γεγονότα του Πολυτεχνείου αλλά και την κατάσταση που οδήγησε σε αυτά, διαβάσαμε το βιβλίο του Φ. Μανδηλαρά: “Η εξέγερση του πολυτεχνείου”.

 

Είδαμε το βίντεο:https://www.youtube.com/watch?v=vT71KeoA8pk&t=1s

και πολλές φωτογραφίες των γεγονότων με την τραγική κατάληξη.

 

Στη συνέχεια προσπαθήσαμε να κατανοήσουμε τις έννοιες της Δημοκρατίας και της Δικτατορίας και κατασκευάσαμε τον παρακάτω πίνακα με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των δύο εννοιών. (Με την ευκαιρία αυτή γνωρίσαμε και το γράμμα Δ, δ)

Συζητώντας για τα γεγονότα μας δημιουργήθηκε το παρακάτω ερώτημα.  Εμείς στη θέση των φοιτητών ποια στάση θα κρατούσαμε; θα ήμασταν μαζί τους στο Πολυτεχνείο ή θα προτιμούσαμε την ασφάλεια του σπιτιού μας; Έτσι αρπάξαμε την ευκαιρία το ερώτημα να τεθεί σε δημοψήφισμα. Στήσαμε κάλπη, ετοιμάσαμε ψηφοδέλτια και άρχισε η ψηφοφορία με ΝΑΙ αν θα συμμετείχαμε και ΟΧΙ αν θα μέναμε σπίτι.

Ψήφισαν σύνολο 18  παιδιά. Το ΟΧΙ επικράτησε με 12  ψήφους, ενώ το ΝΑΙ πήρε μόνο 6 ψήφους.

 

Συμπέρασμα: Δεν είναι καιρός για ηρωισμούς!

Μάθαμε το κυρίαρχο σύνθημα των φοιτητών, ένα σύνθημα που ακόμα μας συγκινεί, ένα σύνθημα σε εκκρεμότητα.

 

Διαβάσαμε και συζητήσαμε το βιβλίο της Ευγενίας Φακίνου: “Η Ντενεκεδούπολη”.

Κατασκευάσαμε μάσκες με τους ήρωές της  και την δραματοποιήσαμε.

 

Ακούσαμε τα τραγούδια, ο δρόμος:   https://www.youtube.com/watch?v=_xnFzF4ntfI

και τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο: https://video.link/w/neVud

Παίξαμε το παιχνίδι: https://wordwall.net/resource/25031463/%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%85%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b5%ce%b9%ce%bf/%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%85%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b5%ce%b9%ce%bf

Κατασκευάσαμε  αντίγραφα από το περιστέρι της ειρήνης του Pablo Picasso.

 

Eίθε το μήνυμα της Ελευθερίας και της Ειρήνης που μεταφέρουν, να γίνει κτήμα όλων των ανθρώπων πάνω στη γη μας που το ποθούν και το διεκδικούν.

 

Μικρός τύμβος (Πολυτεχνείο)

Δίχως τουφέκι και σπαθί, με τον ήλιο στο μέτωπο,

υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί. Είστε το Ποίημα.

Απλώνοντας το χέρι μου δεν φτάνει ως εκεί

που ωραία λουλούδια τις μορφές σας

Λιτανεύει ο αέρας της αρετής. Ω παιδιά μου,

Μπροστά σ’ αυτό το ποίημα μετράει μόνο η σιωπή.

Νικηφόρος Βρεττάκος