H απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τον ναζιστικό ζυγό στις 30 Οκτωβρίου 1944 γράφτηκε με τα πιο χρυσά γράμματα στις σελίδες της νεότερης ιστορίας της, καθώς ήρθε σαν συνέχεια της ηρωϊκής αντίστασης του λαού της πόλης στα χρόνια της χιτλερικής κατοχής.

Την ξεχωριστή αυτή εθνική έξαρση περιγράφει ο συγγραφέας Γιώργος Ιωάννου που έζησε ως παιδί τη μεγάλη μέρα:

« Από την οδό της Αγίας Σοφίας κατέβαιναν, σαρώνοντας τις γειτονιές, τα παιδιά του Κουλέ Καφέ, του Αγίου Παύλου, της Ακρόπολης, της Κασσάνδρου. Το Τσινάρι, Εσκί-Ντελίκ, Προφήτης Ηλίας, Διοικητήριο κατέβαιναν τη Βενιζέλου. Από το Βαρδάρι πάλι ερχόταν, ξιπόλυτη, ρακένδυτη, πειναλέα, σπαρταρώντας από ενθουσιασμό, η Ραμόνα, η Επτάλοφος, ο παλιός Σταθμός, η Νεάπολη, η Σταυρούπολη, ενώ αντίθετα, από ανατολικά κατέφταναν μέσα σε σκόνη και αλαλαγμό, με τρομπέτες, παντιέρες, λάβαρα και χωνιά, η Τούμπα, η Αγία Φωτεινή, η Ευαγγελίστρια, η Τριανδρία, ακόμα και η τόσο μακρινή Καλαμαριά. Πλημμύρισαν δρόμοι και πλατείες. Πανζουρλισμός. Φιλιόμασταν, αγκαλιαζόμασταν, χαϊδευόμασταν, δεν ξέραμε τι λέμε από την ταραχή μας. Λέγαμε «Χριστός Ανέστη», λέγαμε «Ελευθερία», «Ποτέ ξανά». Σάμπως να ’ταν στο χέρι μας, αλλά έτσι νομίζεις σε τέτοιες στιγμές…».

Το σχολείο μας τίμησε αυτήν την ημέρα με εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων με ευθύνη των φιλολόγων κ. Λεονάρδου Α. και κ. Σαμούρη Σ. στις 30. 10. 2024, δύο διδακτικές ώρες.