Ο Αρκτούρος είναι μια μη κυβερνητική περιβαλλοντική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1992 για την προστασία της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια, με δράσεις ευαισθητοποίησης κοινού, περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και εθελοντισμού για την προστασία της άγριας ζωής, την ενίσχυση της βιοποικιλότητας και της αειφορίας στην ελληνική ύπαιθρο.
Κατόπιν συνομιλίας με τη Γεωργία Σάλιαρη και τη Μαρία Γλούφτση (μέλη της παιδαγωγικής ομάδας του Αρκτούρου) , ενημερωθήκαμε σχετικά με τους λόγους ίδρυσης της οργάνωσης, τους στόχους ,τα κίνητρα και τις δράσεις της.
Επιμέλεια συνέντευξης:
Αθανασιάδου Χριστίνα, Ζατραζέμη Δανάη, Κύρκου Έλενα, Μουστακέας Ιωάννης
- Ποια ανάγκη οδήγησε στη δημιουργία της οργάνωσης “Αρκτούρος”;
Πιο παλιά στην Ελλάδα συναντούσαμε το φαινόμενο της αρκούδας χορεύτριας. Δηλαδή κάποιοι άνθρωποι βασάνιζαν αρκούδες προκειμένου να στέκονται όρθιες και να χοροπηδάνε. Στην ουσία στα μάτια των ανθρώπων έκανε να μοιάζει με χορός. Αυτό γινόταν μέσω του καψίματος των ποδιών, βάζαν δηλαδή τις αρκούδες πάνω σε φωτιά και κάποιες φορές χτυπούσαν και τα αυτιά τους με καρφιά σε τοίχο για να τις κρατήσουν σε όρθια στάση. Επειδή λοιπόν αυτό σαν φαινόμενο ήταν πάρα πολύ βάναυσο, στην Ελλάδα το 1969 θεσπίστηκε νόμος, ωστόσο δεν μπορούσε να εφαρμοσθεί γιατί κανείς δεν μπορούσε να βρει πού θα βάλει την αρκούδα που θα γινόταν κατάσχεση. Έτσι λοιπόν το 1992 μια ομάδα ανθρώπων, μεταξύ των οποίων ήταν και ο κύριος Μπουτάρης, αποφάσισε να δημιουργήσει μια οργάνωση με σκοπό να σταματήσει το φαινόμενο της αρκούδας «χορεύτριας». Στην πορεία προέκυψε η ανάγκη και για την προστασία του λύκου και γενικά όλης της άγριας ζωής της Ελλάδας.
- Πού οφείλεται η επιλογή του συγκεκριμένου ονόματος;
Ο «Αρκτούρος» είναι σύνθετη λέξη. Προέρχεται από το «άρκτος» που σημαίνει αρκούδα και του «ούρος» που στα αρχαία ελληνικά σημαίνει φύλακας προστάτης. Ο Αρκτούρος είναι ένα αστέρι που βρίσκεται στον ουρανό και σύμφωνα με τη μυθολογία προστατεύει τη μικρή και τη μεγάλη Άρκτο, που είναι η Καλλιστώ και ο γιος της ο Αρκάδας. Η Καλλιστώ ήταν ο παράνομος δεσμός του Δία, και ο Αρκάδας ο γιος τους. Ο Δίας τους μετέτρεψε σε αστερισμούς για να τους προστατέψει από τη γυναίκα του, την Ήρα. Οπότε Αρκτούρος σημαίνει φύλακας της αρκούδας.
- Ποια ζώα προστατεύει;
Η οργάνωση ξεκίνησε με την προστασία της καφέ αρκούδας και στη συνέχεια του γκρίζου λύκου. Κατά καιρούς οι άνθρωποι του Αρκτούρου περιθάλπουν διάφορα άγρια ζώα που φτάνουν σε αυτούς μετά από τροχαία ατυχήματα και δηλητηριάσεις και χρειάζονται τη βοήθειά τους ,σε συνεργασία με άλλους φορείς . Σήμερα στα καταφύγια εκτός από την καφέ αρκούδα και τους λύκους , υπάρχει και ο λίγκας , ένα σπάνιο αιλουροειδές. Επίσης προστατεύονται ελάφια, ζαρκάδια , αγριόγιδα και άλλα οπληφόρα ζώα που έχουν τραυματιστεί στους δρόμους και τα δάση.
- Πού δραστηριοποιείται και πού βρίσκονται οι εγκαταστάσεις του;
Δραστηριοποιείται μόνο στην Ελλάδα και αποτελεί ιδιωτική οργάνωση. Όταν ιδρύθηκε ο Αρκτούρος είχε ως βάση τη Θεσσαλονίκη. Λόγω της κρίσης και διάφορων άλλων παραγόντων τα γραφεία της μεταφέρθηκαν στην Φλώρινα, στο χωριό Αετός. Τα καταφύγια βρίσκονται στο Νυμφαίο και στην Αγραπιδιά (επίσης χωριά της Φλώρινας). Αν χρειαστεί να επέμβει σε περιστατικά εντός Ελλάδος , εφόσον η απόσταση είναι κοντινή, η ομάδα φτάνει στο σημείο άμεσα. Αν όμως η απόσταση είναι μεγάλη, συνεργάζεται με άλλους φορείς για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Παράλληλα συμμετέχει σε ένα δίκτυο προστασίας άγριων ζώων της Ευρώπης και αν χρειαστεί μπορεί να επέμβει σε περιστατικά εκτός χώρας . Μέχρι τώρα όμως δεν έχει χρειαστεί κάτι τέτοιο. Ωστόσο, η παιδαγωγική ομάδα της οργάνωσης έχει ευαισθητοποιήσει και ενημερώσει ήδη αρκετούς μαθητές του εξωτερικού μέσω zoom. Σημαντικό θα ήταν να αναφερθεί ότι μέσω του δικτύου συνεργασίας με άλλες χώρες ο Αρκτούρος φιλοξενεί ζώα από άλλες χώρες, όπως ζώα τα οποία βρίσκονταν σε ακατάλληλους ζωολογικούς κήπους άλλων χωρών.
- Πώς αντιμετωπίζουν τον ¨Αρκτούρο¨ οι τοπικοί φορείς και οι κάτοικοι των περιοχών που δρα;
Η αλήθεια είναι πως παλιότερα όλοι ήξεραν τον Αρκτούρο ως μία οργάνωση που απλά φιλοξενούσε αρκούδες. Τα τελευταία χρόνια, η δραστηριοποίησή μας είναι αρκετά έντονη στην περιοχή. Επειδή θέλουμε όλους τους κατοίκους της περιοχής συμμάχους και πολύ περισσότερο τους κτηνοτρόφους, τους μελισσοκόμους, τους κυνηγούς της περιοχής γίνονται διάφορα σεμινάρια ενημέρωσης, δίνονται από εμάς τσοπανόσκυλα, που είναι ο ελληνικός ποιμενικός σκύλος για την προστασία των κοπαδιών, προσφέρονται ηλεκτροφόρες περιφράξεις για να προστατευτούν τα μελίσσια. Οι κάτοικοι της περιοχής αποτελούνε συμμάχους μας, γιατί μαζί μπορούμε να βρούμε κάποιες λύσεις για να μπορέσουμε να προστατέψουμε εμάς τους ίδιους, αλλά και κατά επέκταση τις αρκούδες, τους λύκους, τα ελάφια και όλα τα ζώα του δάσους. Πλέον, οι κάτοικοι μας γνωρίζουν, ξέρουν πότε πρέπει να απευθυνθούνε σε εμάς και υπάρχει μία πολύ καλή επικοινωνία και επαφή.
- Ποιο είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της οργάνωσης;
Ανάλογα με τον κάθε τομέα υπάρχει και ένα τεράστιο επίτευγμα. Για παράδειγμα από την παιδαγωγική ομάδα τα τελευταία 3 – 4 χρόνια έχουν ενημερωθεί και ευαισθητοποιηθεί πάνω από δεκαπέντε χιλιάδες μαθητές σε όλη την Ελλάδα. Επίσης ενώ ο Αρκτούρος ξεκίνησε από ένα απλό τμήμα στο καταφύγιο που φιλοξενούσε δύο αρκούδες χορεύτριες, σήμερα πλέον οι αρκούδες είναι είκοσι. Οι δύο μόνο είναι αρκούδες χορεύτριες, οι υπόλοιπες είναι από ζωολογικούς κήπους της Ελλάδας, αλλά και του εξωτερικού που ήρθαν σε εμάς γιατί στην Ευρώπη δεν υπάρχει κάποιο παρόμοιο καταφύγιο. Επίσης, μπορούμε να πούμε με μεγάλη μας χαρά ότι σαν Αρκτούρος καταφέραμε να απαγορεύσουμε την ύπαρξη ζώων στα τσίρκο που έρχονται στην Ελλάδα. Έτσι η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στην Ευρώπη που έπειτα από μια κινητοποίηση των πολιτών δεν επιτρέπει την είσοδο των τσίρκο με ζώα από το 2012.
- Ποια ιστορία ζώου που έχει περιθάλψει ο Αρκτούρος σας έχει κάνει μεγαλύτερη εντύπωση;
Ο Ούσκο ήταν ένα αρκουδάκι που βρέθηκε στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία το 2015.Κάποιος το είχε πυροβολήσει και είχε πρόβλημα στη μέση του. Το αρχικό σχέδιο ήταν να μπει αρχικά στην περίθαλψη και έπειτα να επιστρέψει στο φυσικό του περιβάλλον. Οι κτηνίατροι όμως διαπίστωσαν με τον καιρό ότι το ζώο λόγω του πυροβολισμού είχε χάσει τη δυνατότητα να κινεί τα δύο πίσω του πόδια, άρα δεν θα μπορούσε να επιστρέψει στο δάσος. Οι κτηνίατροι του Αρκτούρου αποφάσισαν να μην προχωρήσουν σε ευθανασία και να του δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία. Κατασκευάστηκε ένα αναπηρικό αμαξίδιο, με τη βοήθεια του οποίου μπορούσε να κινηθεί. Έτσι κατάφερε να ζήσει έξι χρόνια. Κάθε πρωί έπρεπε κάποιος να τοποθετεί τον Ούσκο πάνω στο καροτσάκι του και κάθε βράδυ να τον βγάζει από αυτό για να κοιμηθεί. Επίσης επειδή ως αρκούδα μεγάλωνε γρήγορα κάθε δύο με τρεις μήνες χρειαζόταν καινούριο καροτσάκι. Κάποιος εθελοντής είχε λοιπόν αναλάβει να φτιάχνει καινούριο καροτσάκι ανά δύο με τρεις μήνες. Σίγουρα είναι η μόνη αρκούδα στην Ευρώπη ή και παγκόσμια που έζησε σε αναπηρικό αμαξίδιο.
- Είναι το κλίμα της Ελλάδας ιδανικό για όλα τα ζώα που φιλοξενείτε; Αν όχι πώς αντιμετωπίζετε αυτό το πρόβλημα;
Έχουμε εγκατασταθεί σε αυτά τα χωριά, γιατί και τα δύο αποτελούν βιότοπους των ζώων που φιλοξενούμε. Δηλαδή το Νυμφαίο είναι βιότοπος της αρκούδας και το χωριό Αγραπιδιές είναι βιότοπος του λύκου. Γενικότερα η Ελλάδα, έχει πολύ μεγάλη βιοποικιλότητα και έχει πάρα πολλά ζώα. Τα ελληνικά δάση μπορούν να θρέψουν όλα αυτά τα ζώα. Σκεφτείτε ότι το 85% της Ελλάδος απαρτίζεται από καρποφόρα δάση. Τώρα το πρόβλημα έγκειται στο ότι κάποιες φορές, εμείς οι άνθρωποι επεμβαίνουμε δυστυχώς στα δάση με παράνομη υλοτομία, παράνομο κυνήγι, πυρκαγιές. Ακόμα και ένας απλός περίπατος σε δυσπρόσιτες περιοχές, εννοώντας σε περιοχές που ξέρουμε πως κατοικούν αρκούδες και λύκοι, προκαλεί πρόβλημα. Οπότε η ανθρώπινη παρέμβαση είναι που αναγκάζει τους λύκους και τις αρκούδες να κατέβουν χαμηλότερα και για να βρουν τροφή. Μπαίνουν λοιπόν μέσα σε κατοικημένες περιοχές, κάνουν ζημιές. Όλο αυτό λοιπόν είναι και απόρροια της δικής μας δραστηριότητας. Ειδάλλως τα ελληνικά δάση ,ναι, έχουν το ιδανικό κλίμα, το ιδανικό περιβάλλον για να μπορούν να ζήσουν αυτά τα ζώα εδώ.
- Η καφέ αρκούδα τα τελευταία χρόνια έχει πολλαπλασιαστεί σε μεγάλο βαθμό με αποτέλεσμα αρκετοί οικισμοί να έχουν καθημερινές ¨επισκέψεις¨ από αυτήν και να προκαλεί φόβο στους κατοίκους. Πώς σκοπεύετε να δράσετε για την αντιμετώπιση αυτού του θέματος ώστε να προστατευθεί και η αρκούδα αλλά και οι άνθρωποι;
Ο αρχικός στόχος του Αρκτούρου είναι να ενημερώσει τον κόσμο για την αρκούδα αλλά και για τα άλλα άγρια ζώα ,καθώς από την ενημέρωση ξεκινάει και η προστασία. Οπότε αν ένας άνθρωπος γνωρίζει για την αρκούδα , τι τρώει, πού κινείται και για ποιον λόγο μπορεί να επισκεφθεί μια κατοικημένη περιοχή, έτσι μπορεί και να την προστατέψει. Από όταν άρχισε η δράση μας ξεκινήσαμε να σκεφτόμαστε πώς μπορούμε να προστατεύσουμε τον άνθρωπο από τέτοιου είδους καταστάσεις. Δύο βασικοί τρόποι που χρησιμοποιούμε για τον σκοπό αυτό είναι οι ηλεκτροφόρες περιφράξεις και το «τσομπανόσκυλο» που δίνεται σε κατοίκους των περιοχών. Από εκεί και πέρα μέσω της παιδαγωγικής ομάδας γίνονται διάφορα σεμινάρια σε εκπαιδευτικούς και κατοίκους περιοχών που ζουν κοντά σε αρκούδα και λύκο. Επίσης, πολλές ομάδες του Αρκτούρου δραστηριοποιούνται ενεργά ως προς το θέμα της Εγνατίας Οδού. Η Εγνατία Οδός έκοψε τους βιότοπους στη μέση, περιόρισε τα ζώα που δεν μπορούν πλέον να κινούνται το ίδιο κι έτσι άρχισαν να πλησιάζουν περισσότερο κατοικημένες περιοχές, αναζητώντας εκεί τροφή και «σπίτι» κοντά στον άνθρωπο. Ειδικές ομάδες του Αρκτούρου έχουν αναλάβει να ενημερώνουν τακτικά τους κατοίκους αυτών των περιοχών για να προστατευτούν από τις συχνές επισκέψεις των ζώων αυτών.
- Σε σχέση με την προηγούμενη ερώτηση, αν ένας άνθρωπος συναντήσει μια αρκούδα ή ένα άλλο άγριο ζώο στον δρόμο του, τι θα του προτείνετε να κάνει και πώς να συμπεριφερθεί ώστε να μην υπάρξουν δυσάρεστες εξελίξεις;
Η θεωρία ότι όταν βλέπω ένα άγριο ζώο μπροστά μου πρέπει να κάνω το πτώμα είναι ένας μεγάλος και επικίνδυνος μύθος καθώς αν επιλέξουμε όντως να προσποιηθούμε το πτώμα, πολύ πιθανόν είναι να γίνουμε στα αλήθεια ένα από αυτά. Η αρκούδα αν έρθει από πάνω μας από καθαρή περιέργεια δεν θα μας χαϊδέψει τα μαλλιά …αλλά κάτι χειρότερο. Και μόνο ένα «στραβοπάτημα» της είναι αρκετό να μας κοστίσει την ζωή (λόγω του βάρους της προφανώς). Για να αποφύγουμε την επαφή μαζί της πρέπει να της δώσουμε να καταλάβει ότι βρισκόμαστε κοντά της δηλαδή να μας αντιληφθεί. Αν κινούμαστε στο δάσος, αυτό μπορούμε να το πετύχουμε κάνοντας πολύ φασαρία, βάζοντας μουσική, μιλώντας, ή χτυπώντας κάποιο ξύλο στο έδαφος ώστε να απομακρύνουμε τα ερπετά και τα άλλα άγρια ζώα. Αν μάλιστα είναι σούρουπο μπορούμε να κρατάμε κάποιον φακό, γιατί και το φως απωθεί τα άγρια ζώα. Όλα τα ζώα μας ακούνε και μας μυρίζουν για αυτό και με τις παραπάνω κινήσεις μας θα φοβηθούν και θα απομακρυνθούν. Τώρα όταν τα βρούμε μπροστά μας σίγουρα δεν πρέπει να πανικοβληθούμε, να αρχίσουμε να τρέχουμε ή να γυρίσουμε πλάτη. Αντιθέτως ορθώνουμε ανάστημα και κάνουμε ήρεμα βήματα προς τα πίσω. Ως προς την αρκούδα, η οποία δεν βλέπει καθαρά, στα τέσσερα της πόδια καταλαβαίνει τον όγκο που βρίσκεται μπροστά της. Έτσι αν ορθώσουμε ανάστημα θα συνειδητοποιήσει ότι είμαστε κάτι πολύ πιο μεγάλο από αυτήν, θα τρομάξει και θα φύγει. Το ίδιο ισχύει και με τον λύκο, που δεν επιτίθεται σε κάτι μεγαλύτερο αυτό αυτόν. Παρόλα αυτά δεν έχει σημειωθεί κάποιο περιστατικό με επίθεση αρκούδας στον άνθρωπο και αυτό επειδή οι άνθρωποι που κινούνται στα βουνά γνωρίζουν πώς να συμπεριφερθούν απέναντι της.
- Στις μέρες μας η λαθροθηρία (πχ αρκούδας, αγριόγιδου, ελαφιού) έχει μειωθεί;
Μετά τη δράση του Αρκτούρου, έχει απαγορευτεί το κυνήγι αρκούδας, λύκου και ελαφιού και μάλιστα τιμωρείται και με χρηματική ποινή και με φυλάκιση. Όσο πιο πολλοί το γνωρίζουν αυτό, τόσο το καλύτερο για να μειωθεί η λαθροθηρία. Δυστυχώς υπάρχουν ακόμα περιστατικά παράνομου κυνηγιού, κυρίως ελαφιού και ζαρκαδιού, λιγότερο αρκούδας και λύκου. Ωστόσο η λαθροθηρία δεν είναι στα ίδια επίπεδα με παλαιότερα. Δηλαδή παλαιότερα σκότωναν πολύ περισσότερο την αρκούδα μια και ο αρκουδιάρης για να πάρει τα μικρά αρκουδάκια και να τα κάνει αρκούδες – χορεύτριες έπρεπε να σκοτώσει τη μαμά. Οπότε το φαινόμενο ήταν πολύ πιο έντονο από ότι τώρα. Σύμφωνα με τα νούμερα των πληθυσμών της αρκούδας, έχουμε γύρω στις 700 αρκούδες σε όλη τη χώρα, ενώ το 1992 είχαμε περίπου 100 με 150. Άρα το φαινόμενο φαίνεται να έχει μειωθεί σημαντικά. Παρόλα αυτά μία με δύο φορές το χρόνο έχουμε και κάποιους πυροβολισμούς αρκούδας. Στην Ευρώπη, δυστυχώς, το κυνήγι της αρκούδας συνεχίζεται κανονικά.
- Για να εργαστεί κάποιος στην οργάνωσή σας τι ικανότητες και τι προσόντα πρέπει να κατέχει; Χρειάζεται κάποιο πτυχίο; Τι θέσεις εργασίας υπάρχουν και σε ποιους κλάδους;
Στον Αρκτούρο δουλεύουν περίπου δεκαπέντε με είκοσι άνθρωποι. Οι μισοί από αυτούς ανήκουν στο επιστημονικό προσωπικό οι οποίοι είναι δασολόγοι, κτηνίατροι, βιολόγοι και ειδικότητες που ασχολούνται με τα ζώα και την περίθαλψή τους. Χρειάζονται οπωσδήποτε κάποιο πτυχίο σε σχέση με αυτό που κάνουν. Οι άλλοι μισοί ανήκουν στο παιδαγωγικό κομμάτι. Αυτοί ασχολούνται με την διαχείριση, την ξενάγηση και την ενημέρωση του κόσμου. Κάποιοι από αυτούς έχουν ένα σχετικό πτυχίο (π.χ. του ξεναγού) άλλοι όμως μπορεί να έχουν κάποιο πτυχίο εντελούς διαφορετικού κλάδου αλλά η αγάπη τους για τα ζώα και το περιβάλλον, το κέφι τους για αυτήν την εργασία και η διάθεση για βοήθεια που κατέχουν καθημερινά τους οδήγησε στον εθελοντισμό τους προς αυτήν την οργάνωση. Φυσικά όποιος ενδιαφέρεται να πάρει μέρος ως εθελοντής απλά επικοινωνεί με την οργάνωση.
- Από πού χρηματοδοτείται η οργάνωση;
Η οργάνωση είναι μη κυβερνητική και μη κερδοσκοπική δηλαδή ιδιωτικός οργανισμός. Η χρηματοδότηση γίνεται καθαρά και μόνο από τους επισκέπτες, από τα εισιτήρια, τα αναμνηστικά που μπορεί να βρει κανείς στα καταφύγια ή στο e-shop του Αρκτούρου και τις υιοθεσίες που γίνονται από σχολεία ή επισκέπτες. Επίσης χορηγίες χρηματικών ποσών αλλά κυρίως τροφίμων γίνονται κατά καιρούς από εταιρίες και επιχειρήσεις. Για παράδειγμα κάποια σφαγεία της περιοχής δίνουν κρέας για τους λύκους και τους λίγκες και κάποια εργοστάσια επεξεργασίας κερασιών, ροδακίνων και άλλων φρούτων δίνουν αρκετή τροφή για την αρκούδα και τα υπόλοιπα ζώα. Να σημειωθεί ότι μια αρκούδα χρειάζεται τριάντα κιλά τροφή την ημέρα και υπάρχουν είκοσι πέντε από αυτές, ο λύκος δεκαπέντε κιλά κρέας την εβδομάδα και υπάρχουν δεκαεφτά λύκοι και οι λίγκες ,που είναι συνολικά τρεις, χρειάζονται δέκα κιλά κρέας την εβδομάδα ο καθένας. Τα έξοδα λοιπόν για την φροντίδα των ζώων είναι πάρα πολλά και για αυτό το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων πάει για την τροφή και την περίθαλψή τους. Μετά από αυτά έρχεται το προσωπικό.
- Είναι δύσκολο να βρεθούν εθελοντές και άνθρωποι με γνώση πάνω στα ζώα που να θέλουν να βοηθήσουν;
Όχι, εθελοντής έρχεται ο καθένας. Δεν χρειάζεται να είναι κτηνίατρος κάποιος για να έρθει ως εθελοντής, μπορεί να έχει οποιαδήποτε ιδιότητα. Εμείς ,λοιπόν , τον εκπαιδεύουμε για να ξέρει τι να κάνει και πώς. Η εθελοντική δράση του Αρκτούρου είναι πάρα πολύ ενεργή, έχουμε συνεχώς εθελοντές και συμμετέχουμε σε ένα διεθνές δίκτυο εθελοντών. Οπότε το εθελοντικό κομμάτι είναι πάρα πολύ ενεργό. Σκεφτείτε ότι και εμείς σαν εθελόντριες ξεκινήσαμε.
- Πώς μπορεί κάποιος να συμμετέχει και να συμβάλλει στο έργο του Αρκτούρου;
Αρχικά, μόνο και από τη συνάντησή μας αυτή , έχετε συμμετέχει και συμβάλλει στο έργο του Αρκτούρου. Μας μάθατε, σας είπαμε κάποια πράγματα, ξέρετε τι είναι ο Αρκτούρος και τι προστατεύει. Έστω και αυτή η πολύ μικρή ενημέρωση είναι ένα μικρό λιθαράκι στην προστασία της άγριας ζωής. Έπειτα, πιο έμπρακτα με την επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει κάποιος στις εγκαταστάσεις μας θα ενημερωθεί πλήρως για όλα τα ζώα που φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις μας. Επίσης κάποιος μπορεί να βοηθήσει την οργάνωση εθελοντικά. Τέλος οι υιοθεσίες, η χρηματική υποστήριξη ακόμα και μέσω της αγοράς κάποιον προϊόντων από το πωλητήριο του Αρκτούρου, αποτελούν για εμάς σημαντική υποστήριξη.
- Υπάρχει η δυνατότητα της υιοθεσίας; Αν ναι τι μπορεί να υιοθετηθεί και πώς;
Η δυνατότητα της υιοθεσίας υπάρχει αλλά προφανώς είναι εικονική. Με αυτήν την πράξη υποστηρίζουμε οικονομικά ένα ζώο της επιλογής μας και γινόμαστε θεωρητικά οι γονείς του. Τα χρήματα αυτά η αλήθεια είναι πως πάνε σε όλη την οργάνωση που φροντίζει για την κάλυψη των αναγκών όλων των ζώων που φιλοξενεί. Με ένα μικρό, συμβολικό ποσό μπορεί κάποιος να υιοθετήσει αρκούδα, λύκο, ελληνικό ποιμενικό, λίγκα. Επίσης μπορεί να υιοθετηθούν τα ζώα που βρίσκονται στο στάδιο της περίθαλψης όπως κάποια ζαρκάδια και ένα τσακάλι τα οποία θα επιστρέψουν στο φυσικό τους περιβάλλον όταν είναι έτοιμα. Μέχρι τότε όμως χρειάζονται φαρμακευτικές αγωγές και το πιο σημαντικό την τροφή τους και γιαυτό έχουν μπει και αυτά στα πρόγραμμα της υιοθεσίας.
- Έχει επηρεάσει η πανδημία του κορονοϊού τις δράσεις που κάνετε;
Η αλήθεια είναι πως όταν έγινε όλο αυτό πάθαμε ένα σοκ, γιατί ξεκινούσε για εμάς η σεζόν, θα ξυπνούσαν οι αρκούδες και περιμέναμε πολλές εκδρομές σχολείων και επισκεπτών. Αρχικά λοιπόν θεωρήσαμε ότι αυτό θα ήταν ένα πλήγμα. Εν τέλει όμως η αγάπη του κόσμου για εμάς ήταν τόσο μεγάλη που οι περιορισμοί λόγω κορωνοϊού όχι μόνο δεν αποτέλεσαν πλήγμα, αλλά μας έκαναν και να λάμψουμε ακόμα περισσότερο. Μπορεί να μην ήταν όπως όταν ήμασταν ανοιχτά, όμως η στήριξη του κόσμου ήταν τόσο μεγάλη ου ούτε εμείς καλά-καλά δεν το πιστεύαμε. Η παιδαγωγική ομάδα ξεκίνησε να λειτουργεί έτσι μέσω Zoom, οπότε από εκεί που πηγαίναμε δια ζώσης σε σχολεία Θεσσαλονίκης και Αθήνας ξαφνικά δημιουργήσαμε ένα δίκτυο σε όλη την Ελλάδα. Σε αυτό το δίκτυο ενημερώναμε μαθητές που βρίσκονται σε μακρινές περιοχές όπως στην Κάλυμνο που δεν πρόκειται να συναντήσουνε αρκούδα ποτέ. Ωστόσο μας αγάπησαν ακόμα και αν δεν έχουνε δει ποτέ αρκούδες. Οπότε θα πω πως μας επηρέασε εν μέρει στο κομμάτι της επισκεψιμότητας, αλλά σαν Αρκτούρος, όχι.
- Έχουν αυξηθεί ή έχουν μειωθεί τα μέλη της οργάνωσής σας στη διάρκεια της πανδημίας;
Δεν μειώθηκαν σίγουρα. Αντίθετα, νομίζω πως αυξήθηκαν. Επειδή, λοιπόν, «αναγκαστήκαμε» να δουλέψουμε ακόμα περισσότερο στα εσωτερικά το προσωπικό αυξήθηκε κιόλας. Δηλαδή προ πανδημίας αν θυμάμαι καλά ήμασταν δεκατέσσερα και σήμερα ήμαστε εικοσιένα άτομα.
- Είστε ευχαριστημένοι από τη δράση σας;
Η απάντηση είναι ένα μεγάλο ναι. Όλο το προσωπικό είναι περήφανο για την δράση του καθώς είναι η μόνη οργάνωση στην Ελλάδα που είναι τόσο δραστηριοποιημένη σε πολλά θέματα όπως στον εθελοντισμό, στην ενημέρωση στο παιδαγωγικό κομμάτι αλλά και σε ένα εξίσου σοβαρά θέματα όπως τα τσίρκο και η λεγόμενη χορεύτρια αρκούδα. Επίσης παρόλο που η οργάνωση εδρεύει στην επαρχία και αποτελείται από μια μικρή ομάδα ανθρώπων , γεγονός το οποίο κάνει ακόμα πιο δύσκολη την δραστηριοποίηση της, έχει πετύχει στόχους που ούτε τα ίδια τα μέλη της πίστευαν πως θα τους κατάφερναν.
- Έχετε κάποιους μελλοντικούς στόχους που θέλετε να πραγματοποιήσετε;
Φυσικά, όλα αυτά που σας ανέφερα θέλουν συνεχή μελέτη και έρευνα. Εμείς επιθυμούμε γενικότερα, όσο ουτοπικό και αν ακούγεται, κάποια στιγμή τα καταφύγια να κλείσουν. Κι αυτό σημαίνει πως δεν θα υπάρχουν ζώα τα οποία θα χρειάζονται την ανθρώπινη φροντίδα. Δεν θα υπάρχουν δηλαδή ζώα τα οποία κακοποιήθηκαν, βασανίστηκαν, εκμεταλλεύτηκαν και στην ουσία θα έχουμε καταφέρει να ενημερώσουμε και να ευαισθητοποιήσουμε τόσο πολύ τους ανθρώπους που να σέβονται το δάσος. Εννοείται ότι αυτό χρειάζεται πάρα πολύ δουλειά και δεν νομίζω να γίνει ποτέ στο 100%. Ωστόσο, ως προς την Ελλάδα μιλώντας, ακόμα και ένα 50% των ανθρώπων να ενημερωθεί και να ευαισθητοποιηθεί για να σέβεται το δάσος τότε είμαστε ήδη νικητές.