Το φθινόπωρο  η φύση γύρω μας άρχισε να παίρνει  φθινοπωρινή όψη.Τα αειθαλή δέντρα  όπως οι μηλιές,οι πορτοκαλιές οι κερασιές αποκτούσαν στο φύλλωμά τους πορτοκαλί, κόκκινες ,κίτρινες και καφέ αποχρώσεις,ενώ στα αειθαλή δέντρα όπως το έλατο και οι ελιές παρέμενε το πράσινο φύλωμά τους.

Οι μικροί μας μαθητές όταν βγαίναμε στην αυλή να παίξουν έβγαζαν κραυγές ενθουσιασμού όταν το απαλό αεράκι ξεκολλούσε το φύλλωμα των δέντρων και εκείνα στροβιλίζονταν  προσφέροντας σε μια πανδαισία χρωματική τον τελευταίο τους χορό  αγγιζοντάς τα απαλά στο πρόσωπο και στη γη.

Το τσιμεντένιο μας παγκάκι αποκτούσε αξία για τα ίδια τα παιδιά μια και πάνω του ακουμπούσαν τα φύλλα των δέντρων με την ποκιλιμομορφία που τα διέκρινες σε απλά,σύνθετα,πλατύφυλλα,παλαμοειδές,στρογγυλά,καρδιόσχημα,δίφυλλα,γραμμικά….

Ήταν Παρασκευή και τους πρότεινα να πραγματοποιήσουν  μία αποστολή.Να πάνε βόλτα με τους γονείς τους στο δάσος , στο εξοχικό τους ή στη γειτονιά τους και να συλλέξουν φύλλα φθινοπωρινά και να μας τα παρουσιάσουν στην ομάδα μας.Το αποτέλεσμα ήταν θεαματικό….Παρουσίασαν μεγάλη χρωματική ποικιλία που ήταν καταπληκτική.