Στα πλαίσια αξιοποίησης του παραμυθιού “Η σκάλα της αγάπης “της Γιολάντας – Τσορώνη Γεωργιάδη, συζητήσαμε πώς τα παιδιά αντιμετωπίζουν έναν αδύναμο συμμαθητή/τρια τους ,όταν θέλει να εκφράσει την άποψη του στην ομάδα της τάξης .Του/της δίνουμε την ευκαιρία να εκφράσουν τη γνώμη τους, τον/την εμπιστευόμαστε; Φτιάξαμε μια σκάλα που κάθε σκαλί της ήταν τα δεμένα χεράκια των παιδιών .Κάθε σκαλοπάτι είχε μια λέξη που ειπώθηκε από τα παιδιά ,έτσι ώστε να υπάρχει ευτυχία στην τάξη μας .
Η χρήση των λέξεων αριστερά και δεξιά της σκάλας ,έσπαγαν τα σκαλοπάτια και τα παιδιά δεν μπορούσαν να την ανέβουν και να φτάσουν στο αστέρι της ευτυχίας !Και τότε ακούστηκε από κάποιον η λέξη σχολικός εκφοβισμός …η αφορμή είχε γεννηθεί για τον 2ο θεματικό κύκλο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων Ζω Καλύτερα-Ευ ζην.