Θεματικός κύκλος: Ενδιαφέρομαι κι ενεργώ-Κοινωνική Συναίσθηση κι Ευθύνη.

Τίτλος: “Τα δικαιώματα του παιδιού”.

Εργαστήριο 1ο:  “Ας γνωριστούμε ξανά, όλοι διαφορετικοί και μοναδικοί.”

Στην τάξη βρήκαμε μία μαγική βαλιτσούλα. Μέσα σε αυτήν βρισκόταν κάτι μοναδικό και ξεχωριστό. Ένα καθρεφτάκι που μέσα σε αυτό είδαν ένα μοναδικό και ξεχωριστό ανθρωπάκι, τον εαυτό τους και καλούνται να τον παρουσιάσουν (όνομα, φύλλο, αγαπημένο φαγητό, βιβλίο, παιχνίδι κλπ, ανέφεραν τι νομίζουν ότι καταφέρνουν να κάνουν καλύτερα κλπ.).

 

Κατασκεύασαν με χαρτόνι ένα λουλούδι που στο κέντρο του ζωγράφισαν τον εαυτό τους και έγραψαν το όνομα τους ενώ στα πέταλά του όσα αγαπούν.

 

Διαβάσαμε το παραμύθι: ” Έλμερ ο παρδαλός ελέφαντας” και μιλήσαμε για την διαφορετικότητα και τη μοναδικότητα.

Ακούσαμε το τραγούδι “Εγώ είμαι εγώ”, το χορέψαμε, το τραγουδήσαμε.

2ο εργαστήριο: ” Θέλω… έχω ανάγκη”.

Ξεκινήσαμε με μία καταγραφή των προηγούμενων γνώσεων των παιδιών σχετικά με το θέμα. Στη συνέχεια τα παιδιά φαντάζονται ότι δίνουν συνέντευξη σε έναν δημοσιογράφο.Πήραν τους ανάλογους ρόλους και έδωσαν απάντηση στο “τι θέλω να έχω;” και τι νομίζω ότι “έχω ανάγκη να έχω’.

 

Είδαμε κάποιες κάρτες και τις συζητήσαμε με τα παιδιά. Διαχωρίσαμε ποια πράγματα χρειάζεται ο άνθρωπος για να ζήσει ( νερό, φαγητό, φάρμακα κλπ) και τα κατατάξαμε στις ανάγκες και κάποια άλλα ( παιχνίδια, ταξίδια κλπ) στις επιθυμίες.

     

Ζωγράφισαν τι είναι αυτά που “θέλουν” και ποια νομίζω ότι είναι ” η μεγαλύτερη ανάγκη που έχω”.

 

Χωρίστηκαν σε 4 ομάδες και φαντάστηκαν πως ταξιδεύουν σε μια καινούργια χώρα, όπου δεν ζουν τώρα άνθρωποι, δεν υπάρχει τίποτα. Τι θα έπαιρναν  μαζί τους; Τα παιδιά επέλεξαν να πάρουν μαζί τους όσα θεώρησαν τα πιο σημαντικά. Η κάθε ομάδα εξηγεί τι φέρνει μαζί της στη νέα χώρα.

   

3ο εργαστήριο: “Τα δικαιώματα του παιδιού”.

Παρακολουθήσαμε ένα βίντεο με τη ζωή και την καθημερινότητα δύο παιδιών από τη Γουατεμάλα. Παρατηρήσαμε τις διαφορές με τη δική μας καθημερινότητα και τα συναισθήματα των δύο παιδιών.Βάση των όσων παρακολουθήσαμε και συζητήσαμε είπαμε τι νομίζουμε ότι είναι τα δικαιώματα.

Διαβάσαμε το βιβλίο “Ένας καλύτερος κόσμος, τα δικαιώματα του παιδιού” από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος κι εμπλουτίσαμε τις γνώσεις μας.

Είδαμε εικόνες και βρήκαμε το δικαίωμα που ταιριάζει.

Τα παιδιά παρακολούθησαν στον υπολογιστή το παραμύθι: “Η ζωή στην Λουλουδούπολη”. Αναδιηγηθήκαμε το παραμύθι μέσα από τις εικόνες που τις βάλαμε στη σωστή σειρά. Τα παιδιά ζωγράφισαν  το παζλ των αναγκών-δικαιωμάτων τους.

 

 

4ο εργαστήριο: “Γνωρίζω τη Unicef”.

Συζητήσαμε για το ποιος μπορεί να προσφέρει στα παιδιά αυτά που χρειάζονται κι έτσι γνωρίσαμε τη Unicef σαν φύλακα των δικαιωμάτων. Μέσα από την ασφαλή διεύθυνση της Unicef στο διαδίκτυο γνωρίσαμε το ρόλο της μέσα από μια οπτικοποιημένη ιστορία και είδαμε τη χάρτα με τα δικαιώματα του παιδιού.

Παρακολουθήσαμε κι ένα βίντεο  για την οργάνωση και γνωρίσαμε παιδιά που έχουν διαφορετικό χρώμα δέρματος από εμάς, διαφορετική ενδυμασία, διαφορετικά σπίτια, άσχημες συνθήκες διαβίωσης.

Γνωρίσαμε το σύμβολο της Unicef και στη συνέχεια το χρωματίσαμε.

 

5ο εργαστήριο: ” Ειρήνη, ένα παιδί πρόσφυγας”.

Παρακολουθήσαμε βίντεο από το διαδίκτυο με τίτλο “Η Ειρήνη, η ιστορία ενός παιδιού πρόσφυγα”. Συζητάμε για το ποιες ήταν οι βασικές ανάγκες και άρα δικαίωμα της Ειρήνης. Προβληματιζόμαστε και διατυπώνουμε υποθέσεις για τους λόγους που σε κάποιες περιοχές τα δικαιώματα των ανθρώπων κινδυνεύουν.

Στα παιδιά τέθηκαν τα ερωτήματα:

• Tι νοιώθουμε για την Ειρήνη;
• Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;
• Ποια προβλήματα δημιουργούνται από την προσφυγιά;

Η Ειρήνη τρέχει χωρίς να ξέρει που πηγαίνει. Αποφασίσαμε λοιπόν να προσφέρουμε στην Ειρήνη ο καθένας τη δική του φιλόξενη πολιτεία.

   

Συζητάμε για τους φόβους που είχε η μικρή Ειρήνη καθώς περιπλανιόταν ολομόναχη. Κατόπιν μιλάει το κάθε παιδί για τους δικούς του φόβους, προτείνουμε τρόπους για να τους ξεπεράσουμε και τέλος σε φύλλο εργασίας τους ζωγραφίζουμε.

 

Δημιουργία ομαδικής αφίσας.

Από τις συζητήσεις μας συμπεράναμε ότι τα παιδιά χρειάζονται όλα τα δικαιώματα τους κι είναι πολύ σημαντικό να διασφαλιστούν. Για να στείλουμε αυτό το μήνυμα, δημιουργήσαμε μια αφίσα. Κάθε ένα παιδί κρατούσε την καρδιά-δικαίωμα που είχε διαλέξει να προστατεύει.

6ο εργαστήριο: ‘Όλα όσα έμαθα”  

Στον υπολογιστή είδαν φωτογραφίες και θυμήθηκαν αυτά που βίωσαν κι έμαθαν. Συζητήσαμε για ότι έμαθαν, τι τους άρεσε, τι τους δυσκόλεψε και το ζωγραφίσαμε σε ατομικό φύλλο. Τραγουδήσαμε και χορέψαμε το τραγούδι “Εγώ είμαι εγώ” που μας εξηγεί τη μοναδικότητα του καθενός μας! Ακούσαμε το τραγούδι “Έχω κάτι να σου πω…. έχω δικαίωμα και γω ” και παίξαμε ένα παιχνίδι ερωτήσεων-απαντήσεων για το τραγούδι.