Οι τρελές αμυγδαλιές άνθισαν και φέτος μέσα στο Χειμώνα και ένα ανθισμένο κλαδί αμυγδαλιάς που ένας μαθητής έφερε στο Νηπιαγωγείο μας στάθηκε αφορμή να μιλήσουμε για το δέντρο και τα προϊόντα του, να διαβάσουμε σχετικές ιστορίες, να δούμε βίντεο, να μάθουμε τραγούδια (“Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά”, “Αμυγδαλιά, αμυγδαλιά”) και να τα χορέψουμε!

Η αμυγδαλιά είναι το μόνο δέντρο που ανθίζει στην καρδιά του Χειμώνα (τέλη Ιανουαρίου, αρχές Φεβρουαρίου) και γι ΄αυτό τις περισσότερες φορές αποκαλείται “τρελή αμυγδαλιά”. Είναι το δέντρο που συμβολίζει την ελπίδα, την αέναη αγάπη και την αναγέννηση και προαναγγέλει την Άνοιξη. Ανθισμένη με τα άσπρα ή τα ροζ ανθάκια της μοιάζει με νύφη και γι ΄αυτό το λόγο αποκαλείται “νυφούλα του χιονιά”.

Επίσης, αναφερθήκαμε στο μύθο της αμυγδαλιάς :

Ήταν κάποτε στη Θράκη, μια πανέμορφη πριγκίπισσα, η Φυλλίς, που ερωτεύτηκε το γιο του Θησέα, τον Δημοφώντα, όταν το καράβι του   επέστρεφε από την Τροία.

Παντρεύτηκαν αλλά μετά από λίγο καιρό ο νεαρός Αθηναίος νοστάλγησε την πατρίδα του και η ερωτευμένη πριγκίπισσα επειδή δεν άντεχε να τον βλέπει στεναχωρημένο, τον άφησε να γυρίσει πίσω και αν την αγαπούσε πραγματικά θα ξαναγύριζε.

Έτσι κι έγινε, και η  Φυλλίς έμεινε μόνη να περιμένει τον εκλεκτό της για χρόνια ώσπου μαράζωσε και πέθανε από τη στεναχώρια της. Όμως οι θεοί που ήξεραν την ιστορία της την μεταμόρφωσαν σε δέντρο για να μπορεί να περιμένει για περισσότερα χρόνια τον αγαπημένο της. Έτσι η Φυλλίδα  δεν πέθανε αλλά έγινε το δέντρο, που έμελλε να γίνει σύμβολο της ελπίδας : η Αμυγδαλιά.

Έλεγαν λοιπόν ότι μετά από χρόνια και όταν ο Δημοφώντας επέστρεψε στη Θράκη βρήκε την αγαπημένη του γυναίκα  ένα ξερό δέντρο δίχως φύλλα στη μέση του παγωμένου τοπίου. Απελπισμένος και γεμάτος τύψεις αγκάλιασε τον κορμό της και τότε εκείνη πλημμύρισε ανθούς στη μέση του χειμώνα νικώντας το θάνατο.
https://paramythimythoimythoi.blogspot.com/2018/03/o-mythos-tis-amygdalias.html

Ακόμα, τα παιδιά δημιούργησαν όμορφες κατασκευές.

  (Κατασκευές του τμήματος Α2)

   (Κατασκευές του τμήματος Α1)

(Κατασκευές του Ολοήμερου τμήματος)

Το εκπαιδευτικό προσωπικό, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων και όλοι οι μαθητές του Νηπιαγωγείου μας ευχαριστούμε ΘΕΡΜΑ το Σούπερ- μάρκετ ΚΡΗΤΙΚΟΣ, κατάστημα Έξω Παναγίτσας (Λεωφόρος Γ. Παπανδρέου & Πευκών , Ν. Αρτάκη) για τη δωρεά του σε σουβλάκια, προκειμένου να γιορταστεί στο Νηπιαγωγείο το έθιμο της Τσικνοπέμπτης (τσίκνισμα).

Οι Αλκυονίδες μέρες είναι ένα θέμα με το οποίο ασχολήθηκαν οι μαθητές του Νηπιαγωγείου μας με αφορμή τις ηλιόλουστες, ζεστές μέρες  μέσα στο χειμώνα. Έτσι, τα παιδιά μάθανε τι είναι οι Αλκυονίδες μέρες, πότε παρατηρούνται και ποια είναι τα χαρακτηριστικά τους. Επίσης, αναφέρθηκε ο μύθος της Αλκυόνης, με τον οποίο οι Αρχαίοι Έλληνες προσπαθούσαν να εξηγήσουν το φαινόμενο της καλοκαιρίας το Χειμώνα.

Πότε είναι οι Αλκυονίδες Ημέρες;

Τον χειμώνα βλέπουμε λίγες μέρες με καλό καιρό. Είναι μέρες με ήλιο, χωρίς σύννεφα και αέρα. Αυτό το είχαν παρατηρήσει και οι αρχαίοι Έλληνες. Οι «Αλκυονίδες ημέρες» κρατούν από την 15η Δεκεμβρίου έως και την 15η Φεβρουαρίου κάθε χρόνου, και πιο συχνά ανάμεσα σε 15-31 Δεκεμβρίου και 16-31 Ιανουαρίου. Τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο παρατήρησαν επίσης ότι γεννούν τα πουλιά αλκυόνες τα μωρά τους, και γι’ αυτόν τον λόγο έδωσαν και το όνομά τους στις μέρες αυτές.

Ο μύθος της Αλκυόνης

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν φτιάξει, όπως συνήθιζαν, έναν μύθο γι’ αυτά τα πουλιά, τις αλκυόνες. Σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο, η Αλκυόνη ήταν μια πολύ όμορφη και γοητευτική κοπέλα. Πατέρας της ήταν ο Αίολος, θεός των ανέμων, και μητέρα της η Ενάρετη (που σημαίνει αυτή που έχει όλες τις αρετές). Η Αλκυόνη είχε παντρευτεί τον Κήυκα. Το ζευγάρι ήταν πολύ ερωτευμένο και τέλεια ταιριασμένο. Έτσι, η Αλκυόνη και ο Κύηκας άρχισαν να νιώθουν ανώτεροι από τους ανθρώπους, ένιωθαν πως ήταν κι οι ίδιοι θεοί. Ο Κύηκας πίστευε ότι είχε ίση αξία με τον Δία και η Αλκυόνη με την Ήρα.

Ήταν τόσο σίγουροι, που ο Κύηκας άρχισε να αποκαλεί τη γυναίκα του «Ήρα» κι η Αλκυόνη με τη σειρά της άρχισε να αποκαλεί τον σύζυγό της «Δία». Μόλις το είδε αυτό ο πραγματικός θεός  Δίας, το θεώρησε μεγάλη ασέβεια. Ήταν τόσο θυμωμένος που, μια μέρα, είδε τον Κύηκα με το καράβι του βαθιά στη θάλασσα και του έριξε κεραυνό. Το καράβι του Κύηκα καταστράφηκε κι αυτός, χωρίς να έχει κάποια βοήθεια, πνίγηκε μες στα πελώρια κύματα.

Η μεταμόρφωση της Αλκυόνης

Μόλις η Αλκυόνη έμαθε όσα έγιναν, έτρεξε στην ακρογιαλιά με την ελπίδα ότι τα κύματα θα τον φέρουν πίσω ζωντανό. Όταν είδε μόνο λίγα ξύλα από το καράβι του, που είχαν ξεβραστεί στην όχθη, άρχισε να κλαίει. Θρηνούσε για μέρες και νύχτες τον αγαπημένο της, χωρίς να σταματάει. Ήταν τόσο μεγάλος ο πόνος της, που ο Δίας την λυπήθηκε και τη μεταμόρφωσε σε πουλί. Έτσι η Αλκυόνη έγινε ένα πουλί όμορφο σαν εκείνη, όταν ήταν άνθρωπος, που ζει κοντά στη θάλασσα σαν να περιμένει να βγει από τα κύματα η αγάπη του.

Όμως τα βάσανα για την Αλκυόνη δεν είχαν τέλος. Γεννούσε τα αυγά της μέσα στο χειμώνα, και τα κλωσούσε στα βράχια δίπλα στη θάλασσα. Τα κύματα, μεγάλα και άγρια, έφταναν στη στεριά, ανέβαιναν μέχρι τα βράχια και κατέστρεφαν τη φωλιά και τα αυγά με τα μωρά της. Ο Δίας θέλησε να διορθώσει το λάθος του. Έτσι, διέταξε για δεκαπέντε μέρες μέσα στον χειμώνα να ζεσταίνει ο καιρός και να σταματούν οι άνεμοι, για να μπορέσει η Αλκυόνη να κλωσά τα αυγά μέχρι να βγουν τα παιδιά της.

(hcc.edu.gr/the-myth-of-alcyone-and-the-halcyon-days/?lang=el)

Tα παιδιά των πρωινών τμημάτων δημιούργησαν μια πολύ όμορφη κατασκευή.

      (τμήμα Α1)

  (τμήμα Α2)

Ο Χειμώνας έχει έρθει πια για τα καλά και στο Νηπιαγωγείο ασχοληθήκαμε με ότι αυτός φέρνει.

Ο χειμώνας (Μάρω Λοϊζου)

Δε μ’ακούς; Έρχομαι μέσα από τους έρημους ασφαλτόδρομους. Έλα, έλα, κοριτσάκι μυρίζω φασουλάδα, πορτοκάλι και τραγανιστό τσουρέκι.

Έλα, έλα, αγοράκι φόρεσε το σκούφο σου βάλε τα μάλλινα γάντια σου άνοιξε το στόμα σου, να ξεδιψάσεις με το χιόνι γέμισε τις τσέπες σου σταφίδες, καρύδια και ξεραμένα σύκα τάισε με ψίχουλα τα πεινασμένα σπουργίτια.

Έρχομαι μέσα από τις παγωμένες λίμνες και τα ποτάμια τα γυμνά κλαδιά και το μολυβένιο ουρανό άσ’ το μόνο του στη γωνιά του το πατίνι κάνε το φίλο σου να δακρύσει με μια φέτα μανταρίνι.

Τι κάνει η γιαγιά σου; Πλέκει ακόμη πλάι στο περβάζι; Για κοίτα πώς μελάνιασε η μύτη σου….την πάγωσε τ’ αγιάζι…

Έλα, έλα, αγοράκι έλα, έλα κοριτσάκι. Δε μ’ ακούς; Είμαι ο Χειμώνας.

Στο πλαίσιο αυτό μιλήσαμε για τον καιρό του Χειμώνα, για τις γιορτές που μας φέρνει, για τα ρούχα, τα φρούτα και τα λαχανικά του, για τα μέσα θέρμανσης, για τα αθλήματα του Χειμώνα καθώς και για τα ζώα που πέφτουν σε χειμερία νάρκη. Διαβάσαμε σχετικά βιβλία, είδαμε βίντεο, μάθαμε τραγούδια για τον Χειμώνα (“Κρύο πολύ”, “Το τραγούδι του Χειμώνα”, “Το σπουργιτάκι”, “Ααα αρχίζει η παγωνιά”) και παίξαμε σχετικά παιχνίδια στο διαδραστικό πίνακα.

Επίσης, τα παιδιά δημιούργησαν όμορφες κατασκευές.

Ομαδική εργασία του τμήματος Α1

Κατασκευές του τμήματος Α1

(Τζάκι με τύπωμα παλάμης)

(Σκούφος και γάντια)

  Ομαδική εργασία του τμήματος Α2

Κατασκευές του τμήματος Α2

  (Τζάκι με τύπωμα παλάμης)

   (Σκούφος και γάντια)

Ομαδική εργασία του Ολοήμερου τμήματος

Κατασκευές του Ολοήμερου τμήματος

  (Χιονονιφάδα με την τεχνική στένσιλ)

(Χιονισμένη πόλη)

(Σπουργιτάκια σε κλαδί)

           (Χειμώνας)

(Κουνιστός χιονάνθρωπος)

Την Πέμπτη 30/1/2025 κόψαμε τις  πρωτοχρονιάτικες πίτες μας (μία για τους μαθητές και μία για το εκπαιδευτικό και λοιπό προσωπικό), που ήταν δωρεά των Χρήστου Αλβανού και Ναταλίας Αφεντοπούλου, τους οποίους και ευχαριστούμε ΘΕΡΜΑ! Επίσης, ευχαριστούμε θερμά το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων για την προσφορά των δώρων του (επιτραπέζιο παιχνίδι για το μαθητή που βρήκε το φλουρί και τσάντα για το νικητή/μέλος του προσωπικού). Το κάθε παιδί πήρε στο σπίτι το κομμάτι του σε συσκευασία μαζί με ένα συμβολικό δωράκι και αυτό που βρήκε το φλουρί το έφερε την επόμενη μέρα και πήρε το δώρο του.  Τη φετινή χρονιά νικήτρια ήταν η μαθήτρια Α Β.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΜΕ ΥΓΕΙΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ-ΠΟΛΛΕΣ ΧΑΡΕΣ!

Οι υπέροχες-σε εμφάνιση και γεύση- βασιλόπιτές μας!

Το δώρο των παιδιών.

    Το δώρο του προσωπικού.

Την Πέμπτη 30 Ιανουαρίου, εορτή των 3 Ιεραρχών, το Νηπιαγωγείο μας γιόρτασε με αναφορά στη ζωή και στο έργο τους και ιδιαίτερη έμφαση στην προσφορά τους στα Γράμματα. Παρακολουθήσαμε σχετικά βίντεο, τα παιδιά συμπλήρωσαν  φύλλα εργασίας, έπαιξαν online παιχνίδια και δημιούργησαν όμορφες κατασκευές.

ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ  ΟΙ 3 ΙΕΡΑΡΧΕΣ

Οι Τρεις Ιεράρχες, o Άγιος Βασίλειος, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, είναι ιδιαίτερα σημαντικοί στον χώρο της Χριστιανικής παράδοσης. Προσφέροντας τις σοφές τους σκέψεις και διδαχές, άφησαν εποχή στην ανάπτυξη της Θεολογίας και στη διαμόρφωση της Χριστιανικής διδασκαλίας.

Ιδιαίτερα μορφωμένοι και γνώστες του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, αποτέλεσαν τη γέφυρα ανάμεσα στην αρχαία πολιτιστική παράδοση και τη χριστιανική πίστη.

Η κληρονομιά τους αντανακλάται σε ένα πλούσιο πνευματικό κεκτημένο, ενώ η αφοσίωσή τους στην πίστη και η προσφορά τους στην Εκκλησία και στον άνθρωπο συνεχίζει να εμπνέει τους χριστιανούς πιστούς σε όλο τον κόσμο.

Θεωρούνται προστάτες των γραμμάτων και της μάθησης λόγω της εξαιρετικής τους συνεισφοράς στην παιδεία και στην πνευματική ανάπτυξη. Κάθε ένας από αυτούς έχει συμβάλει στη διαμόρφωση της χριστιανικής διδασκαλίας με τα έργα και τις σκέψεις του.

Οι Τρεις Ιεράρχες θεωρούνται πρότυπα στον χώρο της παιδείας, προάγοντας τη σπουδή, τη σοφία και τη γνώση ως μέσα προς την πνευματική ενδυνάμωση και την ευσέβεια. Έτσι, η αφιέρωση σε αυτούς τους Αγίους συμβολίζει την αναγνώριση της σημασίας της εκπαίδευσης και της μάθησης στην Χριστιανική παράδοση.

ΓΙΑΤΙ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΜΑΖΙ

Οι σπουδαίοι αυτοί Ιεράρχες έχουν ο καθένας τη δική του γιορτή. Αλλά επειδή δημιουργήθηκε μια διαφωνία μεταξύ των χριστιανών για το ποιος από τους τρεις πρόσφερε τα περισσότερα, αποφασίστηκε και καθιερώθηκε από τα τέλη του 4ου αιώνα να υπάρχει και για τους τρεις μια κοινή γιορτή στις 30 Ιανουαρίου κάθε έτους.

https://tosakidio.gr/course/ποιοι- ήταν-οι-τρεις -ιεραρχες/

Κατασκευή του τμήματος Α1

Κατασκευή του τμήματος Α2

Τα παιδιά του Ολοήμερου τμήματος παίζουν παιχνίδια για τους 3 Ιεράρχες στον Η/Υ.

Κατασκευή του Ολοήμερου τμήματος.