Κατά τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο πραγματοποιήσαμε στην τάξη μας το 2ο εργαστήριο δεξιοτήτων που ανήκει στη θεματική ενότητα “Ενδιαφέρομαι και ενεργώ- Κοινωνική συναίσθηση και ευθύνη-Ανθρώπινα δικαιώματα, συμπερίληψη”. Ο τίτλος του “Κι αν ήμουν εγώ;”.

Έναυσμα για την έναρξη του εργαστηρίου αποτέλεσε το βιβλίο “Μαλάλα” με την ιστορία της Μαλάλα Γιουσαφζάι, Πακιστανής ακτιβίστριας που αγωνίζεται για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση στη χώρα της. Τα παιδιά μέσα από την ιστορία της Μαλάλα διαπίστωσαν ότι δυστυχώς σε κάποιες χώρες τα δικαιώματα των ανθρώπων καταπατώνται και δε ζουν όλοι όπως εκείνα. Εντοπίσαμε τις διαφορές με τη δική μας χώρα και τα παιδιά αποτύπωσαν στο χαρτί όσα δικαιώματα πιστεύουν ότι καταπατήθηκαν στην περίπτωση της χώρας της Μαλάλα.

Στη συνέχεια, αναλύσαμε την έννοια της λέξης “δικαίωμα”, συνειδητοποιήσαμε ότι μέσα της κρύβει μια σπουδαία λέξη, το δίκαιο, και έτσι, ξεκίνησε η αναζήτησή μας σε σχέση με το ποια είναι τελικά αυτά τα δικαιώματα που πρέπει όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως να έχουμε. Τα παιδιά μέσα από εικόνες των δικαιωμάτων των παιδιών έκαναν παρατηρήσεις, έδωσαν τη δική τους ερμηνεία για την αξία των δικαιωμάτων, προβληματίστηκαν και έφτιαξαν έναν πίνακα αναφοράς με τα βασικότερα δικαιώματα των παιδιών.

Έπειτα, ζωγράφισαν όποιο δικαίωμα ήθελαν στο χαρτί.

Παρατηρήσαμε φωτογραφίες από το site της unicef που σχετίζονται με τα δικαιώματα των παιδιών και δώσαμε τη δική μας ερμηνεία για το δικαίωμα που θεωρούμε ότι αποτυπώνεται σε καθεμία από αυτές

Παίξαμε ένα παιχνίδι ταύτισης με εικόνες των δικαιωμάτων και τα αρχικά τους γράμματα. Κάθε παιδί ένωνε το δικαίωμα με την αντίστοιχή του φωνούλα.

Επιπλέον, παίξαμε στον διαδραστικό πίνακα παιχνίδια με τα δικαιώματα των παιδιών σε μορφή κουίζ.

Βρήκαμε πολύ εύστοχες εικόνες στο Internet που αποτυπώνουν τα παιδικά δικαιώματα, τις κόψαμε, τις ζωγραφίσαμε και γράψαμε σε καρτέλες το κάθε δικαίωμα αντιγράφοντάς το.

Στο τέλος, οι εικόνες μας αποτέλεσαν τη σύνθεση μίας ομαδικής εργασίας με τα δικαιώματα των παιδιών.

Το βιβλίο του Έλμερ, του πολύχρωμου ελέφαντα, που έχουμε στην τάξη μας, αποτέλεσε την αφορμή για να εμβαθύνουμε στο δικαίωμα της αποδοχής της διαφορετικότητας. Αφού το διαβάσαμε, το κάθε παιδί ζωγράφισε τον δικό του Έλμερ όπως ήθελε.

Σειρά είχαν τα μουσικοκινητικά παιχνίδια. Χορέψαμε το τραγούδι των Burger Project “Έχω δικαιώματα γιατί είμαι παιδί”. Κάθε φορά που η μουσική σταματούσε, τα παιδιά “πάγωναν” δημιουργώντας με το σώμα τους όπως μπορούσαν ένα δικαίωμα.

Ο ζωγράφος Γεώργιος Ιακωβίδης, γνωστός για τους πίνακές του που αποτύπωναν παιδιά, μας κέντρισε το ενδιαφέρον και αποφασίσαμε να παρατηρήσουμε κάποια από τα έργα του, να συζητήσουμε για τα δικαιώματα που θεωρούμε ότι απολαμβάνουν οι φιγούρες των πινάκων, και τέλος, να αναπαραστήσουμε με το σώμα μας τους πίνακες, δημιουργώντας tableaux vivants  (ζωντανές εικόνες).

Τέλος, γίναμε μικροί ζωγράφοι και αποτυπώσαμε με μολύβι και νερομπογιά στο χαρτί μας τον πίνακα του Ιακωβίδη με τίτλο “Μητρική στοργή”, φτιάχνοντας τη δική μας μικρή έκθεση ζωγραφικής.

Το κλείσιμο του εργαστηρίου περιελάμβανε συζητήσεις γύρω από το θέμα των δικαιωμάτων και την καταπάτηση αυτών. Ήρθαμε νοερά στη θέση των παιδιών που δε ζουν κάτω από τις συνθήκες που ζούμε εμείς. Τι θα μπορούσαμε άραγε να πούμε στους μεγάλους αυτού του κόσμου, έτσι ώστε κανένα παιδί να μη στερείται των δικαιωμάτων του;