Τα παιδιά και των δύο τμημάτων μαζεύτηκαν στην αυλή και τα περίμενε μία έκπληξη! Μία λέσχη ανάγνωσης στήθηκε στον αύλειο χώρο και περίμενε να την οργανώσουμε!
Τα παιδιά ξεφύλλισαν τα διαθέσιμα βιβλία…
και τοποθέτησαν τα βιβλία ένα ένα στη βιβλιοθήκη!
Η λέσχη ανάγνωσης είναι έτοιμη για χρήση!
Στην τάξη μας ήρθε η βαλίτσα της φιλαναγνωσίας! Στόχος της ομάδας είναι να τη γεμίσουν μέχρι το τέλος της χρονιάς με ένα σωρό καινούριες λέξεις!
Οι μαθητές/τριες γνώρισαν τις νέες λέξεις όπως “Χειρόγραφο”, “Βιβλιοθηκάριος” κλπ. Εξηγήθηκε η σημασία τους, έγινε αντιγραφή και οι λέξεις κλείστηκαν στη βαλίτσα της φιλαναγνωσίας.
Παράλληλα με τις άλλες μας δραστηριότητες, δεν ξεχνάμε την ενασχόληση με τους αριθμούς μέσα από το παιχνίδι και τη δημιουργικότητα!Αρχικά, παρακολουθήσαμε μία παρουσίαση της νηπιαγωγού στο power point όπου τα παιδιά ενίσχυσαν τη γνώση και εξάσκησαν την παρατηρητικότητά τους σχετικά με τους αριθμούς από το 1 έως το 5. Έτσι, με βάση κάποιες γραμμές που έβλεπαν στην οθόνη προσπαθούσαν να προβλέψουν ποιος αριθμός πάει να γραφτεί…
Παρατηρούσαν πόσα αντικείμενα περνούσαν από την οθόνη και επέλεγαν το σωστό αριθμό.
Προσπαθούσαν να αναγνωρίσουν τον κρυμμένο αριθμό πίσω από τα κουτάκια που άνοιγαν ένα ένα μεμονωμένα.
Έπειτα, αφού θυμηθήκαμε καλά τους αριθμούς και τις ποσότητες, συμπληρώσαμε με συνδυασμό ζωγραφικής και κολάζ το ακόλουθο ανοιχτό φύλλο εργασίας.
Να και κάποια δείγματα της προσπάθειας των παιδιών!
Ακόμα, το παιχνίδι συνεχίστηκε με μουσική, πλαστελίνες και γλωσσοπίεστρα! Η μουσική έπαιζε και τα παιδιά χόρευαν ελεύθερα στο χώρο.
Η νηπιαγωγός σταματούσε τη μουσική και σήκωνε ένα ταμπελάκι που έγραφε έναν αριθμό από το 1 έως το 5. Τα παιδιά τον αναγνώριζαν και εκτελούσαν την εντολή που τους έδινε η νηπιαγωγός π.χ. αφού αυτό είναι το 2, πάρτε πλαστελίνη και φτιάξτε 2 καρδιές. Έτσι, έφτιαξαν τον αριθμό 1 με πλαστελίνη…
αναγνωρίσαμε τον αριθμό 2 και φτιάξαμε 2 καρδιές από πλαστελίνη…
αναγνωρίσαμε τον αριθμό 3 και φτιάξαμε 3 κύκλους με πλαστελίνη…
φτιάξαμε τον αριθμό 1 με γλωσσοπίεστρα…
τον αριθμό 4 με γλωσσοπίεστρα…
φτιάξαμε 1 λουλούδι με συνδυασμό πλαστελίνης και γλωσσοπίεστρων…
τον αριθμό 5 με συνδυασμό πλαστελίνης και γλωσσοπίεστρων…
3 ήλιους από πλαστελίνη και πολλά πολλά άλλα!!
Αρχικά, διαβάσαμε “Το μπαλόνι της φιλίας” και συζητήσαμε με τα παιδιά τις φιλικές και μη συμπεριφορές. Έπειτα, η νηπιαγωγός είχε φέρει κάρτες που απεικόνιζαν αρκουδάκια σε διαφορετικά χρώματα και τα παιδιά διάλεγαν τυχαία από μία. Όποιοι τύχαιναν το ίδιο χρώμα, καλούνταν μαζί με το ζευγάρι τους να συνεργαστούν, φτιάχνοντας μία ζωγραφιά από κοινού μέσα στο μπαλόνι της φιλίας.
Έπειτα, διαβάσαμε το παραμύθι “Η Μόνα σε καινούριο σχολείο” και συζητήσαμε πάνω στο παραμύθι. Στην συνέχεια, συζητήσαμε με τα παιδιά, τι θα έκαναν τα ίδια αν ερχόταν ένα καινούριο παιδί στην τάξη μας. Οι απαντήσεις τους εστίασαν στη φιλική συμπεριφορά που θα επεδείκνυαν σε αντίστοιχη περίπτωση. Τέλος, αποφασίσαμε να φτιάξουμε την σκάλα της φιλίας αφού συμφωνήσαμε ότι στο σχολείο είμαστε όλοι φίλοι. Κάθε παιδί ζωγράφισε το χεράκι που του δόθηκε με νερομπογιά και αφού στέγνωσαν όλα τα χεράκια τα κολλήσαμε στο χαρτόνι, δημιουργώντας έτσι την σκάλα της φιλίας.
Με αφορμή τη θεματική των εργαστηρίων δεξιοτήτων “Εγώ είμαι εγώ – Ο εαυτός μου”, πραγματοποιήθηκε έκθεση ζωγραφικής με έργα των παιδιών. Εκτέθηκαν προσωπογραφίες, πορτρέτα αφηρημένης τέχνης (τύπου πορτρέτα του Πικάσο) αλλά και δημιουργίες τους σχετικά με τα συναισθήματά τους όπως π.χ. το τερατάκι του θυμού αλλά και “τι με κάνει χαρούμενο”.
Φτιάξαμε τα λουλούδια της ειρήνης του Πικάσο…Με κηρομπογιές φτιάξαμε τα κοτσάνια και με τέμπερα ζωγραφίσαμε τα πέταλα των λουλουδιών. Συγκεκριμένα, βουτούσαν τα παιδιά τον πάτο ενός πλαστικού μπουκαλιού στην τέμπερα και έφτιαχναν τα πέταλα και με το καπάκι το εσωτερικό τους.
Το περίγραμμα του χεριού τους σχεδιάστηκε από τη νηπιαγωγό σε έναν έναν ξεχωριστά, το έκοψε η ίδια και τα κολλήσαν μαζί με τα παιδιά.
Μετά την ενασχόλησή μας με τη διαδικασία της σποράς, οι μαθητές/τριες ανέλαβαν να φτιάξουν ένα ατομικό βιβλίο με οδηγίες για το πώς φυτεύουμε ένα λαχανικό. Έτσι, τα παιδιά αντέγραψαν τις οδηγίες και τις εικονογράφησαν ενσωματώνοντας όλη τους τη γνώση για τη σπορά μέσα σε ένα βιβλιαράκι.
Στο πλαίσιο του Σχεδίου δράσης της Φιλαναγνωσίας, οργανώσαμε τη βιβλιοθήκη μας χωρίζοντας τα βιβλία σε κατηγορίες.
Έτσι, βάλαμε ξεχωριστά τα βιβλία γνώσεων, τα Παραμύθια, τη Μυθολογία και αφήσαμε χώρο και για τα βιβλία που θα φτιάξουμε εμείς οι ίδιοι.
Έτοιμη η βιβλιοθήκη μας!!
Ο Νοέμβριος επιτέλους έφερε τις βροχές του κι εμείς δημιουργήσαμε μια χρωματιστή κατασκευή με λαδοπαστέλ για τα πρωτοβρόχια!
Στις 20 Νοεμβρίου ήταν η Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Οι μαθητές/τριες ενημερώθηκαν για το τι σημαίνει η συγκεκριμένη ημέρα, το πόσο σημαντική είναι και προβληματίστηκαν για το κατά πόσο αυτά τα δικαιώματα είναι δεδομένα για όλα τα παιδιά στον κόσμο. Παρακολουθήσαμε, λοιπόν, τα σχετικά βίντεο της Unicef και σχολιάσαμε το περιεχόμενό τους προσπαθώντας να καταλάβουμε ποιο δικαίωμα έλειπε κάθε φορά.
Στη συνέχεια, οι γονείς επισκέφθηκαν την αυλή του σχολείου μας. Εκεί, τα παιδιά και των δύο τμημάτων έφτιαξαν έναν μεγάλο κύκλο και φώναξαν ο καθένας ξεχωριστά από ένα δικαίωμα!
Έπειτα, τραγουδήσαμε δυνατά το “Τραγούδι για την Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού”
και το “Όπου υπάρχει αγάπη”
Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά μας!!
Η επέτειος του Πολυτεχνείου μας απασχόλησε όλη την εβδομάδα και οργανώθηκαν πολλές και διαφορετικές δραστηριότητες! Έγινε ανάγνωση του παραμυθιού “Η Κυρά Δημοκρατία”. Ακολούθησε συζήτηση και, στη συνέχεια, οι μαθητές εικονογράφησαν τη Ρία Δικτατορία και την κυρά Δημοκρατία.
Ακόμα, έγινε συζήτηση στην ολομέλεια για το τι είναι η Δημοκρατία και τι η Δικτατορία και πώς είναι οι συνθήκες ζωής των ανθρώπων σε αυτά τα δύο διαφορετικά πολιτεύματα. Έτσι, έγινε ομαδοποίηση εικόνων με κριτήριο το ποιες δείχνουν τη Δημοκρατία και ποιες τη Δικτατορία.
Έπειτα, οι μαθητές παρατήρησαν τους πίνακες του Γαΐτη, με βάση τους οποίους έχει συντεθεί μία ιστορία σχετική με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Έτσι, με αφορμή αυτό αναλύθηκε το τι συνέβη ιστορικά ώστε να φτάσουμε στα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Στη συνέχεια, οι μαθητές εικονογράφησαν τα γεγονότα και τα έβαλαν σε σωστή χρονολογική σειρά φτιάχνοντας χρονική ακολουθία.
Επίσης, οι μαθητές/τριες ανέπτυξαν τη δημιουργικότητά τους, φτιάχνοντας το χαρακτηριστικό γαρύφαλλο του Πολυτεχνείου με διαφορετικούς τρόπους…
το ραδιοφωνικό σταθμό που εκπέμπει από το Πολυτεχνείο…
τη δημιουργική έκφραση της ελευθερίας, κάτι το οποίο διεκδικήθηκε έντονα από την εξέγερση του Πολυτεχνείου…
Την ημέρα της γιορτής, διαβάστηκε η ιστορία της Ντενεκεδούπολης, όπου οι μαθητές/τριες εύστοχα έκαναν τις αναλογίες με τα γεγονότα και τις προσωπικότητες του Πολυτεχνείου. Έπειτα, “διαδήλωσαν” στην αυλή φωνάζοντας τα συνθήματα “Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία” και “Κάτω η Χούντα”!
Στο πλαίσιο της ανάπτυξης του 2ου Σχεδίου Δράσης της Σχολικής Μονάδας, θα εφαρμόσουμε ένα πρόγραμμα πρόληψης του φαινομένου της σχολικής βίας από την προσχολική ηλικία. Συγκεκριμένα, θα δοθεί έμφαση στην καλλιέργεια αισθήματος αποδοχής, στην ένταξη όλων των παιδιών στην ομάδα, στη συνεργατικότητα, την ενσυναίσθηση αλλά και την κατανόηση του τι είναι σχολικός εκφοβισμός και τι μπορώ να κάνω για να τον σταματήσω. Επίσης, τα παιδιά θα εξοικειωθούν και θα εκπαιδευτούν στο ρόλο του διαμεσολαβητή ώστε να επιλύουν συγκρούσεις μεταξύ των μελών της ομάδας. Προκειμένου να ξεκινήσει το Σχέδιο Δράσης, έγινε μια πρώτη συζήτηση με τα παιδιά ώστε να αποτυπωθούν οι απόψεις τους για το τι μπορεί να είναι σχολικός εκφοβισμός. Έπειτα, σε ζευγάρια ζωγράφισαν μία μορφή σχολικού εκφοβισμού – ενόχλησης στο σχολικό περιβάλλον και έναν αντίστοιχο τρόπο επίλυσης.
Έπειτα, οι απόψεις τους παρουσιάστηκαν στην ολομέλεια και ακολούθησε συζήτηση.
Παρατηρήσαμε, ότι στην πλειονότητά τους, οι ομάδες πρότειναν σαν τρόπους αντιμετώπισης το να ενημερώσουν τη δασκάλα ή τη διευθύντρια και μόνο μία ομάδα πρότεινε την προστασία του μαθητή που κινδυνεύει από τους ίδιους τους συμμαθητές του.
Στη συνέχεια, το σενάριο του Σχεδίου Δράσης έλεγε ότι ένα σχολείο μίας άλλης πόλης ζητά τη βοήθειά μας καθώς εκεί έχουν πρόβλημα με την επίλυση των συγκρούσεων μεταξύ των μαθητών/τριων. Εμείς, λοιπόν, οφείλουμε να τους δείξουμε ποιοι είναι οι σωστοί τρόποι επίλυσής τους και τι θα κάναμε στην περίπτωσή τους. Τα παιδιά πρότειναν διάφορους τρόπους για το πώς μπορούμε να “επικοινωνήσουμε” στο άλλο σχολείο τις λύσεις που χρησιμοποιούμε εμείς. Συγκεκριμένα, είπαν ότι μπορούμε να τους στέλνουμε φωτογραφίες από πράγματα που κάνουμε στην τάξη, να τους προτείνουμε να παρακολουθήσουν κάποια σχετικά βίντεο ή και ταινίες, να τους στείλουμε γράμμα κλπ. Καταλήξαμε ότι, για αρχή, μπορούμε να στείλουμε φωτογραφία από μία αφίσα που θα φτιάχναμε με κοινωνικούς κανόνες. Οι κανόνες που συμφωνήσαμε ήταν π.χ. μιλάω ευγενικά, δε χτυπάω ποτέ και για κανένα λόγο, όταν ο συμμαθητής μου εκφράζει την άποψή του τον ακούμε με προσοχή, λέω στοπ σε ό,τι με ενοχλεί, όταν ένας φίλος μου είναι στεναχωρημένος τον παρηγορώ κ.ά. Τους εικονογραφήσαμε και τους τοποθετήσαμε στην αφίσα…
τη στείλαμε ηλεκτρονικά στο άλλο σχολείο και αναμένουμε την απάντησή τους για την καινούρια μας αποστολή!
Η περίοδος της σποράς έχει ξεκινήσει κι εμείς ασχοληθήκαμε με το θέμα αυτό. Με αφορμή, λοιπόν, το παραμύθι του Eric Carle «Το σποράκι ταξιδεύει»
δραματοποιήσαμε τη διαδικασία της σποράς και γίναμε σπόροι, γεωργοί, ήλιος, πουλιά και σκιάχτρα…
Στη συνέχεια, συζητήσαμε τι είναι η σπορά και με ποιον τρόπο γίνεται! Παρακολουθήσαμε ένα βίντεο για το πώς θα φυτέψουμε κι εμείς τους δικούς μας σπόρους…
και το κάθε παιδί ανέλαβε να φυτέψει δύο διαφορετικούς σπόρους στο σπίτι και να τους φέρει στο σχολείο. Το ένα είδος σπόρου θα φυτευόταν σε μπολάκι και το άλλο σε κλειστό σακουλάκι και που θα κρεμόταν στο παράθυρο για να το βλέπει καλά ο ήλιος. Τα φυτέματα ήρθαν στην τάξη και μπήκαν στο κέντρο μελέτης της φύσης για καθημερινή παρατήρηση.
Στη συνέχεια, τα παιδιά διατύπωσαν τις υποθέσεις τους για το τι θα συμβεί στους σπόρους που φύτεψαν. Επίσης, έπρεπε να επιχειρηματολογήσουν για το πού θα αναπτυχθεί καλύτερα ο σπόρος, στο μπολάκι ή στο σακουλάκι. Η πλειοψηφία υποστήριξε ότι το γλαστράκι είναι καλύτερο μέρος για να μεγαλώσει ο σπόρος γιατί έχει πιο πολύ χώρο και παίρνει αέρα. Κάποια παιδιά υποστήριξαν ότι το σακουλάκι έχει πιο πολύ ήλιο και είναι καλύτερο για το σπόρο. Η παρατήρηση θα δείξει ποιοι υπέθεσαν σωστά.
Ακόμα, παρακολουθήσαμε ένα βίντεο για το τι σημαίνει ότι ο σπόρος μεγαλώνει και γίνεται φυτό.
Μετά από λίγες μέρες άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα αποτελέσματα!
Έπειτα, μιλήσαμε στην ολομέλεια για το επάγγελμα του γεωργού και το κάθε παιδί ατομικά, έφτιαξε την ακόλουθη κατασκευή.
Τέλος, ο κήπος μας μετατράπηκε σε λαχανόκηπο και όλη η ομάδα φύτεψε λαχανικά και μυρωδικά! Τα γλαστράκια ήρθαν στην τάξη και συζητήσαμε τι είναι το καθένα από αυτά.
Έπειτα βγήκαμε στην αυλή του σχολείου και αρχίσαμε το φύτεμα! Ο λαχανόκηπος του σχολείου μας είναι απίθανος!
Το Εργαστήριο Δεξιοτήτων “Εγώ είμαι Εγώ” συνεχίζεται με πολλές δραστηριότητες ανάδειξης της μοναδικότητάς μας και προσπάθειας κατανόησης του εαυτού μας. Αρχικά, συζητήθηκε στην ολομέλεια το πώς παίρνουμε το όνομά μας και πολλά παιδιά εξέφρασαν τις ιδέες που έχουν γι’ αυτό το θέμα. Τα περισσότερα παιδιά μίλησαν για τη βάφτισή τους όπως την έχουν δει μέσα από βίντεο και φωτογραφίες. Ακόμα, κάποια ανέφεραν ότι έχουν το ίδιο όνομα με τον παππού ή τη γιαγιά ενώ κάποια άλλα όχι.
Έπειτα, μία από τις δραστηριότητες σχετικά με το όνομά μας ήταν το να καταγράψουμε όλα τα ονόματα των μαθητών της τάξης και να δούμε ποιανού το όνομα είχε τα περισσότερα γράμματα.
Ακόμα, κάναμε κατασκευή καμηλοπάρδαλης –”Ποιος έχει το πιο ψηλό όνομα¨
Με αφορμή τη συζήτηση για την ονοματοδοσία, σκεφτήκαμε ότι ήταν μια καλή αφορμή να μιλήσουμε για το γενεαλογικό δέντρο των μαθητών, να το συμπληρώσουν στο σπίτι με τη βοήθεια των γονιών και να το παρουσιάσουν στην ολομέλεια.
Στη συνέχεια, στο πλαίσιο της συζήτησης για τη μοναδικότητα, αναφέραμε στα παιδιά ότι ένα στοιχείο πάνω μας που είναι πραγματικά μοναδικό είναι το δαχτυλικό αποτύπωμα. Μάλιστα, κάποτε αυτό υπήρχε και στο δελτίο ταυτότητάς μας. Εξηγήσαμε τι είναι το δελτίο ταυτότητας ενώ η νηπιαγωγός έδειξε στα παιδιά τη δική της ταυτότητα, τους την έδωσε να τη μελετήσουν και τους διάβασε τι ακριβώς αναγράφεται πάνω σε αυτή. Έτσι, στη συνέχεια τα παιδιά “εξέδωσαν” τη δική τους ταυτότητα και έβαλαν πάνω το δικό τους μοναδικό αποτύπωμα.
Στο πλαίσιο του σχεδίου δράσης της Φιλαναγνωσίας, οργανώθηκε η βιβλιοθήκη της τάξης μας με τη συμβολή μαμάς μαθητή του σχολείου μας1
Επίσης, την ίδια εβδομάδα, ξεκίνησε και η λειτουργία της Δανειστικής Βιβλιοθήκης. Έτσι, συζητήθηκαν στην ολομέλεια κάποιοι κανόνες για το πώς φροντίζουμε τα βιβλία, με ποιο τρόπο τα χρησιμοποιούμε και πώς οφείλουμε να τα επιστρέψουμε.
Η 31η Οκτωβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης! Στην τάξη μας, σκεφτήκαμε να φτιάξουμε έναν κουμπαρά της αγάπης και της φιλίας. Είναι ένας τρόπος να νιώθουμε πιο δυνατοί έχοντας κρατήσει όλα όσα μας κάνουν να νιώθουμε ευχάριστα συναισθήματα… Έτσι, οι μαθητές/τριες ζωγράφισαν ό,τι σκέφτονται όταν ακούν τις λέξεις “Αγάπη” και “Φιλία”…
Έφτιαξαν τον κουμπαρά…
και τον γέμισαν με τις χαρούμενες “αποταμιεύσεις” τους!
Ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου ήταν κάτι που μας απασχόλησε πολύ! Αφιερώσαμε αρκετές δραστηριότητες σε αυτό το θέμα και το προσεγγίσαμε με πολλούς τρόπους. Αρχικά, αναφερθήκαμε στα ιστορικά γεγονότα της εποχής και τα παρακολουθήσαμε και μέσα από βίντεο όπως το ακόλουθο.
Τα παιδιά προσπάθησαν να αποτυπώσουν με το δικό τους τρόπο τα ιστορικά γεγονότα της εποχής όπως εκείνα θα προβάλλονταν στα μέσα ενημέρωσης. Έτσι, έφτιαξαν πρωτοσέλιδο εφημερίδας για τον τορπιλισμό της φρεγάτας “Έλλη”…
τηλεοράσεις που “έδειχναν” την εξέλιξη του πολέμου…
και φωτογραφικές μηχανές με καρέ από γεγονότα της εποχής!
Ακόμα, μιλήσαμε για το “ΟΧΙ” που είπαν οι Έλληνες στους Ιταλούς όταν εκείνοι τους ζήτησαν να παραδώσουν τη χώρα χωρίς πόλεμο. Έτσι, τα παιδιά συμπλήρωσαν φύλλο εργασίας όπου καταφέραμε να σπάσουμε τον κώδικα και να μας αποκαλυφθεί το μήνυμα που έστειλαν οι Έλληνες στον ιταλικό στρατό!!
Με αφορμή τα γεγονότα του πολέμου, συζητήσαμε τις έννοιες “πόλεμος” και “ειρήνη” και το τι σημαίνουν αυτές για την καθημερινότητα των ανθρώπων.
Ακόμα, ύστερα από ανάγνωση του παραμυθιού «Το κανόνι της ειρήνης» φτιάξαμε το κανόνι που αντί για σφαίρες πετούσε καρδιές λουλούδια και πουλάκια που πετάνε ελεύθερα στον ουρανό.
Στη συνέχεια, αντιστοιχίσαμε τους αριθμούς από το 1 έως το 5 με την ανάλογη ποσότητα φαντάρων δίπλα στον κατάλληλο αριθμό…
μάθαμε καινούριες λέξεις όπως “κανόνι”, “φαντάρος”, “πόλεμος”, “ειρήνη” κλπ. τις οποίες αντιστοιχίσαμε με την κατάλληλη εικόνα και τις τοποθετήσαμε στο κέντρο μελέτης της Γλώσσας…
και συμπληρώσαμε ένα σταυρόλεξο δύο λέξεων.
Την 27η Οκτωβρίου, γιορτάσαμε την επέτειο λέγοντας ποιήματα, τραγούδια και κάνοντας την παρέλασή μας στο αύλειο χώρο του σχολείου.
Στις 16 Οκτωβρίου ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής κι εμείς την τιμήσαμε μέσα από αναφορές στην αξία της υγιεινής διατροφής και της κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών στην καθημερινότητά μας. Αποφασίσαμε να κάνουμε μία δραστηριότητα που συνδύαζε την αναγνώριση φρούτων και λαχανικών και την ομαδοποίησή τους ανάλογα με το χρώμα τους. Αρχικά, τα παιδιά έπρεπε να χρωματίσουν διάφορα φρούτα και λαχανικά χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα χρώματα.
Έπειτα, ομαδοποιήσαμε τα φρούτα και τα λαχανικά με κριτήριο το χρώμα και διαπιστώσαμε ότι διαμορφώθηκαν 5 ομάδες, του κόκκινου, του πορτοκαλί, του κίτρινου, του πράσινου και του μωβ. Χρησιμοποιήσαμε, λοιπόν, αυτά τα χρώματα για να φτιάξουμε το ουράνιο τόξο της διατροφής. Χρωματίσαμε τις γραμμές του ουράνιου τόξου…
και τοποθετήσαμε τα φρούτα και τα λαχανικά στη σωστή ομάδα.
Τέλος, οι μαθητές/τριες έφτιαξαν μια ατομική κατασκευή χρησιμοποιώντας τα δικά τους αγαπημένα φρούτα και λαχανικά!
Μιας που μπήκαμε δειλά δειλά στο φθινόπωρο, κάναμε κατασκευές σχετικές με αυτό. Η μία είχε σαν θέμα το Σαλιγκάρι και τα παιδιά ανέλαβαν να το διακοσμήσουν με χαρτονάκια που έκοψαν μόνα τους με ψαλίδι.
Τα παιδιά διάλεξαν ποιο σχέδιο προτιμούσε το καθένα και τα κολλήσαμε με χαρτοταινία (γυρισμένη σε ρολάκι) πάνω στο μαύρο χαρτόνι. Στη συνέχεια, βουτούσαν το σφουγγαράκι μέσα σε όλα τα χρώματα και ταμπονάρανε γύρω από το σχέδιο. Έπειτα, αφαιρέσαμε προσεχτικά τα σχέδια και τα φθινοπωρινά μας τυπώματα είναι έτοιμα!
Σ
Το εργαστήριο δεξιοτήτων με τίτλο “Εγώ είμαι εγώ” σχετικά με τον εαυτό μου, συνεχίζεται στην τάξη μας! Αυτήν την εβδομάδα εστιάσαμε στη μοναδικότητα και παίξαμε πολλά παιχνίδια και οργανώσαμε δραστηριότητες γι’ αυτό το θέμα. Αρχικά, συζητήσαμε τι σημαίνει για εμάς το όνομά μας και πώς αυτό μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τους άλλους τόσο στην τάξη όσο και στην καθημερινή μας ζωή. Ένα από τα παιχνίδια που παίξαμε με το όνομά μας ήταν μία παραλλαγή του “Κρύο – Ζεστό” όπου η νηπιαγωγός έκρυβε σε διάφορα σημεία της τάξης καρτελάκια με τα ονόματα των παιδιών. Οι υπόλοιποι συμμαθητές καθοδηγούσαν το συμμαθητή/τριά τους λέγοντας του κρύο ή ζεστό ώστε να τον βοηθήσουν να βρει το κρυμμένο καρτελάκι. Εκεί το παιδί έπρεπε να δει αν το όνομα που βρήκε ήταν το δικό του. Εάν όχι, το έδειχνε στην ολομέλεια και οι υπόλοιποι προσπαθούσαν να δουν αν το αναγνωρίζουν.
H επόμενη δραστηριότητα σχετικά με το όνομά μας είχε περισσότερο καλλιτεχνικό χαρακτήρα. Δόθηκε ένα λευκό χαρτόνι σε κάθε παιδί, με οριζόντιες και κάθετες εφαπτόμενες γραμμές που δημιουργούσαν ασύμμετρα σχήματα, τα οποία έπρεπε να χρωματιστούν με διαφορετικό χρώμα νερομπογιάς το καθένα. Έπειτα, αφού στέγνωσαν, τα παιδιά έγραψαν με μαύρο μαρκαδόρο μέσα σε ένα σχήμα που κάθε φορά επέλεγαν, ένα γράμμα από το όνομά τους, μέχρι να τα γράψουν όλα. Δε μας ενδιέφερε να τα βάλουν με τη σειρά, απλά να υπάρχουν όλα τα γράμματα.
Στη συνέχεια διαβάσαμε το παραμύθι “Η Μέλπω η μοναδική” της Μαρίας Ρουσάκη…
https://pubhtml5.com/vrhn/jmcw/
και συζητήσαμε ποια είναι η άποψή μας για τη μοναδικότητα. Χρειάζεται να φοράμε πάνω μας κάτι ξεχωριστό ή είμαστε από μόνοι μας μοναδικοί σύμφωνα με τα εξωτερικά μας χαρακτηριστικά αλλά και την προσωπικότητά μας; Παίξαμε διάφορα παιχνίδια σχετικά με αυτό το θέμα. Ένα από αυτά ήταν το εξής: τα παιδιά κινούνταν ελεύθερα στο χώρο ακούγοντας το τραγούδι “Εγώ είμαι εγώ”…
Κάθε φορά που η μουσική σταματούσε, η νηπιαγωγός έλεγε στα παιδιά να αναζητήσουν έναν συμμαθητή τους με τον οποίο είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό όπως ίδιο χρώμα μαλλιών, ίδιο χρώμα παντελονιού, ίδιο μέγεθος πατούσας, παλάμης κλπ…
Αφού ολοκληρώσαμε το παιχνίδι συζητήσαμε τι παρατηρήσαμε σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Υπήρχε κάποιο παιδί με το οποίο να τα είχαμε όλα κοινά; Μπορούμε να πούμε ότι με κάποιον είμαστε όλοι ίδιοι; Μάλλον όχι… Άρα, σίγουρα είμαστε όλοι μας μοναδικοί. Μετά από αυτό τα παιδιά δημιούργησαν ένα παραμύθι σχετικά με τη μοναδικότητα και συνεχίζουμε με το στάδιο της εικονογράφησής του. Το παραμύθι θα παρουσιαστεί στους μαθητές/τριες του άλλου τμήματος αλλά και στους γονείς!