Στο πλαίσιο της ανάπτυξης του 2ου Σχεδίου Δράσης της Σχολικής Μονάδας, θα εφαρμόσουμε ένα πρόγραμμα πρόληψης του φαινομένου της σχολικής βίας από την προσχολική ηλικία. Συγκεκριμένα, θα δοθεί έμφαση στην καλλιέργεια αισθήματος αποδοχής, στην ένταξη όλων των παιδιών στην ομάδα, στη συνεργατικότητα, την ενσυναίσθηση αλλά και την κατανόηση του τι είναι σχολικός εκφοβισμός και τι μπορώ να κάνω για να τον σταματήσω. Επίσης, τα παιδιά θα εξοικειωθούν και θα εκπαιδευτούν στο ρόλο του διαμεσολαβητή ώστε να επιλύουν συγκρούσεις μεταξύ των μελών της ομάδας. Προκειμένου να ξεκινήσει το Σχέδιο Δράσης, έγινε μια πρώτη συζήτηση με τα παιδιά ώστε να αποτυπωθούν οι απόψεις τους για το τι μπορεί να είναι σχολικός εκφοβισμός. Έπειτα, σε ζευγάρια ζωγράφισαν μία μορφή σχολικού εκφοβισμού – ενόχλησης στο σχολικό περιβάλλον και έναν αντίστοιχο τρόπο επίλυσης.

Έπειτα, οι απόψεις τους παρουσιάστηκαν στην ολομέλεια και ακολούθησε συζήτηση.

Παρατηρήσαμε, ότι στην πλειονότητά τους, οι ομάδες πρότειναν σαν τρόπους αντιμετώπισης το να ενημερώσουν τη δασκάλα ή τη διευθύντρια και μόνο μία ομάδα πρότεινε την προστασία του μαθητή που κινδυνεύει από τους ίδιους τους συμμαθητές του.

Στη συνέχεια, το σενάριο του Σχεδίου Δράσης έλεγε ότι ένα σχολείο μίας άλλης πόλης ζητά τη βοήθειά μας καθώς εκεί έχουν πρόβλημα με την επίλυση των συγκρούσεων μεταξύ των μαθητών/τριων. Εμείς, λοιπόν, οφείλουμε να τους δείξουμε ποιοι είναι οι σωστοί τρόποι επίλυσής τους  και τι θα κάναμε στην περίπτωσή τους. Τα παιδιά πρότειναν διάφορους τρόπους για το πώς μπορούμε να “επικοινωνήσουμε” στο άλλο σχολείο τις λύσεις που χρησιμοποιούμε εμείς. Συγκεκριμένα, είπαν ότι μπορούμε να τους στέλνουμε φωτογραφίες από πράγματα που κάνουμε στην τάξη, να τους προτείνουμε να παρακολουθήσουν κάποια σχετικά βίντεο ή και ταινίες, να τους στείλουμε γράμμα κλπ. Καταλήξαμε ότι, για αρχή, μπορούμε να στείλουμε φωτογραφία από μία αφίσα που θα φτιάχναμε με κοινωνικούς κανόνες. Οι κανόνες που συμφωνήσαμε ήταν π.χ. μιλάω ευγενικά, δε χτυπάω ποτέ και για κανένα λόγο, όταν ο συμμαθητής μου εκφράζει την άποψή του τον ακούμε με προσοχή, λέω στοπ σε ό,τι με ενοχλεί, όταν ένας φίλος μου είναι στεναχωρημένος τον παρηγορώ κ.ά. Τους εικονογραφήσαμε και τους τοποθετήσαμε στην αφίσα…

τη στείλαμε ηλεκτρονικά στο άλλο σχολείο και αναμένουμε την απάντησή τους για την καινούρια μας αποστολή!