Συνεχίζουμε την ενασχόλησή μας με το πρόγραμμα το πρωινό υποχρεωτικό τμήμα και το πρώτο απογευματινό τμήμα .Οι δράσεις οργανώνονται και υλοποιούνται από κοινού.
5η Ενότητα : Τι στ’αλήθεια συμβαίνει;
‘’Η δύναμη της εικόνας ‘’
Στόχος:
Η ενότητα αυτή έχει σαν στόχο :
1.Την κατανόηση, την κριτική ανάγνωση και την αποδόμηση μηνυμάτων που εκπέμπουν οι φωτογραφίες και οι λεζάντες τους, όπως χρησιμοποιούνται από τα ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά.
2.Την ανάπτυξη συνεργασίας, επικοινωνίας, κριτικής σκέψης, ικανότητας διάκρισης (ως προς την αξιοπιστία) της πληροφορίας.
Με αυτή τη δραστηριότητα και μέσω της αξιοποίησης φωτογραφιών οι μαθητές προσεγγίζουν βιωματικά τη δύναμη των μέσων, τόσο από την πλευρά των χρηστών, όσο και από την πλευρά των παραγωγών ενός μηνύματος. Αποκτούν μια πρώτη ιδέα για το πώς χτίζεται μια εικόνα του κόσμου (ή περισσότερες) από τα μέσα, πώς αυτά επηρεάζουν το κοινό και τις απόψεις του. Επιδιώκεται να μπορούν να αμφισβητούν και να φιλτράρουν τα μηνύματα που παρουσιάζονται ως η μόνη αλήθεια, να μπορούν να «διαβάσουν» πίσω από αυτά
Περιγραφή
- Βήμα 1ο : Μια εικόνα, πολλές ερμηνείες .Δείξαμε στα παιδιά τη φωτογραφία (Παιδιά που πηδούν, του Jonathon Grainger ) και ζητήσαμε από τα παιδιά να την παρατηρήσουν. Τους ζητήσαμε να μας δώσουν έναν δικό τους τίτλο (ερμηνεία), σύμφωνα με το μήνυμα που κατάλαβαν καθώς επεξεργαζόταν τη φωτογραφία. Στη συνέχεια καταγράψαμε τις απαντήσεις τους και αφού διαβάσαμε από την αρχή όλους τους τίτλους, τα παιδιά προβληματίστηκαν και συζητήσαμε για τις διαφορές που προέκυψαν σε σχέση με το περιεχόμενο τους & το πώς ο καθένας μας βγάζει διαφορετικά συμπεράσματα για την ίδια εικόνα γιατί αντιλαμβάνεται με τον δικό του μοναδικό τρόπο ότι υπάρχει γύρω μας.
- Βήμα 2ο: Δημιουργία αφίσας κολλάζ: Στη συνέχεια, δώσαμε στα παιδιά μερικές εφημερίδες και περιοδικά και τους ζητήσαμε να επιλέξουν και να κόψουν τη φωτογραφία που τους έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση. Προσθέτουν τους δικούς τους τίτλους και φτιάχνουν ένα πολύ ωραίο κολλάζ με αυτές. Δίνουν και τίτλος στην αφίσα: «Μία εικόνα, χίλιες λέξεις».
- Βήμα 3ο :Διευρύνοντας την εικόνα . Γιατί όταν ο τίτλος αλλάζει ο αναγνώστης «βλέπει» ότι η εικόνα αφηγείται κάτι διαφορετικό; Αφού, χωρίσαμε τα παιδιά σε τρεις ομάδες (κόκκινη, γαλάζια, κίτρινη), παρουσιάζοντας την ίδια φωτογραφία του Huntz «Children» σε όλες με διαφορετικές όμως τίτλους. Στην 1η ομάδα η εκπαιδευτικός δίνει τη φωτογραφία με τίτλο «Απαγωγή μικρού παιδιού», στη 2η με τίτλο «Τα πρώτα του βήματα» και στην 3η με τίτλο «Το έσκασε…» Τα παιδιά, βάσει της φωτογραφίας και του τίτλο, φαντάζονται τι αφηγείται η εικόνα. Πώς ερμηνεύουν τη μεγάλη σκιά; Ως απειλή; Ως παιχνίδι; Ως προστασία; Στη συνέχεια παρουσιάζουν σε ολομέλεια τις εκδοχές τους. Συζητούν πόσο επηρεάζεται εκείνος που βλέπει τη φωτογραφία από το κείμενο που τη συνοδεύει. Η κάθε ομάδα, με την ίδια φωτογραφία, αλλά με βάση τον τίτλο που της δόθηκε δημιουργεί τη δική της ιστορία.
- Βήμα 4ο: «Γιατί έχουμε την τάση να πιστεύουμε ότι η φωτογραφία δεν λέει ψέματα;» Τα παιδιά παρατηρούν δυο διαφορετικά ζευγάρια φωτογραφιών που η μια είναι συνέχεια της άλλης και ζητούνται να υποθέσουν τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Συζητούν και καταγράφουμε τις απόψεις των παιδιών συζητήσαμε πώς μπορεί ο τρόπος που παρουσιάζεται ένα γεγονός μέσα από την απεικόνισή του μπορεί να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα. Μιλήσαμε για τη σημασία που έχει η διασταύρωση των πηγών, για το πόσο απαραίτητη είναι η έρευνα για κάτι που μας κάνει εντύπωση ή έχουμε αμφιβολίες, για το ότι δε μπορούμε να πιστεύουμε σε οτιδήποτε χωρίς να είμαστε σίγουροι. Καταγράψαμε τις σκέψεις σχετικά με τη «δύναμη της εικόνας». Τη διαφορετική αποκωδικοποίηση μίας φωτογραφίας, το νόημα που μπορεί να έχει η καθεμία για τον καθένα από εμάς. Τη σημασία της αμφιβολίας ως πηγή γνώσης, διαμέσου της έρευνας. Την χροιά που δίνει μία λεζάντα σε μία εικόνα και την αίσθηση, θετική ή αρνητική, που αυτή μπορεί να μας προκαλέσει. ο καθένας μπορεί να δει μία εικόνα από διαφορετική οπτική και να πάρει τα δικά του μηνύματα. Τους δόθηκε φύλλο αξιολόγησης, όπου τους δόθηκε η μισή εικόνα και το κάθε παιδί, έπρεπε να τη συμπληρώσει. Καταλήξαμε ότι δεν πρέπει πάντα να πιστεύουμε αυτό που βλέπουμε και θα πρέπει να διασταυρώνουμε τις πληροφορίες που μας παρέχει μια εικόνα.
- Βήμα 6: Παρουσιάσαμε στα παιδιά το βιντεάκι με την πιο διάσημη πρωταπριλιάτικη φάρσα από το πρόγραμμα BBC Panorama το 1957.https://www.youtube.com/watch?v=tVo_wkxH9dU Τα παιδιά δεν άργησαν να καταλάβουν ότι αυτό που παρακολουθούν είναι μία πλάκα γιατί τα μακαρόνια δε φυτρώνουν στα δέντρα!
