Ο τζίτζικας τραγουδάει,
το καλοκαίρι γλεντάει…
Το μυρμήγκι δουλεύει σκληρά…
το χειμώνα να περνάει καλά
Η Άνοιξη γρήγορα περνάει…
το Καλοκαιράκι ο τζίτζικας συνεχίζει να τραγουδάει…
Φθινόπωρο αρχινά κι ο τζίτζικας πεινά.
Σαν έρθει κι ο βαρύς Χειμώνας…
το μυρμήγκι έχει τροφή και ζεστασιά
κι ο τζίτζικας παρακαλεί, να τον πάρει στη φωλιά.
Αυτός ο μύθος μας διδάσκει, τη ζωή να εκτιμάμε
με κόπο και με πρόνοια, μπροστά να προχωράμε.
Καλοκαίρι μου μυρίζει, η ντομάτα με το ρύζι
τα τζιτζίκια θα ‘ρθουν πάλι, να μου πάρουν το κεφάλι.
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!