Γαλανόλευκη σημαία σαν περνάς καμαρωτά

ποια ματάκια δε δακρύζουν, ποια καρδούλα δε χτυπά.

Παρατηρούμε την ελληνική σημαία.

Ποια είναι τα χρώματά της; Τι συμβολίζουν;

Τα χρώματα της ελληνικής σημαίας συμβολίζουν τη θάλασσα και τον αφρό της.

Μετράμε τις γραμμές: 5 μπλε – 4 άσπρες

Έχει 9 γραμμές τόσες… όσα και τα γράμματα της λέξης «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»

Αντιστοιχίζουμε τα γράμματα με τις γραμμές.

Φτιάχνουμε τη σημαία, συγκρίνοντας μεγάλες- μικρές γραμμές, βάζοντάς τες οριζόντια και εναλλασσόμενα.

Πόσα γράμματα χρειάζεσαι για να φτιάξεις τη λέξη «Σημαία»

Αναγνώριση γραμμάτων

Άραγε τι χρώματα έχουν άλλες σημαίες;

Γνωρίζουμε την ιταλική και τη γερμανική σημαία μέσα από ένα παιχνίδι μνήμης.

Γνωρίζουμε και τις σημαίες άλλων χωρών.

Χρωματίζουμε την ελληνική σημαία.

Το χρονικό τους έπους του ’40 ξεδιπλώνεται μέσα από μία ιστορία αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό και μας δίνει την αφορμή για συζητήσεις γύρω από τον πόλεμο και την ειρήνη.

Έτσι οδηγούνται τα παιδιά να εκφραστούν εικαστικά, εμπνευσμένα από τα γεγονότα της εποχής..

Πάνω στης Πίνδου τα βουνά: Ορίζουμε μια διαδρομή  (περπατάς στο μονοπάτι – τουβλάκια, περνάς κάτω από τη γέφυρα – τραπέζι, συναντάς το ποτάμι – πανί και κολυμπάς ) κρατώντας ψηλά την ελληνική σημαία. Πρέπει να φτάσεις στο ύψωμα και να βάλεις τη σημαία ψηλά στο βουνό.

Τα παιδιά αφού μίλησαν για τα συναισθήματα που τους προκαλεί ο πόλεμος και για το πώς φαντάζονται την ειρήνη, απέδωσαν εικαστικά αυτές τις δύο έννοιες.

και φτιάξαμε το περιστέρι της ειρήνης…

Κόψαμε δάφνες και φτιάξαμε  στεφάνι για να τιμήσουμε τους ήρωες.

Είδαμε βίντεο και ακούσαμε τραγούδια με την ιστορία του `40 .

Έτοιμο το στεφάνι μας. Εθνικός ύμνος από τα παιδάκια του σχολείου μας.

Είπαμε ποιήματα στο ηρώο της Αταλάντης

και τέλος, καταθέσαμε το στεφάνι μας!

Της Αναστασίας Ξηρομερίτου

Μια υπέροχη ιστορία, μας έδωσε την αφορμή να μιλήσουμε για τα χρώματα που ομορφαίνουν τη ζωή.

Τα παιδιά είπανε: κόκκινο σαν τη ντομάτα, κίτρινο σαν τον ήλιο,γαλάζιο σαν τον ουρανό, γκρι σαν τα  σύννεφα,  πράσινο σαν το χορτάρι, μοβ σαν τη μελιτζάνα, ροζ σαν τη Πέπα το γουρουνάκι, καφέ σαν τα κλαδιά, πορτοκαλί σαν το πορτοκάλι, άσπρο σαν το χιόνι, μαύρο σαν το κοράκι, μπλε σαν τη θάλασσα…   αλλά και λαχανί σαν το αχλάδι, φούξια σαν τη μπλούζα μου, λιλά σαν τη βιολέτα, βυσσινί σαν το βύσσινο.

Αλήθεια πως θα ήταν η ζωή μας χωρίς χρώματα; Πως θα νιώθαμε;

Χρώματα και συναισθήματα

Ο κύριος Παύλος, ο ζωγράφος στην ιστορία μας, είπε πως αν έχω κόκκινο, κίτρινο, μπλε, άσπρο και μαύρο μαζί, φτιάχνω κι άλλα χρώματα στη στιγμή.

Δοκιμάσαμε κι εμείς, ανακατέψαμε μπογιές και….

…  έτοιμη και η παλέτα των χρωμάτων.

Γίναμε κι εμείς ζωγράφοι στο καβαλέτο μπροστά, με χρώματα γεμίσαμε τα άσπρα μας χαρτιά.

Οι στίχοι ενός ποιήματος

«Γύρω γύρω όλοι» της Ρένας Καρθαίου

έγιναν αίνιγμα.

Γύρω γύρω όλοι

άδειο το περβόλι.

Φύλλα σκέπασαν τη γη

η βροχή  πια δεν αργεί.

Του σχολειού η καλή ποδιά

αγκαλιάζει τα παιδιά.

Τι είναι;

Φ Θ Ι Ν Ο Π Ω Ρ Ο

Τα παιδιά του φθινοπώρου είναι τρία στη σειρά

ο  Σεπτέμβρης, ο Οκτώβρης και ο Νοέμβρης πιο μετά.

Βγήκαμε στην αυλή του σχολείου μας. Είδαμε, ακούσαμε,  νιώσαμε…

Μαζέψαμε φύλλα

Επιστρέψαμε στην τάξη κι η συζήτηση αρχινά…

Τι είδαμε (φύλλα κίτρινα- ξερά, σπασμένα κλαδιά, ένα λουλουδάκι, ελιές στην ελιά,

γκρίζα σύννεφα ψηλά )

τι ακούσαμε (τον άνεμο να φυσά), μας πέταξε και τη γλάστρα κάτω

τι νιώσαμε (τον αέρα στο πρόσωπό μας)

Κι η βροχούλα ξεκινά…

τι μυρίσαμε (το νοτισμένο από τη βροχή, χώμα)

τι είδαμε (τα σαλιγκαράκια που βγήκαν μετά τη βροχή)

Αποχαιρετήσαμε τα χελιδόνια …

και ρίξαμε ψιχουλάκια για να φάνε τα σπουργιτάκια.

Ζωγραφίσαμε μια μέρα φθινοπωρινή…

…  ακούγοντας μουσική (το φθινόπωρο του Vivaldi).

Φτιάξαμε συννεφάκια και γράψαμε το όνομά μας.

Κολλήσαμε τόσες σταγόνες… όσα είναι τα γράμματα του ονόματός μας.

Αναρωτηθήκαμε γιατί κιτρινίζουν τα φύλλα και πέφτουν.

Μάθαμε τι συμβαίνει μέσα από το βιβλίο: «Θέλω να ξέρω γιατί … τα δέντρα έχουν φύλλα» Εκδόσεις: ΣΙΡΡΙΣ

Βάλαμε τα φύλλα στη σειρά, κίτρινο – πορτοκαλί… κι όλο πάλι απ’ την αρχή.

Σειροθέτηση  φύλλων από το μεγάλο στο μικρό – εικαστικές δημιουργίες

Ποια είναι τα χρώματα στην παλέτα του φθινοπώρου; (κίτρινο, καφέ, πορτοκαλί)

Παίξαμε με τους μαρκαδόρους στα χρώματα του φθινοπώρου.

Διαβάσαμε το παραμύθι: « Τα χρώματα του φθινοπώρου» και το ζωγραφίσαμε.

Ώρα για πινέλα και χρώματα μαζί….   μίξη χρωμάτων φτιάξαμε στη στιγμή.

Έτοιμο το φθινοπωρινό δεντράκι…

Δραστηριότητες και κινητικά παιχνίδια με την εκπαιδευτικό της Αγγλικής Γλώσσας στην αυλή του σχολείου μας.

              ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ – φύλλα φθινοπωρινά -χρώματα

Φτιάξαμε και το φθινοπωρούλη μας…

Ώρα για παιχνίδι

4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ- ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Κάθε χρόνο στις 4 του Οκτώβρη γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα των ζώων για την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τα δικαιώματά τους και την καλυτέρευση των συνθηκών της διαβίωσής τους.  Μια αφίσα του Δήμου Λαμιέων και μια του Δημοτικού Κέντρου Περίθαλψης Αδέσποτων Ζώων Λαμίας έδωσε και σε μας την αφορμή να μιλήσουμε για τα αδέσποτα ζώα.

Πως νιώθουν άραγε τα αδέσποτα ζώα…Κάναμε υποθέσεις και απαντήσαμε πως αισθάνονται φόβο, μοναξιά, πείνα κτλ.

Στη συνέχεια επεξεργαστήκαμε την ιστορία ” Η Πιπίτσα προστατεύει τα αδέσποτα ζώα” της Μάρως Θεοδωράκη.

Ακούσαμε από CD την ιστορία και μάθαμε πως τα αδέσποτα ζώα νιώθουν φόβο, τρόμο, πείνα, δίψα, πόνο κ.α.

Φτιάξαμε τα δικά μας σκυλάκια…

Τα παιδιά περιέγραψαν το αγαπημένο τους ζωάκι και με ποιο τρόπο το φροντίζουν. Συγκεκριμένα, απάντησαν πως το ταΐζουν, το πηγαίνουν βόλτα, του κάνουνε μπάνιο και το πηγαίνουν στον κτηνίατρο όταν εκείνο αρρωσταίνει.

Επίσης, ζωγραφίσαμε…

και φτιάξαμε ζωάκια από πλαστελίνη…

Γνωρίσαμε με τη βοήθεια του διαδικτύου μέσα από φωτογραφίες ζώα που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν και μάθαμε για τις οργανώσεις οι οποίες τα προστατεύουν όπως ο Αρκτούρος και ο Αρχέλων. Οι φωτογραφίες που εκτυπώθηκαν έγιναν ένα παιχνίδι μνήμης και διασκεδάσαμε πολύ με αυτό!

Μιλήσαμε και για τον Αίσωπο, τον μεγάλο παραμυθά της αρχαιότητας και τις ιστορίες του για τα ζώα. Μας άρεσε ιδιαίτερα ο μύθος ” Ο λαγός και η χελώνα”. Παίξαμε κουκλοθέατρο…

Ζωγραφίσαμε το μύθο…

και το δραματοποιήσαμε…

Η 1η Οκτωβρίου έχει ορισθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα της Τρίτης Ηλικίας. Με αυτό το τρόπο αναγνωρίζεται η προσφορά των ηλικιωμένων στο θεσμό της οικογένειας και της κοινωνίας γενικότερα μέσω της μετάδοσης των εμπειριών και των γνώσεών τους στις επόμενες γενιές. Τη συγκεκριμένη ημέρα στο Νηπιαγωγείο μας μιλήσαμε για τη γιαγιά και το παππού, τις εμπειρίες μας με εκείνους και την καθιέρωση αυτής της παγκόσμιας ημέρας. Τέλος, αποφασίσαμε την κατασκευή ενός δώρου για να το παραδώσουν τα παιδιά με πολλή αγάπη στους παππούδες και τις γιαγιάδες τους.