Έχω μαγικό κουτί κι όλο ρίχνω κατιτί.   

   Όσο τρώει και χορταίνει, τόσο πιο πολύ βαραίνει. 

   Κι αν τ’ ανοίξω και τ’ αδειάσω, χίλια δυο θε ν’ αγοράσω.

                                                                                    Τι  είναι;

  Ο κουμπαράς.

Ποια είναι η χρήση του; Μαζεύουμε χρήματα για να τα έχουμε όταν τα χρειαστούμε. Κάνουμε οικονομία.

Μάθαμε πως το δικό μας νόμισμα είναι το ευρώ. Ξεχωρίσαμε τα κέρματα από τα χαρτονομίσματα και τα βάλαμε στη σειρά ανάλογα με την αξία τους, ξεκινώντας από το νόμισμα με τη μικρότερη αξία.

Ανάμεσα στα χαρτονομίσματα βρήκαμε αυτό που έχει τη μικρότερη αξία και εκείνο με τη μεγαλύτερη αξία.

Τα χρήματα μας έδωσαν την αφορμή να γνωρίσουμε τα σχήματα: κέρμα – κύκλος, χαρτονόμισμα – ορθογώνιο. Τα αντιστοιχίσαμε με ξύλινα σχήματα.

Μάθαμε την παροιμία: “Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι” και το κάναμε πράξη.

Άδειο το σακούλι είναι ελαφρύ.

Ας το γεμίσουμε φασόλια.

Τώρα είναι βαρύ το σακούλι μας.

Φτιάξαμε την παροιμία αντιστοιχίζοντας τις λέξεις της πρότασης μια προς μία με τις λέξεις – φασόλια.

Μάθαμε το γράμμα ” Α ” από τη λέξη Αποταμίευση.

Βρήκαμε κι άλλες λέξεις που αρχίζουν από “Αα” όπως: άλογο, αρκούδα, άνθρωπος, αράχνη, αστέρι, άγγελος, αεροπλάνο, αρακάς…

Για να κατανοήσουμε καλύτερα την έννοια της οικονομίας, παρακολουθήσαμε το παραμύθι: “ Ένα σκουλήκι την ημέρα” της Sarah Yang.

Μπορείτε να διαβάσετε το παραμύθι εδώ:

Το-παραμύθι-της-Sarah-Yang-μεταφρασμένο

Διηγηθήκαμε την ιστορία βάζοντας τις εικόνες με τη σωστή σειρά.

Ζωγραφίσαμε ότι μας εντυπωσίασε περισσότερο από την ιστορία.

Και οι κουμπαράδες που κατασκευάσαμε…

Αποταμίευση όμως δεν είναι μόνο ο κουμπαράς που γεμίζει νομίσματα.

Μέσα από το υπέροχο βιβλίο “Αν κάθε μέρα…” του Αντώνη Παπαθεοδούλου

τα παιδιά ανακάλυψαν ότι μπορούν να πετύχουν κάτι μεγάλο, αρκεί να κάνουν κάθε μέρα κάτι μικρό.

Άλλωστε δεν αγοράζονται όλα με τα χρήματα…